Paraworld

Dino’s en games zijn een apart fenomeen. Dankzij de Jurassic Park films schoten de games met prehistorische dieren als paddenstoelen uit de grond, maar lang niet alle games waren een succes. De Jurassic Park-games verkochten nog wel aardig, zij het vooral dankzij de naamsbekendheid, maar de laatste edities van Turok waren echt een verschrikking. ParaWorld laat gelukkig zien dat het dino-genre zeker niet uitgestorven is…

Overweldigend

Je hebt spellen die gewoon vermakelijk zijn. Je speelt ze een aantal dagen en dan is het weer tijd voor wat nieuws. Je hebt echter ook spellen die je vastgrijpen, waarin je helemaal door het verhaal wordt opgezogen om er voorlopig niet meer uit los te komen. In die laatste categorie valt ParaWorld en dat begint al tijdens de installatie. Als je de juiste locatie op je computer hebt gevonden en het spel zich op je harde schijf gaat nestelen, begint de pret al direct. Je hoeft je niet meer te vervelen, nog een slap bakje (op z’n Haags) Senseo-pleuah te zetten, of als een bejaarde naar buiten te gluren. Nee, ParaWorld heeft totaal andere plannen met je! Bij de game krijg je namelijk een boekwerk geleverd van het formaat Telegraaf op zaterdag, waarin werkelijk alles staat wat je maar moet weten over de game. Van achtergronden van de personages tot de spelwerelden en van een gedetailleerde uitleg over de besturing tot de diverse spelmodi. Alsof die game-Bijbel nog niet genoeg is, wordt er ook een mooi formaat poster meegeleverd waarop alle handige hotkeys staan en de mogelijkheden van de diverse classes. Als dat geen overweldigend begin is…

Fossielen

Als je begint met de singleplayer campaign van ParaWorld heb je de mogelijkheid om eerst een tutorial te doorlopen. Niet alleen is dit handig om de besturing van het spel alvast onder de knie te krijgen, maar ook wordt hierin een inleiding gegeven van het verhaal van ParaWorld. De tutorial is dermate groot van opzet, dat ParaWorld ook door gamers met weinig of geen RTS-ervaring zonder al teveel problemen te spelen is. Niet onbelangrijk natuurlijk.
Het verhaal begint met een kleine sprong terug in de tijd. In de 19e eeuw is een groep wetenschappers zich gaan verdiepen in het fenomeen van parallelle dimensies. Het blijkt dat de wereld zoals wie die kennen slechts één van de bestaande dimensies is. De wetenschappers ontwikkelen in het geheim een machine die het mogelijk maakt om van de ene dimensie naar de andere te reizen. Het geheim dreigt ontdekt te worden als drie jonge onderzoekers fossielen vinden die hooguit zestig jaar oud zijn. Deze onderzoekers, de drukke geoloog Anthony Cole, de charmante biologe Stina Holmlund en de Hongaarse fysicus Béla András Benedek, vormen een dusdanige bedreiging dat er besloten wordt om ze met een list voorgoed naar de parallelle dimensie te sturen. Ze belanden in een andere wereld, waarin de dinosaurussen nooit zijn uitgestorven en samenleven met de mens. Hier begint jouw taak om Anthony, Stina en Béla te helpen overleven en als het even kan ze weer terug naar hun eigen dimensie te brengen.

De almachtige leider

In ParaWorld leven drie stammen: de Norsemen, de Dustriders en de Dragon Clan en alle drie hebben ze zo hun eigen strategie om de strijd aan te gaan. De Norsemen vertrouwen vooral op hun defensieve kwaliteiten en bouwen graag eerst een stevig fort, voordat ze de aanval inzetten. De Dustriders maken veel gebruik van dieren, zoals de dinosaurussen, en vallen liever zo snel mogelijk aan. De Dragon Clan vertrouwt op hun hoge technologische vaardigheid en probeert door middel van valstrikken en camouflage de tegenstander te verslaan. Als je een bepaalde stam hebt ontmoet in de game en je hebt ze zo gek gekregen dat jij hun nieuwe leider mag zijn, dan kan je natuurlijk altijd nog je eigen voorkeursstrategie doorvoeren. Het valt echter wel aan te bevelen om elke stam te laten doen waar ze goed in zijn. Uitgaan van eigen kracht is natuurlijk altijd het beste.
Toch heb je van die eigenwijze onverlaten, zoals ik, die het niet zo nauw nemen met de voorgeschreven wetten. In een van de missies was ik zo vriendelijk geweest om een aantal opgesloten Norsemen uit hun minder fijne verblijfplaats te bevrijden. Als dank hiervoor kreeg ik, de almachtige leider, het commando over de nederzetting van deze Norsemen en al haar inwoners. Ik bouw een paar barakken, huizen en opslagplaatsen (over het bouwen straks meer) en ik zorg voor een aantal vechters die vandaag voor kleiduif gaan spelen. Ik stuur deze elitegroep op pad om de vijand eens flink in het nauw te drijven, maar ze zijn nog niet halverwege hun reis als mijn prachtige nederzetting wordt aangevallen. In no-time zijn alle gebouwen met de grond gelijk gemaakt en kan ik maar beter zorgen dat ik de komende eeuwen geen Norsemen tegen het lijf loop.

