Het is een logische gedachtegang, als er een nieuwe franchise met succes gelanceerd wordt en er snel vergaderd wordt over een vervolg, dan zal men snel nadenken over “meer content” en een “grotere wereld”. Dat is niet vreemd, want het is het meest tastbare waar een ontwikkelaar aan kan werken. Maak die wereld gewoon groter! Echter, vaak is het zo dat het juist de compactheid van een game zorgt voor die juiste ̶vo̶i̶c̶e̶ X-factor.
Onlangs werd bekend dat Jedi Survivor met zes weken is uitgesteld tot 28 april. Helemaal prima natuurlijk, als de ontwikkelaar die tijd nodig heeft dan is het niet anders. Inmiddels is ook bekend dat het mogelijk is om fast travel in te zetten en worden berijdbare wezens (mounts) geïntroduceerd.
Het zijn logische stappen voorwaarts en ik hoop van harte dat alles zal bijdragen aan een nóg betere game dan Fallen Order. Echter, hoe ver kan men de game vergroten totdat het vervelend wordt. Want open werelden kunnen heel tof zijn, maar vaker dan niet zijn ze inmiddels grote kolossen geworden die veel teveel tijd vergen.
Zo was Batman: Arkham Asylum een heerlijke game, juist omdat het zich beperkte tot het gesticht in Gotham. Nu waren ook City en Knight lekkere games, maar het miste wel die claustrofobische kracht van het origineel. En weet je nog? De eerste Assassin’s Creed, gewoon drie steden. Inmiddels zijn we bij Valhalla en Ubisoft heeft het gore lef om te denken dat mijn tijd zo goedkoop is dat ik honderden uren zal rondreizen in een nogal saaie wereld.
Kanttekening bij dit verhaal is dat tweede delen vaak de beste delen uit een franchise zijn, omdat een ontwikkelaar dan nog niet helemaal doorslaat. Mass Effect 2, Assassin’s Creed 2, Half-Life 2, Uncharted 2 etc.
Er is dus goede hoop dat Star Wars Jedi Survivor een heerlijke wordt, zolang Respawn maar niet doorslaat in de grootte van de wereld.
