Dragon Ball FighterZ

Als er één anime is die gewoonweg niet kapot te krijgen is, dan moet het wel Dragon Ball zijn. Tientallen bejubelde manga’s, een handvol langlopende televisieseries en daarbovenop bakermat van wellicht ’s werelds eerste en meest uitgekauwde internetmeme; we hebben zonder twijfel veel goeds overgehouden aan de creatie van Akira Toriyama. Begin 2018 voegt zich bovendien een nieuw vechtspel bij de grandeur van de stripreeks. Dragon Ball FighterZ (en ja, die naam is allerminst handig) belooft de ultieme fighter binnen de franchise te worden. De vraag is vooral hoe uitgever Namco Bandai dat wil bewerkstelligen. Wij mochten het alvast ervaren op de E3 van 2017…

Terug naar twee dimensies

Om te beginnen, gooit FighterZ het over een compleet andere boeg dan we gewend zijn van Dragon Ball in de afgelopen paar jaren. Het vechtspel werpt de derde dimensie grotendeels overboord en besluit juist terug te keren naar de simpelheid van een stukje tweedimensionaal knokken. Of, nou ja: tweeënhalf-dee, om precies te zijn. Enerzijds voelt dat wellicht als een stap terug ten opzichte van hetgeen we in Dragon Ball Xenoverse 2 voorgeschoteld kregen, maar anderzijds vormt het juist ook een pakkende terugkeer naar het bronmateriaal. De Japanse prentenboeken en televisieserie bestond uit platte plaatjes, waarom de bijbehorende fighter dan niet?

En om die specifieke reden heeft Namco Bandai dan ook de handen ineengeslagen met Arc System Works. Deze bejubelde ontwikkelstudio, met name bekend wegens diens razend populaire Guilty Gear-serie, is de huidige koploper op het gebied van 2.5D fighters. Staat Arc System Works aan het roer, dan ben je verzekerd van een razendsnel vechtspel met Japanse charme te over. En ja, ook in het geval van Dragon Ball FighterZ lijkt de aloude touch van de anime-serie meer dan eens terug te zijn. In volle, kleurrijke glorie.

Saillante details als de destructie van de wereld versterken dat epische gevoel ook op pakkende wijze. Rondvliegend grit, deuken in het aardoppervlak en bijtijds zelfs een stukje afbrokkelende achtergrond; Arc System Works weet hoe je een personage pas echt krachtig kan laten voelen. Alsof je Power Level zowaar hoger is dan—nee, laten we ons niet verlagen tot dat niveau…

Het beeld van weleer

Over de specifieke omvang van FighterZ moet nog veel uit de doeken worden gedaan (met name met het oog op het aantal Dragon Ball vechtersbazen), maar zelfs met de voor nu beperkte middelen spat het spel al van het scherm. Zij het de personages, hun aanvalspatronen of de compleet irrelevante backdrops voor het gevecht: het ademt allemaal de originele Dragon Ball-sfeer. Met als kers op de taart de vertoning van hun ultimates en introducties, die geheel in hun eigen, filmische anime-animaties aangekondigd worden. De rotsvaste 60 Hertz beeldverversing lijkt daarbij tijdelijk ook even terug te zakken naar 25, om dat authentieke televisie-gevoel helemaal af te maken.

Up, up and away

Om verder in te spelen op de Dragon Ball-grandeur, verschuift het gevecht meer dan eens naar boven. De lucht, welteverstaan. Veel van de welbekende karakters uit de serie kunnen immers vliegen, waardoor Dragon Ball FighterZ meer dan eens een aerial fighter vormt. Een goede combo begint doorgaans aan het oppervlak, maar stijgt vanzelf omhoog middels een reeks juggles en de vele verschillende sprongen die de vechtersbazen uit hun mouw kunnen schudden. Het is echter niet voor iedereen weggelegd. De onervaren speler zal immers merken dat hij of zij nog aardig vastgenageld zit aan de grond. Pas na goede oefening en met kennis van de karakters, kun je jezelf pas echt overstuigen. Letterlijk.

