Captain Toad: Treasure Tracker

Hij is klein, fragiel en eigenlijk allesbehalve een badass. Toch maakt het paddenstoelenmannetje Toad voor het eerst in de geschiedenis der games zijn enige échte debuut als hoofdpersonage in zijn geheel eigen videogame. De vraag is: kan het aandoenlijke mannetje nog meer dan gillend wegrennen en meedelen dat de prinses in een ander kasteel zit? Wij checkten het voor je.

Gehandicapte paddenstoel!?

Want in tegenstelling tot de Italiaanse loodgieters is de paddenstoelenman Toad eigenlijk allesbehalve een held. Laat staan acrobatisch of maar iets wat lijkt op gevaarlijk. Zo heeft hij geen power-ups tot zijn beschikking en lukt het hem nog niet eens om zijn lichaampje in de lucht te werpen. Nee, het kleine mannetje moet het van andere talenten hebben. Zo kan hij zijn tegenstanders te lijf gaan door zichzelf goed getimed op hen te laten vallen! Waar een beetje overgewicht al niet goed voor is. Daarnaast kan hij knolrapen uit de grond trekken om die vervolgens eens met een goede stevige smak in je gezicht te gooien. Het mag duidelijk zijn dat Captain Toad: Treasure Tracker zich iets anders laat spelen dan de traditionele Super Mario-games.

Driedimensionale kijkdozen

Want in plaats van een platformgame laat deze nieuwe Wii U-game zich vooral als een puzzelgame spelen. Toad moet samen met zijn vriendin Toadette in chronologische volgorde zijn weg banen door meer dan zeventig levels, die elk bestaan uit één grote puzzel. Elke keer is de taak aan jou als speler om de ster te scoren. En ondertussen te overleven uiteraard. De levels zijn opgebouwd als een soort driedimensionale puzzels, die je vanuit alle directies kunt observeren. Kun je bijvoorbeeld even geen doorgang vinden? Geen nood. Draai simpelweg de camera en je ziet vanzelf een plek waar je verder kan. Ook moet je soms even goed zoeken naar een oplossing of de touchscreen van de GamePad gebruiken. Wordt dat ding toch nog eens ergens voor gebruikt.

Zoals we gewend zijn van Nintendo zit elk level boordevol verborgen muntjes en diamanten die verzameld kunnen worden, wat dan ook het herspelen flink bevordert. Het is ook geniaal om te zien hoe de kleine levels eigenlijk steeds als een kijkdoos fungeren. Net als we gewend zijn van de Super Mario-games is elk level weer compleet anders en daagt de game je dan ook uit om level na level door te ploegen. Of je nou vanuit een mijnwagentje met knolrapen mag schieten of jezelf mag klonen om puzzels op te lossen. Door de creativiteit lijkt het soms net of je zélf een paddo op hebt. Vervelen doe je je in ieder geval niet in de game. Helemaal niet als je elke keer moet bedenken hoe je jouw anti-held veilig naar het einde van het level moet loodsen. Al duren de levels eigenlijk net iets te kort..

Kort maar krachtig

Want hoewel een zeventigtal levels als veel klinkt, valt dat op de maag als een verrotte champignon zodra je in een middagje al klaar bent. De meeste levels kosten je namelijk zo’n vijf minuten om doorheen te wandelen. Hoe mooi en creatief de levels ook zijn, is dat toch jammer. Gelukkig wordt het voltooien van de game een grotere uitdaging als je álle diamanten wil verzamelen. Want de levels zijn zo vormgegeven dat sommige juwelen net zo moeilijk te vinden zijn als een zeldzame truffel. En heb je eenmaal alles verzameld, dan speel je ook nog een tijdmodus vrij. De echte diehards kunnen dus gemakkelijk tweemaal zolang met de game bezig zijn. Al wordt de game nooit bijzonder moeilijk.

Conclusie

Verwacht van Captain Toad: Treasure Tracker geen game à la Super Mario. Nee, de game slaat rustig zijn eigen weg in en bouwt voort op de levels die al te vinden waren in Super Mario 3D World. Enerzijds betekent dit dus een spin-off met ontzettend veel creativiteit en toffe verwijzingen en anderzijds betekent dat net wat te weinig gameplay. Want hoe geniaal de levels ook zijn, zijn ze net iets te kort en gemakkelijk om je lang bezig te houden. Captain Toad: Treasure Tracker vormt daarom het perfecte tussendoortje tot Nintendo weer een nieuwe echte Super Mario-game aankondigt. En tja, durf maar eens ‘nee’ te zeggen tegen de Nintendo-charme van deze champignonman.