Deus Ex: Human Revolution

Deus Ex verbaasde in 2000 vriend en vijand als een stijlvolle, hybride actiegame waarin de genres FPS en RPG op unieke wijze gecombineerd werden. Na een matig vervolg in 2002 heeft Eidos Montreal de taak gekregen om de serie weer op de kaart te zetten. Dat ze daar vrij succesvol in zijn, heb ik aan den lijve mogen ervaren in Deus Ex: Human Revolution.

Sfeervol is het woord

De sfeer die een futuristisch doch vervallen Detroit in 2027 creëert, kenmerkt die kwaliteit van dit derde deel al. Het is niet zozeer de grafische schoonheid van de game die deze sfeer zo goed vorm weet te geven, maar met name het kleurgebruik. De zwarte, donkere kleuren die de wereld in schaduwen omhult, vermengd met de warme neongele kleuren die door de hemel kronkelen en de straten enigszins verlichten. De junkies, de prostituees en de bendes die de stegen bevolken, het vuil op straat, de verlaten monorail, het voelt en ziet er allemaal subliem uit.

Jij betreedt deze wereld in de schoenen van Adam Jensen, een beveiligingsspecialist die bij Sarif Industries in dienst is, een biotechnologisch bedrijf dat zich heeft gespecialiseerd in cybernetische modificaties, ook wel augmentations genoemd. Deze modificaties bepalen de laatste tijd het politiek toneel, waar een felle, ethische discussie gaande is. Willen we mensen die half robot zijn, is een veelgestelde vraag door de bevolking en activisten. De vele corporaties die met elkaar wedijveren om marktleider te worden binnen deze nieuwe afzetmarkt zijn ondertussen ook nog eens zeer competitief ingesteld, vastberaden om de concurrentie voor te zijn, en deinzen met dat doel voor ogen nergens voor terug.

Tijdens een aanval op Sarif Industries raakt Jensen gewond, ernstig gewond. Alleen met de nodige augmentations kan hij nog het vege lijf redden, en zonder zijn medeweten wordt hij dan ook van allerlei mechanische upgrades voorzien. Wanneer hij na zijn operatie wakker wordt, ontwaakt hij in een ander lichaam, een lichaam dat plotseling tot vele dingen in staat is. Een hoofdpersoon die plotseling heel wat in z’n mars heeft. En dat is maar goed ook, want in Human Revolution zal het veel knokken geblazen worden. In zijn zoektocht naar de daders van de aanval waar Adam gewond bij raakte, ontrafelt hij namelijk een intrigerend plot vol met de nodige actie.

Wat doe jij?

Maar dat actie niet de enige sleutel tot succes is, blijkt wel in Human Revolutions. Centraal staat namelijk de enorme keuzevrijheid die de speler voor handen heeft. Zo moest ik in één van de missies belangrijke informatie van een lijk vergaren dat in het mortuarium binnen het politiebureau lag. Ik kreeg van mijn opdrachtgever te horen dat ik, als een oud lid van S.W.A.T., nog wel iemand kende die me binnen kon loodsen. Deze persoon koesterde echter nog wraakgevoelens jegens mij, doordat ik in het verleden de oorzaak was van het stuklopen van zijn carrière. Koos ik er dan ook voor om via deze persoon mijn missie te vervullen, moest ik hem doorzien en inspelen op zijn zwakke punten, om zodoende mijn weg binnen te praten.

Een andere keuze was om een pad naar het dak te zoeken, vanwaar ik binnen het gebouw kon geraken. Human Revolutions barst letterlijk van de ventilatieschachten, riooltunnels en alles wat daar op lijkt. Om dan ook de juiste put te vinden die me via heel wat trappetjes kon leiden naar dat dak, had ik een behoorlijke dosis geluk nodig. Het kruipen en vinden van nieuwe wegen in schachten en dergelijke wordt in de game overigens beloond met wat XP, waar ik de ontwikkelaar voor loof, omdat je dan niet het idee hebt slechts wat rond de map te dwalen. Een derde mogelijkheid was om via de kelder het gebouw te betreden. Hiervoor moest ik echter langs een aantal hekken zien te komen die met alarmsystemen beveiligd waren. Aangezien ik nog niet goed genoeg kon hacken, was dat ook geen optie. Dus besloot ik me de rol aan te meten van Dr. Phil en de beste man bijna tot tranen te roeren, waarna hij zijn haatgevoelens inslikte en de deur voor me opende.