Variatie vereist?

Sowieso is het aanbod aan geïmplementeerde Dragon Ball-personages nog wat aan de karige kant. Ten tijde van E3 moesten we het doen met slechts een zestal karakters. Respectievelijk Goku, Gohan, Frieza (Final Form én Golden Frieza), Cell, Majin Buu en Vegeta. Ongetwijfeld een aardig topje van de ijsberg, maar niet revolutionair veel. Toegegeven, later heeft Namco Bandai ook laten weten dat fan favorite Future Trunks van de partij zal zijn, maar daaropvolgend blijft het weer stilletjes. De uitgever verzekert dat geen liefhebber van de serie in de steek gelaten zal worden met het uiteindelijke roster, maar voor nu moeten we het doen met deze schare karakters.

En hoe mooi een gigantische Dragon Ball line-up ook zou zijn, is er weinig reden tot paniek met dit zevental. Geheel volgens de stijl van Arc System Works zijn er geen honderden helden voor nodig om een fijne fighter af te leveren. De gameplay staat op zich. Razendsnel en intens, precies zoals dat hoort bij een fighter van weleer. Dan is wat iconische variatie zeker welkom, maar kort door de bocht gaat het hier voornamelijk toch om de epische anime-gevechten; en daarvan zijn we nu al verzekerd.

Om spelers ook één-op-één van een grootser gevecht te voorzien, introduceert Dragon Ball FighterZ de geheel nieuwe 3 vs. 3 Clashes, waarbij een enkele speler snel kan wisselen tussen drie verschillende karakters. Daarbij kunnen de zijkarakters je main voorzien van korte vlagen aan assisterend vuur, of kan er ten midden van combo’s overgeschakeld worden naar een andere vechter uit je roulatie. Het is niet bepaald één gigantische krachtmeting van zes karakters, maar het levert de nodige variatie in snoeiharde gameplay. De dubbel drieledige Clashes zullen voor de ervaren spelers van fighters ongetwijfeld een interessante en uiterst chaotische clusterfuck vormen.

“To be continued…”

Wat Arc System Works verder van plan is met een verhalende modus, en in hoeverre hierin met het bronmateriaal gesjoemeld mag worden, dat moet nog maar blijken. Namco Bandai verzekert dat er een toegewijd verhaal aanwezig zal zijn in Dragon Ball FighterZ, maar doet daarover nog niet veel uit de doeken. Niet gek ook, aangezien de aanwezigheid van een boel personages en omgevingen nog uit de doeken gedaan moet worden. Daarover zullen we ongetwijfeld meer horen richting het aanstormende Gamescom, of op het moment dat eerste Closed Beta moet gaan draaien, in ieder geval vóór het einde van deze zomer.

Voorlopige conclusie

Namco Bandai lijkt met Arc System Works de juiste keuze te hebben gemaakt voor een nieuwe Dragon Ball-fighter. Voor het eerst in tijden voelt een vechtspel weer snoeihard en écht trouw aan het bronmateriaal, allemaal aan de hand van de knappe koppen achter Guilty Gear. Niet alleen ogen de gevechten bizar vloeiend (standaard 1080p/60 – mogelijk hoger op pc, PlayStation 4 Pro en Xbox One X), maar ook uiterst episch door die strakke 2.5D stijl van het geheel. Met name tijdens de extensieve animaties welt het anime-gevoel aardig op, wat voor fans van de serie ongetwijfeld in een aantal goede hartkloppingen kan resulteren.

Welke Dragon Ball-personages we verder nog mogen verwachten en hoe de verhalende modus van FighterZ zich uit laat faseren, dat moet allemaal nog maar blijken. Echter, één ding is duidelijk: de basis staat als een huis. En daar kunnen zowel de liefhebbers van vechtspellen als van Dragon Ball met smacht naar uitkijken…