Review: Watch Dogs 2

De protagonist van het in 2014 verschenen Watch Dogs, Aiden Pearce, wist de harten van maar weinig gamers te veroveren. Weinigen zullen het dan ook betreuren dat de niet al te sympathieke Aiden Pearce niet terugkeert in Watch Dogs 2, maar is verruild voor Marcus Holloway. Deze jonge (Afro-)Amerikaan is door het alwetende ctOS bestempeld als dader van een misdaad die hij niet gepleegd heeft en dus gebruikt hij zijn hacking-skills om zijn ctOS-profiel volledig te verwijderen om zo de anonimiteit in te verdwijnen. Een knappe prestatie waarmee hij de hacktivisten van DedSec overtuigt om hen te vergezellen in hun kruistocht tegen Blume, het niet al te zuivere bedrijf achter het ctOS.

The Rock

Om Blume ten gronde te richten, heeft DedSec echter heel wat meer rekenkracht nodig dan hun eigen computers kunnen bieden en dus heb je hulp nodig van de inwoners van de San Francisco Bay Area. Door de DedSec-app te downloaden op hun mobiel kunnen zij wat processing power aan de hackersgroep doneren om zo een einde te maken aan de uiterst twijfelachtige praktijken van Blume. Hoewel het verhaal een wat luchtige start kent, komt er naar mate de game vordert een steeds serieuzere ondertoon in. Toch blijft er gedurende het avontuur, op gepaste momenten, altijd ruimte voor een komische noot en laat Ubisoft ook zien over de nodige zelfspot te beschikken.

Symbool voor deze luchtigere aanpak in Watch Dogs 2 is de San Francisco Bay Area waarin je aan de slag kan. Waar het Chicago in Watch Dogs vooral wat grauw aanvoelde, passend bij het duistere verhaal, is San Francisco voornamelijk zonovergoten. De game barst daarbij natuurlijk van de iconische locaties, zoals de Golden Gate Bridge, Lombard Street, Pier 39 en Alcatraz. Het is heerlijk om hier rond te cruisen of een ritje met de cablecar te maken. Doordat Ubisoft Montreal een wat ingekrimpte versie van San Francisco heeft gemaakt, is er daarnaast ook nog plaats voor Oakland, Marin én Silicon Valley. Geografisch klopt het niet allemaal, maar als je ooit in San Francisco bent geweest, voelt het direct vertrouwd aan. Wel voelt de San Francisco Bay Area bij vlagen wat leeg aan, wat ten koste gaat van de sfeer. Waar het de ene keer een drukte van jewelste is, zijn de straten soms ook bijna verlaten en op die momenten had de game baat gehad bij wat meer auto’s en volk op straat.

Desalniettemin voelt San Francisco enorm sfeervol aan en heeft Ubisoft de hipster-vibe die in de stad heerst uitstekend in de game verwerkt. Deze vibe wordt natuurlijk ook wat versterkt doordat Marcus Holloway en zijn vrienden van DedSec als een samentrekking stereotype hipsters en hackers worden neergezet. Zo’n setting moet je natuurlijk liggen, maar echt over the top wordt het niet en Ubisoft heeft het geheel met de nodige humor neergezet. Overigens heb je zelf in grote mate in de hand in hoeverre Marcus eruitziet als een hipster. Je kunt namelijk flink shoppen en er zijn talloze kledingstukken aan te schaffen. Of je er nu uit wilt zien als een punker, hippie, zakenman, doodnormale Hollander of echte hipster; het kan allemaal.

Wat betreft het hoofdpersoon heeft Ubisoft dus een flinke stap voorwaarts genomen en dat geldt ook voor een ander voornaam kritiekpunt van Watch Dogs; het autorijden. Ook in Watch Dogs 2 vraagt dit enige gewenning, met name doordat een deel van de wagens, voornamelijk op lage snelheden, wat nerveus aanvoelen. Het valt echter in het niet met het beroerde rijmodel van het origineel. Hoewel de basisgameplay in Watch Dogs 2 verder in de kern te vergelijken is met die in zijn voorganger, is het hacken behoorlijk uitgebreid. Een hele toffe optie is de mogelijkheid om auto’s te hacken, waarna je ze van afstand een kant op kunt laten rijden. Ideaal om een politieauto tijdens een achtervolging het bos in te sturen, maar je kunt bijvoorbeeld ook een vette bak op de snelweg laten stoppen en stelen. En dan zijn er nog de stilstaande auto’s bij gang hideouts die je ineens kunt laten rijden om verwarring te zaaien of tegenstanders uit te schakelen.

Ook kun je na de aanschaf van een aantal upgrades tegenstanders, maar ook onschuldige burgers, aanmerken als verdachte voor de politie of een verrader van een bende. Binnen de kortste keren komt de politie of bijvoorbeeld de Russische Bratva aanzetten om de persoon te arresteren of een kopje kleiner te maken. Op deze wijze kan je bij een gang hideout bijvoorbeeld de politie of een andere groep misdadigers het vuile werk op laten knappen. Ondertussen kijk jij vanaf een afstandje toe hoe deze groepen met elkaar in gevecht raken en elkaar grotendeels uitschakelen, waarna jij enkel nog de resterende overlevenden dient op te ruimen.