Hacken is inderdaad weer ruimschoots aanwezig in de game. Het kan je de toegang verschaffen tot ruimtes waar je leuke items kunt vinden, maar is ook handig om langs zekere punten te komen. Hacken is één van de augmentations die je met punten kunt upgraden. Deze punten zijn te verdienen door het vergaren van XP met hoofd- en zijmissies, maar zijn ook bij bepaalde schimmige handelaren in de stad te koop. Zijmissies zijn overigens ruimschoots aanwezig in de game en leggen soms leuke connecties richting het hoofdverhaal, of tonen een ander beeld van het leven van de mens in Detroit. Naast het besteden van deze punten aan een vaardigheid als hacken, kan je bijvoorbeeld ook leren om jezelf gedurende enkele seconden onzichtbaar te maken, door muren te kijken, of informatie over de alertheid van bewakers te verkrijgen. Allemaal zeer handige zaken, die je ook zeker nodig zult hebben gedurende de game.

Voor de die-hards

Deus Ex: Human Revolutions is namelijk een behoorlijk pittige game. Kogels zijn een schaars goed waar je zeer zuinig op zal moeten zijn. Wanneer je in de ooghoeken van een groepje bewakers valt, zul je binnen de kortste keren op de grond naar je laatste adem liggen te happen. Tenminste, wanneer je geen dekking neemt. Zonder cover zou vrijwel elk vuurgevecht met de vijand bijvoorbaat al gedoemd zijn te mislukken. Dekking nemen is daarnaast ook van essentieel belang voor de stealth-gameplay. Spelers die een echte uitdaging op zich willen nemen, raad ik zeker aan de missies proberen te vervullen zonder ook maar een enkele keer een gealarmeerde bewaker op je dak te krijgen. Als beloning zul je hier ook een riante XP-bonus voor krijgen. Moeilijk maar leuk, want des te meer voldoening levert het voltooien van een missie op.

Tot nu toe ben ik zeer lovend over Human Revolutions geweest, maar er zijn ook wel wat negatieve puntjes aan te stippen. Het dekking nemen is natuurlijk van essentieel belang bij het sluipen door een level. Wanneer een bewaker echter langs jouw dekking loopt, is er helaas niet de mogelijkheid om hem vanuit die dekking vast te grijpen en een kopje kleiner te maken. Nee, je zult ofwel op moeten staan en heel snel een knop indrukken om een melee-aanval uit te voeren, en daarbij hopen dat er niet net een milliseconde voor deze dodelijke beweging alarmbellen gaan rinkelen; of je snel voor een paar seconden onzichtbaar maken, maar dat is een vaardigheid waar je aan het begin nog niet over beschikt. Daarnaast waren de laadtijden in deze previewcode aan de lange kant en aan de lip sync mag de ontwikkelaar ook nog hard werken.

Voorlopige conclusie

Maar als puntje bij paaltje komt, ben ik zeer onder de indruk geraakt na de vele uren die ik reeds in de game heb mogen steken. De sfeer druipt werkelijk van Human Revolution af, de actie is subliem te noemen en de keuzevrijheid zal veel spelers als zoete klanken in de oren klinken. Tel daarbij op dat de game zo’n 25 uur aan speeltijd zal bevatten, waarin een intrigerende verhaallijn je op sleeptouw zal nemen en je mag in je handjes klappen van plezier. Ik kijk in elk geval reikhalzend uit naar het moment waarop de volledige game in de winkels te vinden zal zijn, op 26 augustus.