Resistance: Fall Of Man

Aan mij de eer om dé launchgame van de PlayStation 3 te beoordelen. Een zware taak, want er wordt een hoop verwacht van Resistance: Fall Of Man. De ‘Chimera’ heeft heel Europa en Azië overgenomen, aan de slag dus: uitroeien die handel!

Vol spanning zie ik het schijfje in mijn PS3 verdwijnen en wacht op wat er komen gaat. Een gelikt menu laat zien wat ik allemaal kan doen. Campagne, Co-Op, Multiplayer. Euh… eerst maar eens de campagne dan. Je kruipt in de huid van sergeant Hall, een man met een bijzondere gave. Hij is als enige ooit weer wakker geworden na besmetting van het Chimera-virus. Maar voor je daarachter komt begin je met de invasie van York, Engeland. Samen met je ‘squad’ heb je geen idee waartegen je het hier moet opnemen. Vreemde wezens komen op je af met futuristische wapens. “What the hell are those?!”, hoor je je maten roepen. Al snel sneuvelt de één na de andere vijand, maar het is niet gemakkelijk. Na een tijdje snap je waarom, want dan krijg je hun wapen in handen. Door een lichtkogel af te vuren op een vijand kun je de rest van je magazijn leegschieten zonder te richten. Die gaan automatisch de eerste kogel achterna! Dit is de eerste in een reeks bijzondere wapens. Daarover straks meer.

De Chimera

De verschillende levels worden aan elkaar gepraat door een vrouwenstem, die je gelijk wat leert over de geschiedenis van deze wereld. Heel Resistance speelt zich af vlak na WOII, maar de feiten zijn heel anders dan in onze geschiedenisboekjes. In Rusland is een levensgevaarlijk virus ontsnapt, het zogenaamde Chimera-virus. Een enorme aanval op Europa is het gevolg en heel de Tweede Wereldoorlog vindt hierdoor niet meer plaats. Engeland denkt dat ze veilig is, maar al snel zitten de Chimera onder het kanaal en vallen ze het land binnen. De Amerikanen besluiten de Engelsen te helpen in ruil voor iets dat ze zelf niet kunnen maken: een wapen tegen de Chimera. Vanuit buitenposten proberen ze de steden weer te zuiveren van de wezens. Jij voorop natuurlijk! Wat er precies aan de hand is met deze vreemde wezens is niet helemaal duidelijk, maar naarmate je verder komt in het spel, komt er steeds meer aan het licht. Wie zijn die rare wezens en waarom hebben ze van die vreemde stekels op hun rug?

In het begin kan Resistance: Fall Of Man lastig zijn. Je moet even wennen aan de besturing en er liggen nergens ‘medipacks’. Al snel verandert dat. Na een tijdje heb je door hoe de tegenstander aanvalt en je healthbar heeft een nieuwe functie. De bar is verdeeld in vier delen van 25%. Als je geraakt wordt, groeit je gezondheid weer aan tot het einde van dat deel. Stel je hebt nog ongeveer 60% gezondheid, dan groeit de bar aan tot drie delen, of 75%. Snappie? Mooi! De controls zijn prettig, zeker zo zonder muis en keyboard. De analoge sticks zijn merkbaar nauwkeuriger geworden. De Sixaxis (bewegingssensor) wordt maar op een paar punten van de game gebruikt. Als je in je nek wordt gesprongen door een Chimera kun je je controller hard schudden om hem van je af te krijgen. Het werkt erg intuïtief en is erg handig. Ook kun je jezelf doven op deze manier als iemand het nodig vind om je in de fik te steken met zijn vlammenwerper.

Al snel kun je ook in een tank rijden in één van de levels. Dit is ronduit erg gaaf om te doen! King of the road, genoeg vuurkracht om alles en iedereen weg te vagen. De Chimera hebben zichzelf op verschillende posities ingegraven en bestoken je met alles wat ze hebben. Het is dan ook handig om eerst de tegenstanders met antitank wapens uit te schakelen. Een mooi schot op hun schuilplaats doet wonderen: de lijken vliegen in het rond! Je kunt heel snel wisselen tussen het primaire geschut en de geschutskoepel, waar een mooi machinegeweer op staat voor het betere maaiwerk. De tank zelf beweegt zich erg goed, je hebt echt het gevoel met een monster onderweg te zijn van vele tientallen tonnen. Daar heeft Insomniac veel aandacht aan besteed.

Lineair

Opvallend is wel de lineaire paden die je afgaat. Je kunt niet echt kiezen waar je heen gaat. Overal staan toevallig hoge hekken waardoor je maar één weg kunt nemen. Ook staat er soms een bus voor de ingang van een gebouw, verdomd toevallig allemaal. Ook met de tank kun je maar één weg nemen, waarbij je hekken soms wel en soms niet kunt opblazen met je kanon. Dit had wel iets beter gekund naar mijn idee. Het doet weinig af van de ervaring, maar je merkt gewoon dat je een weggetje afloopt waar je op vaste punten vijanden tegen komt. En dát is nou iets van de vorige generatie games. Next-gen please!

De vijanden zijn ook weinig afwisselend. Je merkt dat je toch veel tegen dezelfde soort wezens vecht met hier en daar een uitzondering. Op zich wel realistisch dat ze op elkaar lijken, maar het hele spel is gebaseerd op fictie. Wat meer verschillen in aankleding en grootte zou bijvoorbeeld leuk zijn. Ook de reactie van de Chimera is redelijk voorspelbaar. Meestal blijven ze op bepaalde plekken zitten. Een aantal besluit je toch via een andere weg aan te vallen, of naar je toe te komen, maar ook dit aantal is beperkt helaas. Jezelf verschuilen achter een kist om vervolgens een lading kogels af te vuren op de te verwachtte plek moet genoeg zijn om het doelwit uit te schakelen. Het is misschien wat gezeur, maar ook hier vind ik dat het next-gen aspect iets meer naar voren mag komen.