Mr. Robot

Erg nuttig is het gegeven dat je bij het hacken nu meerdere opties hebt. Dit betekent bijvoorbeeld bij een gasleiding dat je hem direct kunt laten ontploffen, tegenstanders er heen lokt, hem uitschakelt of dat hij ontploft als er een tegenstander in de buurt komt. Op het moment dat je in een vijandige omgeving komt, is het dus bijzonder nuttig om eerst even alle hackbare objecten te verkennen en op scherp te stellen. Hierbij ben je niet langer afhankelijk van de camera’s waarmee ook San Francisco volhangt, maar heb je een tweetal nieuwe gadgets tot je beschikking: de quadcopter en RC Jumper. Deze drones zijn perfect om de omgeving te verkennen en op plaatsen te komen waar je zelf (nog) niet kunt komen. Met de RC Jumper lever je in op de absolute vrijheid die de quadcopter biedt, maar kun je wel meer objecten hacken. Hoewel de drones enorm kwetsbaar zijn en eenmaal opgemerkt door tegenstanders zo gesloopt, kun je er ongelofelijk veel schade mee aanrichten. Terwijl je vanuit de lucht wat gasleidingen op scherp zet, een auto laat inrijden op een bewaker en de granaat van een andere tegenstander vroegtijdig af laat gaan, is de helft van je opponenten uitgeschakeld en kan Marcus te voet het werk afmaken.

Je kunt de drones echter nog heel wat breder inzetten. Zo kreeg ik na verloop van tijd het idee om een explosief op de quadcopter te plakken, waarmee je een vliegende bom creeërt. Ideaal om vijanden uit te schakelen of weg te lokken, zodat jij ongezien je slag kunt slaan. Het zijn echter niet alleen de drones die je de vrijheid bieden om te experimenteren, ook de op afstand bestuurbare hoogwerkers en heftrucks bieden een creatieve geest heel wat toffe opties. Natuurlijk kun je ook gewoon met een machinegeweer in de hand een vijandelijk gebied in stappen, maar Marcus is en blijft een hacker en geen militair, dus in schietpartijen leg je vrij snel het loodje. Een tactische aanpak is over het algemeen dus cruciaal, maar ook daarin kun je variëren. Leuk hierbij is dat je de game ook op een volledig non-lethal-wijze uit kunt spelen. Dit zorgt echter wel voor een flinke extra uitdaging. Zo kun je niet alle objecten in de omgeving hacken, omdat bijvoorbeeld een gasleiding een dodelijke ontploffing veroorzaakt. Doordat je stun gun vijanden daarnaast slechts tijdelijk uitschakelt, kun je ook niet eindeloos blijven treuzelen of op je gemak iedere tegenstander elimineren. Wil je niet ineens in een vuurgevecht belanden, zal je je strategie dus goed moeten plannen én met de nodige vaart erin uitvoeren.

Hunted

Natuurlijk bevat Watch Dogs 2 ook weer een online component en ditmaal is deze volledig in de reguliere gamewereld geïntegreerd, al kun je dit ook uitschakelen. Wederom geldt dat wanneer je met een missie bezig bent, je niet gestoord zal worden. Als je echter gewoon aan het rondrijden bent, kun je wel ineens door een vijandige hacker verrast worden. Het concept is hetzelfde als in de voorganger en het is dus kunst om deze hacker binnen een gezette tijd in een afgebakende plaats te vinden, voordat hij met jouw data aan de haal gaat. Het brengt wederom een uiterst spannend kat-en-muisspel, waarin je zoektocht steeds wanhopiger wordt. Uiteraard kun je ook de andere rol in dit verstoppertje spelen voor gevordenen op je nemen. De tweede multiplayermodus kan getriggerd worden als je een flinke horde politieagenten achter je aan hebt. Op dat moment kunnen namelijk ook andere spelers op jouw gaan jagen. Als zij jou namelijk een kopje kleiner maken, verdienen ze daar een beloning mee.

Daarnaast zijn er ook flink wat missies die je met een vriend kunt doorspelen voor wat coöperatief vermaak. Overigens ben je niet aangewezen op de grillen van de game om deze activiteiten te activeren. Via je in-game mobiele telefoon kun je co-opmissies, bounty hunter en hacker invasion namelijk ook handmatig starten. Bij de laatste twee kun je dan uiteraard zelf kiezen of je de rol van jager of prooi wilt hebben. Doordat de multiplayer volledig geïntegreerd is in de gamewereld en een aantal minder interessante modi geschrapt zijn, voelt het geheel een stuk gestroomlijnder dan in Watch Dogs. Helaas is deze ‘naadloze’ multiplayer de afgelopen periode niet voor iedereen even naadloos gebleken en bleek de multiplayer soms voor flinke lag en framerateproblemen te zorgen, al heb ik dit zelf bij de PlayStation 4-versie maar in zeer beperkte mate ervaren. Volgens Ubisoft moeten deze problemen echter rond de launch verholpen zijn. Wel kampt Watch Dogs 2 ook in offlinemodus soms met wat lichte framerateproblemen. De keren dat dit echt storend was, heb ik gedurende het uitspelen van de game echter op één hand kunnen tellen.

Conclusie

Met Watch Dogs 2 heeft Ubisoft overduidelijk geluisterd naar de kritieken die het ontving op de voorganger. Het verhaal is minder duister, de hoofdpersoon beduidend sympathieker en de auto’s rijden een stuk aangenamer. Zoals je van een goed vervolg mag verwachten is de an sich al prima gameplay van Watch Dogs grootser uitgewerkt en van wat meer diepgang voorzien. De San Francisco Bay Area is prachtig neergezet in de game en je kan er, mede door de extra hackopties en interessante zijmissies, vele uren in rond kan dwalen. Wel voelt de stad soms wat leeg aan. De algehele lijn van vooruitgang is ook aanwezig in het multiplayercomponent, dat wat gestroomlijnder aan dan in het origineel. De sterke punten zijn behouden, de zwakkere plekken weggeschaafd en de co-opmissies zijn een vermakelijke toevoeging. Watch Dogs 2 biedt hoop voor de toekomst.