Na Twilight, The Hunger Games en Divergent is het tijd voor weer een nieuwe verfilming van een jongvolwassenenboek. The Maze Runner is het eerste deel van een trilogie, geschreven door James Dashner en uitgebracht in 2007. Wordt The Maze Runner meer van hetzelfde, of staat ons dit keer echt iets nieuws te wachten en heeft het feit dat alle andere boeken door vrouwen zijn geschreven en deze trilogie door een man nog invloed op het verhaal?
De film is geregisseerd door Wes Ball die met The Maze Runner zijn speelfilmdebuut maakt. Hij is echter geen onbekende in de filmwereld, want hij heeft al veel graphics en visuele effecten voor films gemaakt. Daarnaast is hij de maker van drie korte films, waaronder Ruin, een korte animatiefilm die heel goed ontvangen werd en opviel bij de grote studio’s. Er werd hem gevraagd om het boek The Maze Runner te gaan lezen en wat artwork te maken. Dat viel zo in de smaak dat hij de film mocht gaan maken. De Nederlander Erik-Jan de Boer, die in 2013 een Oscar kreeg voor zijn werk aan Life of Pi, is verantwoordelijk voor de special effects.
We beginnen het verhaal met Thomas, die zwaar gedesoriënteerd wakker wordt in een lift die in snelle vaart naar de oppervlakte schiet. Als de lift open gaat wordt hij omringt door een groep jongens die hij niet kent en tot zijn grote schrik kan hij zich niet meer herinneren wie hij is en waar hij vandaan komt. Hij leert al snel dat niemand, naast hun eigen naam, nog herinneringen heeft en dat er elke 30 dagen een nieuwe jongen arriveert. Via de lift is Thomas terecht gekomen in de Glade, een grote groene vlakte waar de groep jongens hun eigen eten verbouwen, in zelfgebouwde hutten wonen en allemaal een eigen taak hebben. De Glade wordt omringt door hoge, dikke muren die deel uitmaken van een enorm doolhof. Elke ochtend gaan de grote, betonnen deuren van het doolhof open en als de zon onder gaat sluiten ze weer. De tijd dat de deuren open zijn wordt gebruikt door de zogenaamde “runners” (de snelle, atletische jongens) om het doolhof in kaart te brengen en een uitgang te zoeken. Er is nog niemand die een nacht in het doolhof heeft overleeft, wat komt door de aanwezigheid van dodelijke biomechanische wezens die door de jongens “Grievers” worden genoemd. Het is dus van levensbelang dat de runners voor het donker weer terug zijn in de Glade.
De nieuwsgierige nieuweling zorgt al snel voor onrust binnen de groep, vooral als een week na zijn aankomst het eerste meisje, genaamd Teresa, uit de lift komt die hem lijkt te herkennen. Vanaf dat moment veranderd het leven in de Glade en wordt een weg naar buiten zoeken belangrijker dan ooit. Teresa wordt gespeeld door Kaya Scodelario die mensen zouden kunnen kennen van de TV serie Skins.
Het concept van een tiener die als enige anders denkt en handelt waardoor alles veranderd is natuurlijk niet nieuw, maar die herhaling is in deze film totaal niet storend, omdat het verhaal veel onverwachte plotwendingen en momenten heeft. Daarnaast is deze film op een belangrijk punt heel verschillend van de andere films in het genre. Een zoetsappig liefdesverhaal ontbreekt namelijk volledig. De enige vrouw die arriveert in de Glade wordt meteen opgenomen en behandeld als ‘one of the guys’, wat in mijn ogen fijn en verfrissend is. De liefdesverhalen binnen de tienerfilms zorgen er namelijk altijd voor dat er minder actie is en juist de extra actie in deze film maakt hem zo aantrekkelijk. Misschien heeft het feit dat een man het boek geschreven heeft er nog iets mee te maken, maar dat kunnen we niet met zekerheid zeggen natuurlijk.
De cast bestaat uit een berg jonge acteurs, waarvan er een aantal een erg sterk gezicht hebben, wat de film zeker ten goede komt. Daarnaast zijn er vooral Britse jongens aangetrokken die zich moeiteloos een nieuw accent hebben aangemeten. Thomas wordt gespeeld door Dylan O’Brien, die een bijrol speelde in de MTV serie Teen Wolf, waarin hij de hoofdrolspeler regelmatig overschaduwde met zijn spel. Hij is geen extreme mooie jongen, maar wel een met charisma en de atletische bouw die nodig is voor deze rol. De oudere jongen en leider van de groep is Alby, die gespeeld wordt door Aml Ameen (The Butler). De rede voor het leiderschap is het feit dat Alby de allereerst jongen was die in de Glade is gedropt. Hij heeft een maand in zijn eentje op de vlakte doorgebracht voordat hij versterking kreeg, hierdoor weet hij inmiddels precies wat wel en niet mogelijk is met de beperkingen die ze hebben en heeft hij een aantal regels voor de groep opgesteld. Zijn rechterhand is Newt, gespeeld door Thomas Brodie-Sangster die een rol heeft in de hitserie Game of Thrones van HBO.
De manier waarop de groep jongens in de Glade op elkaar zijn aangewezen doet een beetje denken aan het boek en de verfilming van Lord of the Flies. Dat verhaal gaat over een groep schooljongens die neergestort zijn op een onbewoond eiland, waar ze zijn overgeleverd aan de natuur en zichzelf. De jongens werken in het begin samen, maar al snel beginnen zich twee kampen te vormen met desastreuse gevolgen. Het verschil met The Maze Runner is dat de jongens aan twee kanten komen te staan, maar in essentie wel hetzelfde willen, in tegenstelling tot de jongens in Lord of the Flies.
De jongen die tegenover Thomas komt te staan in deze film is Gally, die gespeeld wordt door de Britse acteur Will Poulter. Poulter heeft rollen gehad in de cultfilm Son of Rambow in 2007 en The Chronicles of Narnia: The Voyage of the Dawn Treader uit 2010. