Iedereen kent natuurlijk Fable, de RPG voor de Xbox die al enige tijd in ontwikkeling is, maar de gold status eindelijk bereikt heeft. Maar er is nog een andere RPG waar veel van verwacht werd die ook al wat lentes voorbij had zien komen, die RPG is Sudeki van het Britse Climax, en die titel lag enige dagen geleden in de schappen.
Sudeki was destijds opgezet door het bedrijf achter de succesvolle Moto GP serie om het schamele aanbod aan RPGs en vooral Japanse getinte voor de Xbox op te vullen. Het zou tevens een goede opstap zijn om de Amerikaanse console beter aan de man te krijgen in het land van de rijzende zon. Nu de game meer dan 4 jaar ontwikkeltijd heeft gekregen is hij toch deze zomer eindelijk verschenen, de game die toch wel in de Verwacht Top 10 van elke Xbox gamer zat.
Looksj Ghoed
En wat doet natuurlijk iedereen die een spel voor het eerst onder ogen krijgt, dat is natuurlijk kijken naar hoe de game eruit ziet. En ik kan je verzekeren, na tal van ontwikkeltijd ziet de game er nog steeds prachtig uit, mooier dan ik er eigelijk van verwacht had. Vooral vele steden in de werelden van Sudeki zijn erg gedetailleerd en met tal van bewegende mensen en objecten erg levendig. En wat vind ik het dan jammer om te zeggen dat er in de rest van de game niet zo gepolijst is als het visuele deel.
Sudeki is de wereld van voorheen die tegenwoordig in twee werelden is gerukt, het lichte Illumia en het duistere Akloria. Maar hoewel het in Illumia er prachtig uitziet zijn er vaak invallen van slechte Aklorians die de steden van dit koninkrijk onveilig maken. Tal, een van de beste zwaardvechters in het Illumiaanse rijk, krijgt de opdracht om vergezeld met twee rookies de prinses Ailish uit een havenstadje terug te halen naar het kasteel en haar ‘vreemde’ moeder, de Koningin van het rijk. Je maakt dan gelijk kennis met twee van de vier hoofdpersonen in Sudeki die elk op bijna ieder gewenst moment te besturen zijn. In het verdere verloop van de game kom je ook de half mens half kat Buki tegen en de Nederlandse anti-hunk Elco tegen die tevens wordt ingesproken door een Nederlander wat plat Engelse voice acting oplevert. Elk van de vier ‘helden’ heeft natuurlijk een bepaalde specialiteit waardoor je gedwongen wordt om met elk personage te werken, zo kan Elco bijvoorbeeld tijdelijk vliegen en kan Tal zware objecten verplaatsen. Maar in het vechten is er ook een groot verschil, Tal en Buki zijn echte hack’n’slash personages die we maar al te vaak in een RPG tegen komen, maar Elco en Ailish zijn echter specialist op het gebied van schieten, dus wanneer de actie begint loop je van Role Playing Game over naar First Person Shooter. Dit brengt gelijk ook een punt van kritiek met zich mee, natuurlijk is het innovatief om dit element in een RPG te verwerken, ware het niet dat je eigelijk gewoon doorgaans de trigger ingedrukt hebt en je middels het lopen alle aanvallen van de tegenstander kunt ontwijken, hoewel je het niet zou willen ga je dan in grote gevechten meteen over naar Elco of Ailish en zit er eigelijk geen uitdaging meer in.
Gelukkig kom je naast de gevechten waar vaak eindeloos veel vijanden tot verveling op komen dagen ook baas gevechten tegen, waar een karakter als het ware voor wordt geselecteerd om deze boss in de pan te hakken. Deze vragen natuurlijk bepaalde tactieken en je bent bovendien niet alleen bezig met schieten, want het vechtsysteem van Sudeki is vrij doordacht. Wanneer je met Tal of Buki bezig bent heb je de mogelijkheid om met de A en X toetsen combo’s uit te voeren en je kunt ook goed gebruik maken van het blocken, op dat punt is Sudeki zeker geen button-basher. Sudeki zou echter geen RPG meer zijn als er geen fors aantal aan magie en spreuken in zaten, tijdens ieder gevecht kunnen personage’s spreuken oproepen die het gevecht kunnen verlichten of die je gezondheid opkrikken. Ook zijn er Spirit Strikes, speciale gaven die de hoofdpersonen ontvangen van de God van Sudeki, die wanneer je meter vol is een genadeloos effect kunnen geven en het gevecht kunnen beslissen. Het gebruik van magie is een lust voor het oog want je scherm wordt werkelijk gevuld met honderden straaltjes en sterretjes.
Mix van RPG
Sudeki bestaat dus eigelijk uit alle bekende aspecten van het RPG genre, zo zijn er ook puzzels in de game die vaak de specialiteiten van je personages vergen. Het probleem is echter dat ik maar bij één puzzel in de gehele game mijn hersens in beweging moest zetten, het betreft hier vrijwel altijd het verplaatsen van een object om zo achter iets te komen, en omdat wij alleen in de babybox met blokken schoven kan dat ons nu geen voldoening meer geven. Een ander bekend aspect van een RPG zijn natuurlijk side-quests, Sudeki heeft ze ook, en ook daar een punt van kritiek. De side quests van Sudeki vragen maar een ding van je, verzamel iets voor me en je krijgt er iets anders voor terug, het lijkt wel of de mensen bij Climax weinig inspiratie hebben.
En net als in Knights of the Old Republic, om maar een van de beste uit het genre te noemen, vecht je in Sudeki ook met één personage tegelijkertijd en worden je andere personages door de computer bestuurd. Verschil met KotOR is hier echter dat de Kunstmatige Intelligentie van je karakters ruim onder de maat is, zij maken geen gebruik van het blocken, helen zichzelf niet wanneer ze in slechte toestand zijn en doen eigelijk gewoon niks meer dan inhakken op je tegenstanders. Als laatste aspect van het RPG genre haal ik aan dat je tijdens je zoektocht met allerlei bewoners van de wereld kan communiceren, dit gaat net als in KotOR met gesproken teksten en de optie om verschillende antwoorden te geven, het negatieve aan Sudeki is echter dat het geen verschil maakt welk antwoord je geeft en dat elk antwoord telkens weer terug zal komen. In tegenstelling tot KotOR komen de personages van Sudeki dus niet bepaald tot leven.
Conclusie
Sudeki, het lijkt wel alsof de titel al eeuwen in productie is, en je merkt dit ook echt aan het visuele niveau van de game, er is geen foutje te bekennen in de grafische overdondering die je krijgt wanneer je de game speelt. Wat ik me dan ga afvragen, waarom is er zoveel tijd gestoken in dat deel van de game en niet in verbetering van gameplay, leukere quests of zelfs de lengte van de game, aangezien ik er in 18 uur doorheen was. Ook had de developer een co-operatieve mode kunnen integreren, wat bijvoorbeeld bij een game als Brute Force ook perfect werkte.
Toch is Sudeki zeker geen slechte titel, de game heeft een degelijk vechtsysteem, een leuk verhaal mits je het eind buiten beschouwing laat, gevarieerde karakters en natuurlijk een prachtige sprookjeswereld. En voor de fans van RPG’s zeker aan te raden, al was het al om het feit dat de Xbox er nog veel meer kan gebruiken.