Hannibal

Strategie dus, daar draait het om. Niet zo verwonderlijk in een RTS-game, maar ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Natuurlijk komt er meer bij kijken om je strategie uit te werken. Zonder goede controle zal er van een goede strategie weinig terecht komen. Gelukkig is ParaWorld gezegend met een uiterst gelikte besturing. Nieuw hierbij is de zogeheten Army Controller, een tabblad aan de zijkant van het scherm, waarop je al je eenheden kunt zien, wat ze op dat moment aan het doen zijn en op welk niveau ze zich bevinden. ParaWorld werkt namelijk met vijf niveaus, epoch genaamd, die het ontwikkelingsniveau aangeven van een bepaalde eenheid. Hoe hoger het epoch-niveau, des te sterker zijn je verschillende eenheden en des te meer opties krijg je om te speciale gebouwen te maken waardoor je weer nieuwe en sterkere manschappen kunt ontwikkelen. Je start op epoch 1, waarmee je de beschikking hebt over alle basisonderdelen zoals workers, warriors, scouts en standaardgebouwen als cottages, barracks en opslagplaatsen voor grondstoffen. De workers hebben, naast het bouwen en repareren van gebouwen, de nobele taak om jouw nederzetting van grondstoffen te voorzien. De grondstoffen bestaan uit voedsel, hout, en steen, die je op hun beurt weer nodig hebt om nieuwe gebouwen en manschappen te ontwikkelen. Een speciale ‘grondstof’ zijn schedels, die je kunt verzamelen door vijandige eenheden te vernietigen. Als je genoeg grondstoffen hebt opgeslagen is het tijd om echte vooruitgang te boeken: door naar een hoger epoch.
Ook wat betreft de offensieve aspecten zit het meer dan goed bij ParaWorld. Je hebt eerst de standaard knokploeg tot je beschikking met warriors, boogschutters en scouts die per sabeltandtijger gemakkelijk de omgeving kunnen verkennen. Naarmate je meer ontwikkelt, krijg je ook sterkere eenheden om mee aan te vallen, zodat je uiteindelijk als een ware Hannibal je zegetocht kunt voltooien.

De kleintjes

Grafisch ziet ParaWorld er werkelijk prachtig uit. De diverse gebieden waarin je speelt, verdeeld in vijf verschillende klimaatzones, zijn zeer uitgebreid en zorgen ieder voor een aparte sfeer. Vooral de extreme gebieden Icewaste en Ashvalley zien er adembenemend uit. Gelukkig blijft ParaWorld ook op de kleintjes letten. De diverse gebouwen hebben allemaal hun unieke kenmerken en ook alle manschappen en dieren worden zeer gedetailleerd weergegeven. Vooral de grote, zwaarbewapende dino’s zijn echt een genot om eens rustig te bekijken. Hierdoor heb je niet snel het gevoel dat je naar een simpel stukje copy-paste werk zit te staren, wat de beleving zeker ten goede komt.
Het geluid in ParaWorld verdient minimaal eenzelfde pluim als de graphics. Al bij het startmenu word je direct overdonderd door een geweldige soundtrack die je helemaal in de stemming brengt. De in-game geluidseffecten zijn ook zeker niet vergeten. Je manschappen hebben diverse, soms humoristische antwoorden klaar als je ze selecteert en ook de dino’s brullen er ouderwets op los.

Keerpunt

Tot nu toe eigenlijk niets dan lof voor ParaWorld, maar toch kan ik er niet omheen om een stevig nadeel van het spel te noemen: de beperkte tegenstand van de computer. De AI in ParaWorld steekt op zich prima in elkaar. Je tegenstander stuurt ook scouts het veld in om niet blindelings in een valstrik te lopen en je kunt ook niet zonder gevaar je nederzetting zomaar achter laten. Toch bereik je vrij snel een punt dat je heer en meester bent over het gebied en dit keerpunt komt meestal vrij vroeg. Je ontwikkelingsniveau is dan dusdanig hoog en je manschappen zijn zo sterk, dat elke tegenaanval van de computer zonder problemen wordt afgeslagen. Hierdoor is de normale moeilijkheidsgraad van het spel al vrij eenvoudig vol te houden en zal de game op hard ook niet heel veel uitdaging bieden. Dit hoeft natuurlijk niet voor iedereen direct negatief te zijn, aangezien het ook wel eens erg lekker is om easy fun te beleven. Gelukkig kent de game ook een mooie multiplayer, waardoor je via een LAN of online waarschijnlijk meer tegenstand zult krijgen.

Conclusie

Dino’s en actie zijn weer helemaal terug, dat bewijst ParaWorld zeker. Door de uitgebreide tutorial kan het spel een grote doelgroep aanspreken en ook de Army Controller zorgt er voor dat het spel zich heerlijk laat besturen. De zeer uitgebreide handleiding en de handige poster die je bij de game krijgt, zijn zeker een aanwinst en zorgen dan ook voor meer speelplezier. Helaas is het spel niet altijd even uitdagend, maar de prachtige omgevingen en de stoere actie maken ParaWorld tot een RTS-game van hoog niveau.