Preview: Red Dead Redemption 2

Terwijl ik voorzichtig mijn eerste streden over de prairie galoppeer, valt mijn oog op een man langs de weg. Hij is druk in de weer met het borstelen van zijn paard, zo blijkt. Ik besluit hem passerend te begroeten…

In Red Dead Redemption 2 is daar immers een specifieke knop voor. Mijn hersenen ontschieten echter wat verfijnde motoriek op een PlayStation 4-controller, waardoor ik fout druk en hoofdpersoon Arthur Morgan plots zijn revolver uit dient holster grist. Terwijl de man net aanstalten maakt zich tot mij te keren, valt zijn blik op mijn rechterhand. Hij verstijft — de borstel valt uit zijn greep. Daarvan schrikt zijn paard op diens beurt en vervolgens, in één vloeiende beweging, trappen de achterpoten van het beest twee hoefijzers in het achterhoofd van de man. Morsdood ploft zijn lichaam in een plas modder. Het paard is weer kalm.

Dit complete voorval moet in de eerste drie minuten van mijn hands-on ervaring met Red Dead Redemption 2 zijn gebeurd, en het resulteerde in een vermakelijke mengelmoes van schaamte en schaterlach. Een ogenschijnlijk nietszeggend incidentje, maar tegelijkertijd een schrijnend voorbeeld van hoe diep deze game precies gaat worden. Door slechts één minieme, fysieke handeling, ontketent zich een uniek stukje Wilde Westen. Iets dat je verhaal op memorabele wijze verrijkt. En dát is precies wat Rockstar wil creëren met Red Dead Redemption 2…

Maak je sporen maar weer schoon…

Red Dead Redemption 2 zet de speler in de stoute schoenen van Arthur Morgan, een bendelid in het Amerika van 1899. Na een mislukte overval zijn Morgan en de Van der Linde gang on the run, en dient het gezelschap zich nu al rovend door het Wilde Westen te ploegen. Hoe jij echter die wijde wereld wil trotseren, dat is natuurlijk helemaal aan jou. Maar één ding staat altijd vast; wat je ook doet, je doet het in Rockstar-stijl.

En ja, hoewel het verhaal in de vroege fase al een zekere indruk achter weet te laten, laten we voor nu ook de specifieke details van de demonstratie even achterwege. Mij werd al snel duidelijk dat de game je met voorzorg kennis laat maken met de wereld, wiens primaire personages dan ook beter uit de verf komen wanneer ze zelf geïntroduceerd worden, direct bij de speler.

Behalve Dutch dan. Die mag al preventief geprezen worden. Wie de precieze stemacteur achter het figuur is, blijft nog even onbekend. Maar man, wat kan die kerel een machtig Jeffrey Dean Morgan-esque karakter neerzetten. Als leider van het Van der Linde-stel zal hij ongetwijfeld een grote rol op zich nemen in de verhaallijn, en naar mijn idee mogen we volop ruimen om meer van die man te hebben.

Een wilder Westen

Voor Rockstar Games is dit de eerste titel die volledig gebouwd is op de ‘nieuwe’ generatie consoles; de Xbox One en PlayStation 4. Met voorganger Grand Theft Auto 5 nog in een soort gespleten ontwikkeling, is dit dan eindelijk het eerste schepsel dat van begin af aan de vergrote kracht benut. En dat zie je in vrijwel alle facetten van het spel; Red Dead Redemption 2 is groter en beter in omvang, maar ook in gevoel.

Die gevoelswaarde voor elk klein detail manifesteert zich op allerhande wijze. Het vinden van een goede klap op je paard, de kickback van een lomp jachtgeweer of fysieke aanwezigheid van vrijwel alle wapenonderdelen, loot en voorwerpen in het spel. Zelfs het zelf gereedmaken van het ionische gezichtsmasker, er is aan gedacht. Alles in de wereld van Red Dead bestaat ook echt ín de wereld van Red Dead.

Van het roest en de handvaten op je wapens tot aan de in real-time groeiende haren op Arthurs porem — tot dien dagen aan baard en op maat te scheren; elk detail wordt meegenomen in de gameplay-formule. Het zijn jouw keuzes, en je ziet ze overal in terug. Dan wel in de nette verhalende filmpjes, dan wel in repercussies vanuit de wereld.

In concrete beloftes houdt dit in dat Red Dead Redemption 2 rijk is aan een gevoel voor realisme. Al snel leer je dat in deze wereld lang niet alles draait om menuutjes en statistiekjes; wat er te vinden valt in de wereld, is ook echt daar. Gaandeweg kun je op vrijwel iedereen en alles ‘focussen’, waarbij dan weer allerlei interacties vrijkomen. Een hond aaien, de ‘extra service’ van het hotel bestellen of selectief praatjes maken met andere bendeleden in je formatie; tot op zekere hoogte kun je continu actie en interactie opzoeken met de wereld rondom Arthur.

Proef de vrijheid, en de chaos

En dat idee wordt ook weer meegenomen met de invloed die jij, op jouw beurt, weer hebt op de wereld. Dat wil zeggen dat dorpelingen je acties en keuzes onthouden, je van omstanders plots nuttige informatie op kan pikken en dat een (on)schuldig persoon uitschakelen ook echt het einde voor een heel in-game verhaal kan betekenen.

