Één superheld? Als het aan de Japanse ontwikkelaar Hideki Kamiya ligt dan mogen dat er wel een stuk meer zijn. Zeg maar honderd meer zelfs. De aarde wordt bedreigd door een enorme invasie aan buitenaardse wezens, genaamd de ‘Geathjerk’, en het is aan jou en je leger aan honderd superhelden om deze wezens van de aarde af te trappen. Maar is deze poging van Platinum Games ook superheldwaardig?
Kleur en vreugd
Zodra je The Wonderful 101 opstart krijg je al direct het gevoel alsof je een TV-serie opstart. Het Wii U-debuut van Platinum Games voelt en oogt vanaf het eerste moment als een explosie van vreugd en vrolijkheid. Ieder van de honderd superhelden heeft zijn of haar eigen persoonlijkheid. Maar hoe koddig het ook oogt, de schijn kan flink bedriegen. The Wonderful 101 houdt namelijk de uitdaging hoog die we van Platinum Games kennen.
Al spelende kruip je in de huid van Wonder Red. De beste, latexdragende, man wandelt rustig met een kleine groepje aan medehelden door de straat als hij de eerste agressieve buitenaardse gedrochten tegenkomt. Met een paar snelle en precieze strepen op je touchscreen neemt je groep de vorm aan van een zwaard en kun je het monster zonder al teveel moeite een enkeltje naar de krochten van de onderwereld doneren. Werkt het zwaard niet? Dan kan je bijvoorbeeld ook nog de vorm van een vuist of een geweer aannemen.
Complex geheel
Klinkt simpel? Niets is minder waar. Hoe verder je komt, hoe meer soorten technieken of wapens je vrijspeelt. Zo heb je uiteindelijk zeven verschillende metamorfoses ter beschikking. Elk gevecht wordt chaotischer en onduidelijker, waarna je al snel je hoofdsuperheld kwijtraakt. Hoewel het geheel nogal een ‘kiddy’ uitstraling heeft, biedt The Wonderful 101 een ontzettend uitdagende en rijke ervaring. Eentje die wel lijdt aan de aanwezige kinderziektes.
Een groot deel van deze uitdaging valt te danken aan de GamePad; het paradepaardje van de Wii U. Zodra het in het heetst van de strijd aankomt op snelheid of tactiek, dan reageert de controller gewoonweg veel te traag. Hoewel het GamePad-concept perfect op zijn plaats is voor The Wonderful 101 reageert het apparaat gewoon niet zo accuraat als het zou moeten. Hierdoor wordt het praktisch al bijna onmogelijk om van een gouden naar een platinum medaille te gaan. Een cruciaal gebrek voor de perfectionist.
Daarnaast is de GamePad vaak ook niet in staat om een perfect onderscheid te maken tussen de verschillende symbolen. Zo geef je je superheld al snel het verkeerde wapen waardoor je weer belangrijke tijd kwijtraakt en simpelweg je kont geschopt wordt. Ook begint het allemaal nogal moeilijk doordat Platinum Games in zijn gewoonte vervalt om weinig aan tutorial toe te voegen. Zo blijft het een tijd onduidelijk wat je nou eigenlijk wel of niet kan met je formatie aan superdwergen.
Game voor superhelden
Dankzij de matige uitleg en de technische mankementen blijf je uiteindelijk zitten met een titel die ontzettend veel uitdaging vergt. Hoewel de Wii U-games met een bepaalde moeilijkheidsgraad meer dan nodig heeft, blijf je uiteindelijk zitten met een titel die iets teveel frustratie op kan roepen. Toch heeft dat ook iets goeds. Door de precieze gameplay en de chaos kan het soms tot kunst gerekend worden om vrijwel ongeschonden toch de overwinning binnen te slepen.
Daarnaast blijft het een ontzettend kleurig en charismatisch geheel. Het gebruik van het touchscreen heeft zo zijn finesse en accurate handelingen nodig om goed gebruikt te worden, maar de Morph-acties leveren op diens beurt wel weer echt prachtige kleurige beelden op.
Conclusie
Hoewel The Wonderful 101 nog genoeg punten van verbetering heeft, bewijst Platinum Games hiermee dat ze toch wel iets meer in huis hebben dan je zou verwachten. In een tijd waar de sequels de boventoon voeren, biedt deze nieuwe IP een frisse wind tussen al dat al gesetteld is. Daarnaast mag Nintendo van geluk spreken dat Platinum Games zich zo vol op hun apparaat blijft richten. Er valt nog veel te verbeteren, maar al met al hoef je je niet te schamen als je na afloop je eigen enorme groep van latexdragende ‘superhelden’ wil opzetten.
IGN heeft de toon gezet en de andere reviewers volgen slaafs, zoals gebruikelijk.
Dit is een game die we over 10 jaar nog niet vergeten zijn. Verwar een hoge moeilijkheidsgraad niet met een frustrerend spel. Andere games met een lastige besturing of een ontbrekende tutorial,die half zo origineel zijn, worden met 9s en 10en onthaalt. Dit is gewoon complete willekeur, die helaas gevolgd wordt door andere sites. Ik weet zeker dat als IGN de game een 8.8 had gegeven de Metacritic score ook een vol punt hoger was geweest. In de hele industrie is het een simpel napraten en naapen van de grootste spelers geworden. De focus moet óf liggen op het waarderen van goede punten óf het afstraffen van fouten, maar niet de ene game de hemel in prijzen en de fouten voor lief nemen en eenzelfde game puntenaftrek geven voor fouten die elders onbestraft blijven. Vooral Wii U en de PSV games lijken last te hebben van deze selectieve benadeling.
Als na het spelen van deze game niet de verwondering en het enthousiasme, maar de tricky (dus niet slechte) besturing blijft hangen…dan heb je de game niet begrepen, of te kort gespeeld.