Prijsvraagwinnaars: Field Commander

Jawel beste lezers, we hebben onze hand weer in de Grote Grabbelton der Briljante Inzendingen gestoken en daaruit hebben we maarliefst drie leden gevist, inclusief een exemplaar van de PlayStation Portable-game Field Commander. Nieuwsgierig of jij bij één van deze prijsvraagwinnaars zit? Lees dan snel verder…

De laatste twee weken hebben we wederom weer krom gelegen om al jullie idiote hersenspinsels. Vele verhalen hebben we binnen gekregen waarin allerlei spannende maar vooral opzienbarende avonturen met speelgoedsoldaatjes werden verteld. Orginaliteit wordt beloond, maar de prijsvraagwinnaars nog het meeste.

Frederik Dhont uit Nazareth, België vertelde ons over een epische indianenveldslag, compleet met K’nex, een Ferrari, een naakte Barbie en een heleboel rotzooi. Dit avontuur heeft je nu eindelijk iets opgeleverd, namelijk een exemplaar van Field Commander!

Er was eens heel lang geleden een regenachtige dag. Ik verveelde me steendood en besloot eens diep in de speelgoedkast te kijken. Na een paar minuutjes zoeken ontdekte ik een doos.

Bij deze te openen zag ik 30 plastic cowboys en Indianen. Deze zette ik in 2 linies voor elkaar en bij deze was de strijd begonnen. Heel eerlijk ging het er niet aan toe want de cowboys hadden vuurwapens terwijl de roodhuiden het moesten doen met pijl en boog.

Na een kort gevecht schoot er slechts één Indiaantje over: Gepluimde Veder, Winnetou voor de vrienden. Deze werd in een hoekje van de kamer gedreven en de cowboys laadden hun geweren, klaar om te schieten. Dat gebeurde ook, maar de slimme Winnetou sprong vlug in zijn kogelvrije Ferrari F50, die daar toevallig verkeerd geparkeerd stond en stoof ervandoor.

De cowboys waren op alles voorbereid en sprongen allen in de speedboot van ‘MEGA BLOKS’, een speciaal model voor op het land te rijden. Black Jimmy, de chef, schakelde ook de hulp van de brandweer in via de radio en langs alle kanten kwamen ‘Matchbox’ brandweerwagens de weg versperren van de Ferrari.

Winnetou zag maar één uitweg meer en die was via de lucht. Hij stapte uit, activeerde zijn jetpak en vloog naar het puntje van de Kickertafelberg. Wat de Indianen hebben, moesten de cowboys ook hebben en ook zij vlogen met hun jetpakken Winnetou achterna. Boven op de Kickertafeberg wachtte hen echter een grote verrassing: Winnetou had alle spelers van de kickertafel omgekocht en deze begonnen de cowboys te verpletteren en weg te trappen. Alleen Black Jimmy was nog niet K.O. en laadde zijn geweer opnieuw om Winnetou voorgoed het zwijgen op te leggen. Dit keer was het Winnetou’s beurt om de hulpdiensten in te schakelen en vrijwel meteen werd hij opgepikt door een reddingshelikopter van ‘Playmobil’.

Black Jimmy op zijn beurt haalde de luchtmacht van het leger erbij en met een F16 straaljager zette hij de achtervolging in. Hij gaf het bevel aan de piloot de helikopter met raketten te bestoken waardoor deze gevaarlijk geraakt werd aan de staart en een noodlanding moest maken op een hijskraan van ‘K’nex’.

Black Jimmy schakelde de hulp in van de naakte Barbie, die Winnetou moest afleiden terwijl hijzelf Winnetou van vanachteren op de hijskraan besloop. Ken echter kwam roet in het eten gooien door Barbie vast te grijpen en met haar het tapijt onder te duiken. Winnetou was niet meer afgeleid en doorzag de list van Black Jimmy. Hij liet zich via de haak van de hijskraan op de begane grond zakken. Dat bleek de binnenplaats van een groots ridderkasteel te zijn waar er hevig gevochten werd tussen de zwarte en de zilveren ridders.

Winnetou wou hieruit zo vlug mogelijk ontsnappen, mede omdat de loop van Black Jimmy’s geweer zorgvuldig op hem gemikt was. Hij kroop in het laadbakje van de katapult en sneed het touw door. Hij werd gekatapulteerd richting het open raam maar landde gelukkig net op de vensterbank, waar hij hulpeloos bleef staan.

Black Jimmy werd nu echt boos en stal het paard van Zorro om in galop naar het open raam te rijden. Daar aangekomen klom hij via het gordijn de vensterbank op en vastberaden deze keer niet te missen schoot hij op Winnetou. Deze voelde er niet veel voor om gaatjes in zijn lijf te hebben en sprong dan maar het open raam uit. Hij stortte 2 verdiepingen naar beneden maar halfweg het eerste kon hij zijn Action-Man parachute openen en door wat bij te sturen landde hij zacht in het gras. Black Jimmy had dit niet gezien en dacht dat Winnetou eindelijk dood was. Zeker van zijn overwinning wou hij weggaan van de vensterbank maar daar wachtte Zorro hem op. Deze pikte de brutale paardendiefstal niet en was hem achternagekomen op een ‘My Little Pony’. Hij daagde Jimmy uit voor een gevecht en aangezien Jimmy’s kogels opwaren en Zorro een zeer behendig zwaardvechter was, werd Jimmy met een prik van Zorro’s zwaard het raam uitgeduwd. Helaas had hij geen parachute en kon hij ook niet bijsturen waardoor hij met een smak op de terrastegels terechtkwam. Of hij daardoor dood was zullen we nooit weten, maar dat hij dood is, is zeker. Want onze Labrador (een echte) slokte het mannetje onmiddelijk op.
Toen Winnetou terugkeerde naar de stad (via de regenpijp) werd hij daar als een held ontvangen en de bewusteloze cowboys ondergingen de wreedste straffen: velen gingen onder het mes en verloren hoofd en ledematen, anderen werden in het bad verdronken, nog anderen werden brutaal in het toilet doorgespoeld, werden slaaf of werden opgesloten in een gevangenis van ‘LEGO’.
Winnetou leefde nog veel en kreeg lange kinderen.

Erg veel heeft dit avontuur me niet opgeleverd, enkel pak oorvijgen, een uurtje in de hoek en veel opruimwerk. Misschien levert het me nu een PSP-game op?

Glenn Geerts vertelde ons een kostelijke mop. Of er speelgoedsoldaatjes in voorkomen en of hij zelfbedacht of van iemand anders is laten we nog even in het midden. Maarja, de Field Commander-game die je krijgt is ook niet bijster orgineel verzonnen, hè?

Aan weerskanten van de Maas wordt er patrouille gelopen. Aan de ene kant loopt een Belgische soldaat, aan de andere kant een Nederlandse soldaat. Het is vroeg in de morgen en er staat nog wat mist op het water. De Belgische soldaat vraagt zich af bij welk onderdeel de Nederlandse soldaat zou zijn.
Hij wil het met gebaren aan de Nederlander vragen. De Belg maakt een fladderend gebaar en roept: “Zit je bij de luchtmacht?” De Nederlander kijkt, maar geeft geen antwoord. De Belg maakt een zwemmend gebaar en roept:
“Zit je bij de marine?” De Nederlander kijkt weer, maar geeft geen antwoord.
De Belg denkt: “Hij zit dus niet bij de luchmacht en niet bij de marine. Dan zit hij zeker bij de landmacht. Misschien is ie wel bij de stoottroepen.” De Belg maakt het gebaar met een vinger in een gat en roept: “Zit je bij de stoottroepen?” De Nederlander kijkt, maar zwijgt. “Misschien zit hij bij de verkenners.” De Belg maakt een gebaar van een verrekijker en roept: “Zit je bij de verkenners? “Dan gooit de Nederlander zijn geweer op de grond en rent weg naar de kazerne. “Wat kom jij hier doen?” vraagt de commandant: “Jij moet patrouille lopen bij de Maas.” “Ik ben niet gek,” zegt de Nederlander, “aan de overkant loopt een idiote Belg die zegt tegen mij: (vlieggebaar) als straks de mist gezakt is, (zwemgebaar) dan zwem ik naar de overkant,
(vinger-in-gat-gebaar) en dan naai ik u (verrekijkergebaar) tot u zulke kleine ogen hebt.”

En wederom heeft Jorren Aerts ons weten te verrassen met een daverend verhaal. Geen commentaar, lees het zelf maar. Field Commander komt in ieder geval naar je toe!

Wat ik me nog goed kan herinneren is dat ik op vijfjarige leeftijd een Toy Story periode had. Hierin was ik helemaal geïnspireerd door die kleine dappere groene plastic miniatuur soldaatjes met hun te grote parachuutjes en te kleine wapens. Dat ik zelf ook mijn groene vriendjes uit de kast haalde. Wat nog erg moeilijk was omdat de meeste soldaten de laatste missie om door de brandende open haard te rennen niet heelhuids hadden volbracht. Zo miste de ene zijn rechterbeen of had de ander geen armen meer. Voordat ik begon had ik al een heel verhaal in mijn hoofd, over dat Barbie was gekidnapt en vast was gebonden op de draaiende ventilator door haar kwaadaardige geestelijk gehandicapte tweelingzus ‘Evil My Little Pony’. Maar omdat mijn zusje de ‘Special Edition’ van deze pop wou, is deze nog zieker en nog kwaadaardiger. Dus was het mijn groene kameraadjes hun missie om haar te bevrijden en terug te brengen naar haar vader in zijn koninkrijk: de wc-pot. Maar wat mijn groene gabbers niet wisten was dat deze ‘Special Edition’van My Little Pony de gave had om aardbevingen te laten plaats vinden en gebouwen te laten instorten. Dus vele faalden. En als je niet via de grond kan dan maar via de lucht. Dus alle soldaatjes stapten in hun privé Apache Helicopter en vlogen richting het rijk van Evil My Little Pony; de brandende koekenpan. En deze bestond uit lava en omgesmolten plastic poppetjes. Toen ze eenmaal waren aangekomen gooiden ze hun touwen uit hun Apache, en gleden via het touw naar beneden. Als mijn matties via de grond naar de het rijk van Evil My Little Pony zouden gaan, zouden ze allemaal omkomen door de aardbevingen van Evil My Little Pony. Maar als ze in het rijk zelf landen kan Evil My Little Pony niets doen, omdat ze dan haar eigen rijk vernield. En daar stond hun nog een verrassing te wachten, want Evil My Little Pony had mijn hond gehypnotiseerd met haar toverstaf (mijn tandenborstel) en had hem zo tegen me gekeerd. Dat ging jammer genoeg niet door, want mijn hond wou steeds maar niet in de brandende koekenpan stappen. Toen de soldaatjes voor de deur van de toren waar Barbie was, vielen er opeens vele liters met bloed naar beneden. Want ik morste per ongeluk met ketchup, en dit vond mijn moeder niet echt bepaalt leuk. Dus kwam er nog even een grote ‘was’ pauze tussendoor, waarin ik mijn hele leger moest soppen. Daarna gingen ze gewoon weer dapper door. Ze gingen via het openstaande raam van de kelder naar binnen, en kwamen er al snel achter dat dit de wapenkamer van Evil My Little Pony was. Dus ze konden zich helemaal uitrusten met de nieuwste en modernste wapens. Zoals met een Minigun, SPAS-12, AK-74 en 47. Elke soldaat ging met 129 extra kilo aan wapens op zak verder met de missie. Toen ze de deur van de kelder naar de gang namen en daarna de trap op liepen kwamen ze uit in de grote zaal. Het was donker en je zag niets, en opeens ging het licht aan. En daar zat Evil My Little Pony met een lange zwarte cape in een de troonstoel in de zaal. En boven op het plafond zag je de draaiende ventilator met Barbie (die de hele tijd moest kotsen) daarop vastgebonden. Nadat ze de mogelijkheid gehad hadden om alles te bekijken, stond Evil My Little Pony op uit de troonstoel en liep langzaam naar het leger toe. Die stonden al helemaal klaar met hun Bazooka en Minigun om fel de strijd in te gaan. Ze stonden nu tegenover elkaar, Evil My Little Pony en de het leger. Wachtend op de eerste zet van één van beide kanten. Een soldaat van het leger kon zijn zenuwen niet bedwingen en schoot één schot af met de bazooka op Evil My Little Pony. Toen was de strijd pas echt begonnen. Na dat eerste schot begon iedereen te schieten met alles wat ze hadden. Al hun munitie schoten ze in één keer allemaal achter elkaar op. Nadat de rook was verdwenen bleek dat Evil My Little Pony niets had, geen schrammetje. En toen gebeurde het, Evil My Little Pony deed een krachtige freaky aanval met haar ogen, waardoor er een enorme explosie voor de voeten van het leger verscheen. Daardoor vloog elke soldaat naar achteren tegen de muur. Iedereen was ernstig gewond. Eén soldaat had in zijn geweer nog één kogel, maar door de explosie kon hij niet goed meer zien. Alles was wazig voor zijn ogen. Toen hij toch schoot ging de kogel jammer genoeg langs Evil My Little Pony,.de kogel kaatste tegen een spiegel, tegen de blinkende tegels en schoot zo tegen het draad waar de ventilator aan hing met Barbie. De draad ging kapot en de ventilator viel naar beneden. Evil My Little Pony die onder de ventilator stond kreeg hem bovenop zich, en raakte zo bewusteloos. De soldaatjes die nog leefde zagen dat en renden snel weg met Barbie. Ze konden weg komen, maar we kunnen al voorspellen dat Evil My Little Pony wraak zal nemen.