Review: Super Mario Odyssey

Het verschijnen van een nieuwe 3D Mario-game is altijd een bijzonder moment. Het komt simpelweg niet zo vaak voor en de Wii U moest het zelfs helemaal zonder stellen. Na twee Galaxy-delen was het echter tijd voor vernieuwing. Niet langer gaan we aan de slag met kleine planeten; ditmaal bezoeken we grote open werelden, met verschillende thema’s en heel veel content. De vertrouwde gameplay wordt uitgebreid met Cappy, de levende pet van Mario, en de te verzamelen sterren worden vervangen door manen, die in veel groteren getale aanwezig zijn. Maak je op voor een enorm avontuur, want Super Mario Odyssey zal je tientallen uren aan je Switch gekluisterd houden.

Mario en veel meer

Natuurlijk is het verhaal van de game wederom flinterdun. Bowser heeft Peach ontvoerd en wil haar dwingen om met haar te trouwen (#MeToo). Mario wil dat natuurlijk voorkomen en krijgt daarbij hulp uit onverwachte hoek. Ook de levende hoed Cappy is de dupe van Bowser, want zijn meisje is tevens ontvoerd. Het duo besluit elkaar te helpen en daarbij komt direct de grootste gameplayvernieuwing om de hoek kijken. Cappy kan namelijk heel veel. Je kunt hem werpen om moeilijk begaanbare plekken te bereiken, je kunt er vijanden mee verslaan, maar bovenal kun je er vijanden mee overnemen. Er zijn meer dan vijftig soorten waarin je kunt transformeren met de hoed en dat zorgt voor een enorme variatie aan gameplay. Sommige overnames dienen slechts een klein doel binnen een level, andere zal je heel vaak gebruiken. Neem een Goomba over en stapel deze op zijn broertjes om plekken hoog in de lucht te reiken. Word een kikker om gigantische sprongen te maken, een Hammer Bro om hamers te gooien, een Lava Bubble om door lava te reizen, een Cheep Cheep om goed te kunnen zwemmen. De mogelijkheden zijn bijna eindeloos.

Na het spelen van twee delen Galaxy is het fijn om weer met beide benen op de grond te staan. De werelden verschillen enorm qua grootte, maar overal zijn manen te vinden. Dit breekt met voorgaande delen, waarbij je sterren diende te verzamelen die je van tevoren moest selecteren. Het level veranderde dan afhankelijk van de ster die je wilde hebben. Dat is niet langer het geval, want de werelden blijven hetzelfde en de manen kun je op elk willekeurige moment scoren. Het aantal puzzels is gigantisch en om uiteindelijk 500 manen te verzamelen is een hels karwei. Sommige puzzels draaien om behendigheid met Cappy, andere verbieden je juist om je hoed te gebruiken. Nog vaker dien je te transformeren om schijnbaar niet-bereikbare manen te vangen en eindbazen zijn ook aanwezig. Dit laatste is wel een klein kritiekpunt, want veel van de eindbazen zijn een variatie op dezelfde konijnen die je aan het begin van de game al moet verslaan.

Zo gevarieerd

Soms waan je je bijna in Breath of the Wild, want er zijn winkels toegevoegd aan de game en bovendien is het mogelijk om Mario anders aan te kleden. Elke wereld heeft een eigen valuta en daarnaast kent de game de bekende gele munten. Voor beide munten zijn winkels te vinden. Voor gele munten kun je dingen kopen als extra gezondheid en algemene kleding. Ook een aantal manen dient te worden aangeschaft in winkels, wat ik wel een beetje gemakkelijk vind. Wereld-specifieke winkels bieden souvenirs van dat bepaalde land en kleding die in de stijl is van dat land. Soms krijg je alleen toegang tot een gebouw als je op een specifieke manier verkleed bent. Let alleen wel op je gele munten, want ook je levens kosten je knaken! Elk leven dat je laat, kost je tien muntjes en hoewel dat heel weinig is, kunnen bepaalde spullen in winkels erg prijzig zijn. Wees dus spaarzaam met het kopen van souvenirs, die overigens schitterend worden vormgeven in de Odyssey.

De werelden zijn zeer verschillend in opzet en ook qua grootte zijn er verschillen. Natuurlijk zijn er verschillende thema-werelden aanwezig met sneeuw, zand, water en bos, maar er zijn ditmaal ook hele duistere werelden aanwezig. Het Ruïnerijk is hier een mooi voorbeeld van. Toch zijn de meeste werelden zoals je gewend bent: kleurrijk en vrolijk. Zeker na het uitspelen van de verhaallijn word je beloond met een enorm toffe extra wereld, die je nostalgische gevoelens zal geven. Het gevoel van nostalgie wordt sowieso goed gebruikt, want meer dan eens zal de game je trakteren op levels in de stijl van de eerste Super Mario Bros. Soms moet je een muur of berg beklimmen door een groene buis te betreden, waarna de wereld in 2D verdergaat. Dit alles gaat vlekkeloos en zorgt wederom voor enorm veel afwisseling in de gameplay.

Het is duidelijk dat afwisseling het codewoord was bij de ontwikkeling van Super Mario Odyssey. De verschillende gedaantes waarin je kunt veranderen, de vele verschillende puzzels, werelden en bewegingen met Cappy dragen daaraan bij. Ook kent de game veel minigames, die je altijd belonen met een maan. Neem een radiografisch bestuurbare wagen over, rijd met een scooter, vlieg met een vogel, vang een konijn, voltooi kleine opzichzelfstaande levels; alles draagt bij aan de afwisseling van de game. Hierdoor zal je uren zoet blijven, al duurt het uitspelen van het hoofdverhaal mij wel net te kort. Dat kan namelijk al wanneer je slechts een fractie van alle manen verzameld hebt.

Conclusie

Super Mario Odyssey slaagt in zijn missie; de game is belachelijk afwisselend en overal waar je komt, is andere gameplay te vinden. Dit is natuurlijk grotendeels te danken aan Cappy, die nieuwe bewegingen introduceert en heel veel vijanden kan overnemen. Maar ook zonder Cappy biedt de game enorm veel. Losstaande levels, minigames, 2D-levels, voertuigen en nog veel meer. Het verhaal is misschien wat kort, maar de afwisseling in gameplay is ongeëvenaard. Nooit zal je je vervelen en de game wordt ook nooit echt frustrerend. Er is zoveel te doen dat je gemakkelijk een moeilijke maan overslaat. Het aantal verschillende bosses valt me wat tegen, want veel zijn variaties op één baas. Ondanks dat is Super Mario Odyssey de meest afwisselende game die ik ooit gespeeld heb en het spel waar de Switch behoefte aan had.