Conceptueel is die fundering een mooie gedachte, maar uiteraard manifesteert die focus op (fysieke) aanwezigheid ook goed in minuut-tot-minuut gameplay-bezigheden. Het berijden van je paard, de impact van moeilijk geplaatste DeadEye-kogels of de strot doorsnijden van een rivaliserend bendelid; alles voelt écht. Geheel volgens Rockstar-kenmerk heeft vrijwel elke handeling van Arthur Morgan een realistische, maar plezierige impact. De wereld is rijker dan ooit, maar de centrale kern van het zijn van een cowboy, blijft evenals puur genot.

Om nog maar niet te spreken van het gevoel wanneer je als een zwoele outlaw je revolver terug het holster in slingert. Voor een moment voel jij je die charmante eikel.

Thuis onderweg

De gameplay is rijk en het verhaal belooft een flink avontuur, maar uiteraard is er ook wat houvast in dat Wilde Westen te vinden. Daarvoor dient wederom een nieuw partje gameplay: het kamp van de bende. Als centrale hub voor alle activiteiten, is dit de plek die je, gaandeweg, thuis mag noemen. Hier vind je de andere leden van de Van der Linde gang, die op hun beurt ook weer hun eigen fysieke préséance in de wereld vormen. Ieder bendelid heeft zijn eigen verhaal, specialiteiten, bezigheden en mogelijk wat extra missies voor je. En ook hier geldt; hoe je daarmee omgaat, is aan jou.

Het kamp kan profiteren van financiële inbreng en bijtijds wat verse eetwaar en materialen. Enerzijds klinkt dat als een vaste bron voor nietszeggende fetch quests, maar zo lijkt het kamp tot dusver nog niet bepaald gebouwd. De bende opereert immers ook autonoom zonder jouw inbreng, en missies lijken eerder organisch te ontstaan binnen de wereld, dan dat het gaat om nul relevante pop-ups.

Prachtige prairies

Al met al voelt Red Dead Redemption 2 daar bijzonder verzorgd mee aan, en dan hebben we het nog niet eens specifiek gehad over de aangezichten die het spel richting je televisie werpt. En ja, dit Wilde Westen is zo om en nabij de mooiste digitale adaptatie die we ooit zagen van een dergelijke wereld. De manier waarop het weer geleidelijk aan kan veranderen — waarbij ook de temperatuur invloed heeft op de gameplay — en hoe het licht speelt met alles in je kijkvlak, het is magistraal.

Gooi daar een 192 tracks tellende, dynamische soundtrack bij op, en je snapt dat vrijwel elk moment in Red Dead Redemption 2 oogt en klinkt als je eigen cowboy-avontuur.

Saillant detail daarbij is dat de game je ook meer mogelijkheden geeft te genieten van de aangezichten. Middels drie verschillende third-person perspectieven, een reeks dynamisch bepaalde cinematische shots én een first-person modus van begin tot eind maakt de game het dat je altijd wel een goede angle vindt om te genieten van de wereld zelf, of je acties daarin.

Minder mooi, maar mogelijk te wijten aan de vroege build, is de framerate die Red Dead Redemption 2 nu vertoont. Op een debug PlayStation 4 Pro draait de game weliswaar een prachtige 4K-resoluties mét HDR-kleurbereik, maar te vaak draait de beeldverversing op een lager pitje.

Natuurlijk, geprepareerde cutscenes in de wereld zijn vloeiend als geen ander, maar het daadwerkelijk freeroamen door de wereld, moet soms met een wat hakkelende vertoning.

De fundering voor meer…

Hoe dan ook, Red Dead Redemption 2 voelt in vrijwel alle manieren nú al als een heerlijk vertoeven in het Wilde Westen. Het enige wat ons nog niet helemaal hard gemaakt kan worden, is de losse multiplayer-modus die in november zal lanceren, Red Dead Online.

Wat ons in die online sferen te wachten staat, blijft nog volledig in mysterie gehuld. En toch blijft één ding zeker: de fundering voor die ervaring barst van de potentie…

Voorlopige conclusie

Mocht je al vroeg vertrouwen hebben gevonden in Rockstar en hun nieuwste project, dan zat je gut feeling helemaal goed. Haast elke minuut van de ruim drie uur durende demonstratie schreeuwt een groter, beter en vooral fysieker Red Dead Redemption. Dit is een diepe en gegronde wereld zoals we het willen zien, en waarin we zelf onze eigen avonturen uit mogen stippelen.

Toegegeven, over de multiplayer-ervaring in Red Dead Online kan wellicht nog enige twijfel bestaan, maar de basis belooft in ieder geval al veel goeds. Heel veel goeds.

Dames en heren, stof uw hoed maar af, over een ruime maand mogen we weer terug naar het Wilde Westen.

Red Dead Redemption 2 verschijnt 26 oktober voor PlayStation 4 en Xbox One. In november rolt Rockstar Games de eerste testfase van Red Dead Online uit, toegankelijk voor alle spelers van het basisspel.