Co-Op en Multiplayer

De Co-Op is erg leuk om te spelen met een vriend. Het beeld gaat in splitscreen, zodat je samen dezelfde missies kunt spelen. Een grote tv is dan wel aan te raden, anders ontgaan de details je wel. Maar waar de meeste mensen toch erg naar uit hebben gekeken, is de multiplayer van Resistance natuurlijk; online elkaar afschieten in verschillende soort uitdagingen. ‘Capture the flag’, ‘deathmatch’ en ‘team deathmatch’ zijn daar voorbeelden van. Het mooie is dat je je kunt laten indelen met mensen die hetzelfde niveau hebben als jij, zodat je niet iedere vijf seconden dood bent zonder ook maar iemand gezien te hebben. Ik heb het natuurlijk uitgebreid uitgeprobeerd en ik moet zeggen dat het aardig klopt allemaal. De multiplayer is uitdagend en de bijzondere wapens zorgen voor een nieuwe gameplay tegen elkaar. Je kunt schilden opzetten, door muren schieten en granaten gooien die erg vervelend voor je ‘healthbar’ zijn. Aangezien je met gigantisch veel mensen in een map kunt spelen (tot wel veertig!), is er genoeg te ontdekken. Ik denk dat de online modus een erg goede toevoeging is aan de gehele speelervaring.

Voor Resistance: Fall Of Man moet je eigenlijk wel een beetje een grote tv hebben, zodat je de actie goed kunt overzien en je niets zal ontgaan. Het mooiste is natuurlijk een High Definition tv, maar dit is niet vereist om van dit spel te genieten. Op je normale tv’tje is Resistance al een genot om te zien, een HDtv laat je kwijlen van al die grafische pracht. En dan te bedenken dat dit een ‘eerste generatie’ game is! Het is wat mij betreft nog niet zo mooi als bijvoorbeeld Gears Of War, maar het komt aardig in de buurt. Ik denk dat een eventueel vervolg nog genoeg verbeteringen kan laten zien om helemaal onsterfelijk te worden. De voorzet is er, nu nog even het doelpunt scoren.

Grafisch gezien is er genoeg moois om te zien. Leuk voorbeeld: als je vijanden opwacht in een deuropening, vallen ze over elkaar heen. Er ligt uiteindelijk een mooie berg dode Chimera voor je opgestapeld. Ook de zaklamp die je bij je hebt kan handig zijn. De lichteffecten worden erg mooi weergegeven; zo kun je verblind raken door te schijnen op ruiten of door een lichtopening te kijken. Ook hebben vriend en vijand een natuurlijke huid, die ook reflecteert op een goede manier als je eromheen loopt. Toch zijn er ook zeker punten van verbetering te melden. De explosies in bijvoorbeeld Call Of Duty 3 vind ik er een stuk strakker uitzien. De brandhaardjes in Resistance zijn aardig weergegeven, maar kunnen wat mij betreft nog wel iets realistischer.

Gave wapens!

Ja en dan die wapens he! Insomniac stond al bekend om hun vreemde wapens uit onder andere Rachet & Clank, maar ook hier is er weer leuk speelgoed om je mee te vermaken. Ook al speelt het verhaal zich rond de jaren ‘50 af, je hebt af en toe schiettuig in je handjes die in Star Trek niet zouden misstaan. Nou is het hele verhaal natuurlijk fictief, dus het maakt ook allemaal niet uit. Je hebt er in ieder geval erg veel lol mee. Je begint met een standaard automatisch aanvalswapen, maar al snel heb je het wapen van de Chimera in handen. Een krachtig wapen dat een soort plasmabollen afschiet. Door een lichtkogel in één van je slachtoffers te knallen kun je om een hoekje gaan staan. Vanuit die positie kun je de rest van de kogels afvuren in een richting waarin jij wilt. De kogels volgen automatisch de lichtkogel. Handig!

Verder zijn er bijvoorbeeld nog een shotgun, een wapen dat schilden kan produceren en een gun, genaamd de Auger, waarmee je dwars door muren heen schiet. Sommige van deze wapens kun je pas gebruiken nadat je de campagne hebt voltooid. Door het spel nog eens te spelen kun je dan de bijzondere wapens gebruiken. Verder heb je ook een aantal granaten tot je beschikking. Van simpele fragmentatiegranaten tot een soort spijkerbom, waarbij er stalen pinnen alle kanten op schieten. Leuk om te gebruiken in een kleine ruimte.

Dus…

Resistance: Fall Of Man heeft de loodzware taak op zich moeten nemen om de PlayStation 3 te verkopen. Zonder goede games geen verkopen voor Sony! Wat mij betreft is Insomniac er in geslaagd een solide game neer te zetten. Een paar kleine verbeterpunten kunnen zijn: minder lineaire paden en meer diversiteit in vijanden. Maar dat zijn slechts kanttekeningen, want Fall Of Man is voor mij al een klassieker. Heb je een PS3 en hou je wel van een potje knallen? Haal dan Resistance: Fall Of Man in huis! Overbodige opmerking natuurlijk, je hebt het spel al lang thuis liggen…