Games met morele keuzes blijven populair, zowel bij gamers als bij gedragswetenschappers. Ook nu is er weer eens onderzoek uitgevoerd naar dergelijke games en wat blijkt? Gamers zijn vooral de ‘good guy’. Als je kunt kiezen om goed of slecht te zijn in een game, blijkt dat veruit de meeste gamers het eerlijke pad bewandelen.
In 2013 vertelde Peter Molyneux dat het ontwikkelteam vele maanden werk had aan het creëren van een ‘evil’ optie in Fable, maar slechts 10 procent van de gamers maakten er uiteindelijk gebruik van. Volgens recent onderzoek van Amanda Lange, wetenschapper en “technical evangelist” bij Microsoft, is de verhouding iets anders. Uit haar onderzoek blijkt dat gemiddeld 60 procent van de gamers voor het oprechte pad kiest. Van de overige 40 procent kiest maar 5 procent bewust de kwade kant, terwijl de rest niet echt een uitgesproken voorkeur of intentie heeft.
Toch is er nog wel enige nuancering, want veel gamers spelen een spel vaker en besluiten bijvoorbeeld eerst het eerlijke en vriendelijke te doen, om tijdens een tweede speelsessie kwaadaardig op te treden. Denk bijvoorbeeld aan keuzes in BioShock met de Little Sister, de morele mogelijkheden in The Walking Dead of de karma-keuzes in inFamous.
Speel jij graag als goedzak of ben je liever de slechterik? Laat het weten in de reacties!
Dan ben ik een uitzondering 🙄
Het gaat voor mij wel op. De ‘evil’ speelstijl wil ik vaak wel ontdekken, maar meestal pas bij een 2e speelsessie. Of de NPC’s moeten me direct al zo erg irriteren dat ze wel om problemen en ‘evil’ vragen. 😛
als ik een verhalende game speel dan denk ik er niet eens aan om iets evil te doen,maar in open world games kan ik nog wel eens los gaan op een voetganger die mij stom aankijkt. (gta)
maar over het algemeen ben ik altijd een good guy in de meeste games! 😆
Meerdere keren geprobeerd in mass effect, maar ik kan gewoon niet onaardig zijn tegen de crew 🙁
ligt heel erg aan de game en wat de eventuele extra’s zijn 😉
Bij spellen zoals gta san andreas en saints row knal ik hele straten polities en mensen neer, maar in verhalende games ben ik een goed persoon 🙂
zo zie je maar dat de mens geen geboren slechterik is 🙂
Ligt eraan of ik mezelf kan verplaatsen in het verhalend persoon. Als dat zo is dan neem beslissingen die ik zelf zou nemen. En die zijn meestal goed :p
Ben ook vrijwel altijd (eerst) de goede persoon. Bij de tweede speelsessie van inFamous pak ik natuurlijk wel de slechte kant, voor de andere kant van het verhaal en de Trophies. In Skyrim ben ik ook bijna altijd de helpende hand, maar de laatste paar keer was ik toch wat harder. Als je iets niet vertrouwt, gewoon erop inhakken!
Aangezien de meeste games van een good guy perspectief uitgaan. Lijkt het me ook wel eens tof om bijvoorbeeld in Destiny de eindbaas te zijn.
Evolve is daarom in mijn ogen een verademing, omdat je de kans krijgt om als het ‘slechte’ te spelen.
In verhalende games speel ik vrijwel alleen maar de good guy, maar in open wereld games dan ligt het aantal (onschuldige) slachtoffers heel wat hoger… 😛 😳 😉
Meestal speel ik als eerste de evil karakter, zo heb ik mass effect uitgespeeld als renegade als eerste.
Denk dat dit verbonden zit met de twee verschillende RPG spelers die er zijn. De eerste groep identificeerd zich (zij zijn het karakter) de hoofdpersonage en zal dus veel sneller geneigd zijn om goede acties te doen (want dan doen ze zelf nu ook nu eenmaal). De tweede groep (de groep waar ik bij hoor), deze groep ziet RPG alsof ze een boek lezen. Het verhaal gaar over een personage die ze zelf gemaakt hebben die niet ophun zelf lijkt en waarmee ze zich niet identificeren. Deze personen zullen sneller een evil karakter spelen, omdat dat vaak leuker/cooler is.
goed, kwaad, zwart, wit? zit er niks tussen in??? wat ik vaak doe zit beetje grijs gebied hoor. net als in het echt. als er keuze is dan is die er en vind ik dat die benut moet worden, speelstylen zoals good en evil zijn er voor mij niet. zoals artistoteles in zijn ethiek probeerde duidelijk te maken. een goed mens zijn is te leren door juist te kiezen in situaties. en met juist bedoel ik niet perse goed als in moreel juist. maar afhankelijk van de situatie juist. bijvoorbeeld als ik een keuze krijg om zelfmoord te plegen en daarmee een oud vrouwtje te redden zal ik eerder haar laten sterven. beetje cru maar principe is er. afhankelijk van de situatie…
Ik begin meestal als de good guy maar als bepaalde npc’s me irriteren kan ik soms wel wat gemenere keuzes maken, maar meestal speel ik pas meer als de bad guy als ik een spel voor de 2de keer speel. Daar moet ik wel bij zeggen dat het ligt aan wat voor een spel het is en met wat voor personage je speelt. Als ik bijvoorbeeld bij gta5 als Trevor speel heb ik meer de neiging om mensen te martelen en overhoop te schieten dan als ik Franklin of Michael ben
Hier kan ik me wel in vinden. Meestal speel ik het “goede” personage om vervolgens bij een tweede playthrought het “evil” personage te spelen.
Zeg nu nog eens dat gamen je agressief maakt.
Ik speel games altijd één keer op ‘natuurlijke’ manier: zonder bewust te kiezen voor goed of kwaad. Als een game goed genoeg is voor meerdere playthroughs, ga ik andere paden uitproberen 🙂 Tenzij ik bij de eerste playthrough pissig ben, dan kies ik ook het kwade pad 😛
ik ben zoals de laatste alinea, eerst mestal goed zoals ik zelf zou reageren, en tweede paythrough meestal as bad as possible:P
Ik hoor bij de evil gasten
Ligt er aan wat voor game ik speel.
Bij sommige is het de eerste keer leuker om slecht te zijnen vice versa.