Gears of War 4

Gears of War keert terug! Het heeft even geduurd, maar de grauwe shooter van weleer is bezig met een comeback. Inspireerde de originele trilogie nog tal van andere third-person schietspellen om schaamteloos de iconische grijstinten en cover mechanics na te bootsen, is het aan Gears of War 4 om juist de balans te vinden in die oude formule, met gepaste nieuwigheden. Een andere dreiging, vers wapentuig, maar wel naadloos het gevoel van de eerdere games willen overnemen. Gears of War 4 heeft geïnvesteerd in de ingrediënten voor een prima sequel…

Een echte Gears of War

En in wezen moet je ook uitgaan van een échte Gears of War-titel als we het over deze vierde (of eigenlijk zesde) iteratie hebben. De gameplay staat niet in een ander daglicht en ook de core-gameplay heeft amper significante renovatie ondergaan: dit is gewoon Gears of War, zoals Epic Games het ooit heeft achtergelaten. Ongetwijfeld was de domper van Gears of War: Judgment het teken van de community: laat de Gears-formule met rust.

Dat is wat The Coalition nu ook verzekert en waar geen gamer onderuit kan: in alle opzichten wordt dit de voortzetting van de franchise. Zij die hun gewelddadige ei kwijt konden in de originele trilogie, zullen wederom smullen van Gears of War 4. Zowel in de verhalende en coöperatieve campaign als de al eerder besproken multiplayer van het spel. Je voelt het in de bewegingen van de karakters, de manier waarop wapens functioneren en de wijze waarop levels je voortduwen in het verhaal: alles schreeuwt Gears. Zelfs de nieuwe setting en dreiging draaien er niet omheen. Weliswaar knallen we in dit deel in totaal maar liefst nul Locust af, maar de nieuwe parasitaire dreiging verschilt amper van de originele bad guys. Er zijn variaties op de welbekende Emergency Holes, de godsgruwelijke irritante Wretches en ook dit deel worden er weer mensen meegenomen om inhumane praktijken op te verrichten. Het moge duidelijk zijn: The Coalition speelt het spel volgens Epic Games’ boekje.

Oud én nieuw

Durft The Coalition dan echt niet af te wijken van het referentiemateriaal? Dat valt nog mee. Een beetje vervolg in de Gears-franchise tracht namelijk ook wat nieuwe elementen in de mix te gooien, en daarin staat The Coalition klaarblijkelijk nu ook zijn mannetje. Ten tijde van de Gears of War 4 multiplayer beta kregen we al het genoegen om de kersverse Dropshot onder handen te nemen, nu bleek ook de nieuwe Buzzkill volop uit te proberen. Zie het als het ‘Nothing But Hits’-wapen uit Sunset Overdrive, maar dan een aantal gradaties bruter. In plaats van klassieke vinylplaten, schiet de Buzzkill de al draaiende bladen van een cirkelzaag. Deze vlijmscherpe en dodelijk projectielen ketsen flink in het rond en zijn ondertussen in staat om talloze vijanden te ontdoen van ledematen, hoofden of complete torso’s. Klinkt experimenteel, maar voelt in elk opzicht als een toevoeging die de Gears-serie eer aan doet. Bloederig, maar praktisch in te zetten in de juiste situatie.

Qua dreigingen lijkt The Coalition wederom te focussen op de broodnodige variatie. Weliswaar zijn er tal van ‘nieuwe’ vijanden die opvallend veel doen denken aan bepaalde Locust-voorgangers, maar her en der zien we wat oprecht verrassende verschijningen. Zo maakte ik tijdens mijn hands-on kennis met een roedel uit de kluiten gerukte gordeldieren, die met razendsnelle sprongen pogen COG-soldaten te belagen. Een beetje gamer kijkt er natuurlijk niet van op dat de fel gloeiende onderbuik “zwakke plek” schreeuwt, maar die daadwerkelijk volpompen met je Gnasher Shotgun blijkt pittiger dan verwacht. Deze aparte (en enigszins angstaanjagende) uitstapjes in de campaign zorgen er wel weer voor dat Gears of War 4 niet te veel vasthoudt aan de principes en tactieken van de welbekende Locust. Het voelt oprecht als een vers obstakel waar jij, eventueel je co-op maten, aan moeten werken om te overmeesteren. En ja, daardoor voelt dit nieuwe deel tóch weer net iets meer als de allereerste Gears of War. Met man en macht schieten, het loodje leggen, nog een keer proberen…

Bloedgeil trio

Ook de nieuwe personages geven een frisse twist aan wat we kennen van Gears als geheel. Samen met de pittige dame Cait en de luchtige Del trekt JD Fenix erop uit om teammaten te redden en talloze dreigingen een kopje kleiner te maken. Aan de hand van JD vindt dit vierde deel een sterke band met de eerste trilogie, gezien deze jonge rakker de bloedeigen zoon is van opper-badass Marcus Fenix. Die genen gunnen hem het voorrecht om de aanvoerder van zijn eenheid te zijn, terwijl Cait en Del afwisselend dienen als interactieve expositie ofwel comedic relief. Of de personages net zo sterk uit de verf komen als Marcus, Dom, Cole en Baird is natuurlijk nog maar de vraag, maar een hands-on met de ’Rescue’ missie verzekerde alvast een aantal mooie stukken dialoog en voice-acting die zeker niet onderdoet aan een AAA-productie. Niet het trio waar je mee hoopt in bed te belanden, maar desalniettemin een vermakelijke driehoeksverhouding voor bloederige, verhalende en komische uitspattingen binnen Gears of War 4.

Voorlopige conclusie

Gears of War 4 lijkt in vrijwel elk opzicht een waardig vervolg op de originele trilogie te worden. The Coalition heeft beter dan ooit door wat een game als deze nu echt ‘Gears’ laat uitstralen. Het gewicht van de personages, de manier waarop wapens hanteren en de wijze waarop het verhaal zich laat vertellen: alles ademt Gears of War. Liefhebbers van het eerste deel zijn verzekerd van een bijtijdse opwelling van nostalgie, zij het wel dat er de nodige nieuwe elementen en variatie in de mix zitten. Het nieuwe triootje aan hoofdpersonages belooft ons in ieder geval mee te nemen op een nieuwe trip, waarbij het feest van herkenning af wordt gewisseld met vers wapentuig en nog onbekende tegenslagen. Of die blend van oud en nieuwe een regelrechte klassieker wordt, dat zullen we nog maar moeten zien. Maar één ding is zeker: een beetje liefhebber van de serie mag met recht zijn eigen tandwielen weer insmeren met WD-40. Er staat ons weer een nieuw Gears-avontuur te wachten…