Wie smacht naar de ‘ouderwetse’ Japanse rollenspellen van weleer, mag zich welkom heten bij Octopath Traveler. Ontwikkeld door de RPG-veteranen van Square Enix en aangestuurd door leidinggevenden die ons onder meer de Bravely-serie brachten, belooft Octopath Traveler daadwerkelijk een JRPG van formaat te worden. Letterlijk. Een grootse wereld in een alleszins kleine stijl, nota bene een kleinere console. Hoe rijkelijk mag de nostalgie wel niet uit Nintendo’s noeste apparaatje stromen?
Nieuw, maak kennis met oud
Met een release op 13 juli aanstaande en nota bene vanaf morgen alweer een gloednieuwe demo in de Nintendo eShop, heeft Octopath Traveler diens reis naar de Nintendo Switch alweer bijna voltooid. En ja, die aankomst op Nintendo’s draagbare console is er eentje die door vele gamers omarmd mag worden.
In een tijd waarin klassiekers als Final Fantasy hun turn-based verleden allang begraven hebben en vergeten zijn, is het haast verfrissend om weer terug te mogen keren naar de ‘stoffige’ en ‘oude’ gameplay van een typerende JRPG. Minder chaos, meer tactisch overzicht. En dat dan in een stijltje dat evenals dat vergane gevoel met nieuwere invloeden weet te combineren.
Op het eerste gezicht wordt al per direct duidelijk; Octopath Traveler is een hommage aan het ouderwetse en tweedimensionale rollenspel. In een grafische stijl die de ontwikkelaars zelf passend ‘HD-2D’ genoemd hebben, komen oud en nieuw op markante wijze samen. Wél de klassieke in-game kunstvorm van pixel art — nota bene de reden om te alliëren met Acquire — zij het dan weergegeven in driedimensionale omgevingen, hoogwaardige textures en hedendaagse lichteffecten.
Octopath vindt in diens eigen reis door de ontwikkeling een fijne visuele balans tussen het verleden en het heden, waar zowel nieuwe als ervaren spelers heil in kunnen zien. Bovendien zal het niet te zwaar wegen op de accu van de Nintendo Switch, en juist dat zou wel eens bijzonder handig kunnen zijn. Dit is immers weer typisch een game waarvan je hoopt dat je eigenlijk een paar haltes later pas uit hoeft te stappen, want deze ene eindbaas is nog nét niet uitgevochten.
Een feest van herkenning én vernieuwing
De terugkeer naar de JRPG van weleer voelt niet alleen als een mooi eerbetoon naar eerdere games, het is er bovendien een die weer verfijnd overkomt. Verslavend zelfs. Met maar liefst acht volledig unieke en speelbare personages (en bijbehorende acht ‘paden’) valt niet alleen een uiteenlopende party aan te maken, het levert bovendien hevig verschillende speelstijlen. Elk van de personages heeft binnen de turn-based gevechten zijn of haar eigen specialiteiten, maar ook daarbuiten is verschil merkbaar. De ene held kan met charme unieke dialoogopties laten verschijnen, de andere heldin lokt nietsvermoedende NPC’s mee, om ze later in te zetten in een gevecht.
En ja, ook die gevechten zijn weer blijk van een bepaalde balans. De confrontaties met monsters en eindbazen laat zich stroomlijnen aan de hand van vaste zwaktes die ontdekt moeten worden. Door te achterhalen waar bepaalde tegenstanders overgevoelig voor zijn, kan dat razendsnel uitgebuit worden op een later moment of in andere gevechten. Vernietig strategisch de schildwaarde van een monster met die ene gespecialiseerde held, om deze vervolgens met opgespaarde Boost Points (van bijvoorbeeld een andere, normaliter zwakkere strijder) kundig een kopje kleiner te maken. Een vast stramien dus, maar wel met gepaste keuzes en tactiek.
De uitfasering van gevechten als deze maken het dat het principe van hoe te vechten snel aangeleerd kan worden, maar dat vrijwel elke confrontatie weer een ander soort uitdaging kan vormen. In dat opzicht heeft Octopath Traveler haast iets weg van een Pokémon, waarbij de gevechten naast vertrouwd ook nog altijd uitdagend en verslavingsgevoelig kunnen zijn. Octopath Traveler maakt het je echter wel een heel stuk pittiger, met veel meer items en complete waslijsten aan vaardigheden en aanvallen.
Verslavend in verschillen
Met duidelijk merkbare verschillen in het spelen met de personages, maakt de game vanzelf iets in de gemiddelde gamer los. Een enkel gevecht of slechts een simpele fetch quest in een dorp doet je als snel vermoeden hoe hetzelfde scenario zou zijn verlopen met andere karakters of metgezellen. Wie je kiest voor welke taak en welke gevechten, kan van hevige invloed zijn voor de daadwerkelijke ervaring. Precies zoals dat hoort bij een klassieke JRPG.
Tegelijkertijd zien we ook in dat spelaspect weer een nieuwere invloed. Voor de nieuwgeboren completionist zou er namelijk ook de mogelijkheid zijn álle acht unieke paden in één keer te kunnen bewandelen. Met slechts een enkele, zij het gigantische, playthrough kun je als speler alsnog zo veel mogelijk van het spel in je opnemen. De replay-waarde zou daar wellicht een tikkeltje onder kunnen lijden, maar tegelijkertijd is juist de toespitsing op überhaupt al de keuze tussen alle paden een noemenswaardige tegemoetkoming.
Voorlopige conclusie
Voor de gamer die met warme, nostalgische euforie terugdenkt aan de hoogtijdagen van klassieke JRPG’s, staat volgende maand iets moois te gebeuren. Octopath Traveler snapt precies wat die spellen van weleer zo subliem maakte, en smelt dat samen op de Nintendo Switch. Van het visuele overkomen tot de verfijnde turn-based gameplay; de game toont een aardige balans tussen oud en nieuw te kunnen onderhouden. Nostalgie dus, maar wel met de nodige nieuwigheden.
Mogelijk valt het verhaal niet iedereen of blijkt Octopath Traveler te moeilijk voor beginners in het genre, maar mocht dat meevallen in jouw geval, dan zou de game zo maar eens dé Japanse verslaving voor onderweg kunnen worden. Ploegend in de trein bijvoorbeeld, immer op zoek naar je eigen pad door een magische wereld. Poëtischer dan dat gaat de verwachting voor Octopath niet worden…
Octopath Traveler verschijnt 13 juli exclusief voor de Nintendo Switch. Vanaf morgen (14 juni) is een tweede demo gratis te downloaden uit de Nintendo eShop, waarvan progressie ook nog eens over te dragen zal zijn naar het uiteindelijke spel.
