Super Smash Bros.

Waar echte die-hards vorige maand al aan de bak konden met Super Smash Bros. 3DS, mogen ook eindelijk de consolebezitters doen wat ze het liefst doen: elkaar met Nintendo-personages finaal de hersenen inslaan! Want hoe kan dat beter dan op de console? De vechtgame moet het gamejaar van de Wii U op gepaste wijze afsluiten, maar is het ook genoeg om eindelijk een aanschaf van de console te rechtvaardigen?

Glorieuze terugkeer!

Super Smash Bros. vormt al generaties hét summum van wat Nintendo te bieden heeft. In geen andere gamefranchise komen namelijk zoveel verschillende games – met hun bijbehorende personages – op zo’n natuurlijke wijze samen. Of het nou Melee, Brawl of het originele Super Smash Bros. 64 is: allemaal weten ze zowel tijdloos als eindeloos vermaak te bieden! Verwacht van Super Smash Bros. Wii U geen diepgaande vernieuwingen of geniale innovatie. Nee, de game doet juist éxact wat de fans willen. Een geniale franchise naar een nog hoger niveau tillen.

Ook in dit vierde deel in de serie is de opzet nog altijd hetzelfde. Nog altijd is het de bedoeling dat je met je personage je tegenstanders zoveel mogelijk schade doet. Hoe hoger het schadepercentage namelijk, hoe gemakkelijker je vijanden uit het veld vliegen. Klinkt simpel, toch? Niets is minder waar. Want onder het kleurrijke uiterlijk, zit een ongekende diepte. Helemaal nu de (49!) karakters meer gebalanceerd zijn dan ooit. De game heeft gewoon zoveel te bieden. Of je nou bepaalde karakters tot in de puntjes wil beheersen en slechts met vaardigheden wil spelen of juist liever wat onvoorspelbaar rond wil brallen met items.

Gecontroleerde chaos!

Gelukkig heeft Masahiro Sakurai, geestesvader van de franchise, niet stilgezeten en is de game geen veredelde versie van Super Smash Bros. Brawl geworden. Als je bijvoorbeeld deze Wii U-versie vergelijkt met Super Smash Bros. 3DS, dan zal je ten eerste opvallen hoe prachtig en gedetailleerd alles is. Voor het eerst kunnen we aan de bak met een volledige HD-versie in de franchise! Er is gekozen voor een kleurrijke en felle stijl die perfect past bij de titel en de personages. Of je nou met nieuwe personages speelt zoals de hond uit Duck Hunt en Pac-Man of juist met oude veteranen als Mario en Link. Allemaal barsten ze van de persoonlijkheid. Ook tof om te benoemen is het feit dat je bijvoorbeeld zelfs de gezichtsexpressies van je karakters kunt zien als je inzoomt. Al dit soort details maken de game gewoonweg tot een lust voor het oog.

Wat deze vierde generatie nog bijzonderder maakt is de toevoeging van de achtspelersstand. Dacht je dat je eindelijk controle over je karakter had, dan kun je dat idee gelijk weer aan de kant gooien. Nog nooit was het spelen van Smash zo chaotisch als met acht spelers tegelijk. Het wordt helemaal geniaal als je met een achttal vrienden bij elkaar komt. Het moge duidelijk zijn dat een dergelijke stand geen schijn van kans had gehad op de handheld. Al moet je ook op je televisie geen perfecte controle verwachten. Want met acht spelers, zal de camera enkel inzoomen als alle karakters bij elkaar zijn. Het blijft daarom moeilijk om perfecte controle over je karakter te houden. Al is de lol er niet minder om.

Geen perfectie!

Toch is niet alles hemels aan de game. Want voor het eerst in generaties moeten we het zonder een écht singleplayer-avontuur doen. In plaats van een Adventure Mode (zoals in Melee) of een Subspace Emissary (zoals in Brawl) krijgen gamers ditmaal een bordspel voorgeschoteld. In dit bordspel genaamd Smash Tour is het de bedoeling dat je trofeeën en power-ups verzamelt om vervolgens aan het eind van het spel met elkaar op de vuist te gaan. Hoewel de modus vrij vermakelijk kan zijn, biedt hij niet genoeg om je lang bezig te houden. En al helemaal niet alleen. Al lijkt dit laatste de hele crux van de game te zijn.

Want meer dan ooit ligt de nadruk op multiplayer in dit deel. Praktisch alles in de game valt wel samen te doen met je vrienden. Of het nou de welbekende Classic- en All Stars-modi zijn of de uitdagende Events. Alles is vermakelijker met meer mensen. Dit vormt zowel een top als een dal van de game. Want deze generatie van Super Smash Bros. biedt toch iets minder voor de gamers die liever alleen voor hun console hangen. Ook valt de combinatiemogelijkheid van de 3DS en Wii U tegen. Want hoewel de handheld als controller valt te gebruiken voor zijn grotere broertje, lukt dat al niet als je met twee spelers Classic wil spelen. Daarnaast kun je praktisch enkel zelfgemaakte Mii-poppetjes met elkaar uitwisselen. Hoewel deze toevoeging tof is, had er wel iets meer in deze combinatie van de twee apparaten kunnen zitten.

Conclusie

Éigenlijk doet Super Smash Bros. Wii U alles wat de fans willen. Sakurai heeft het geniale Melee en Brawl gepakt en daar een nog betere versie van gemaakt. Nog nooit was de game zo compleet, zo gebalanceerd en zo mooi! Nintendo en Sakurai legden de lat erg hoog, maar hebben alles meer dan waargemaakt. Al mist er misschien een singleplayeravontuur en valt de compensatie in de vorm van Smash Tour wat tegen, is dit ongetwijfeld de meest complete Wii U game tot nu toe! Mocht je dus nog geen Wii U thuis hebben staan, dan was de verleiding nog nooit zo groot. Maak dus je borst maar nat, want deze titel gaat een groot deel van je leven beheersen.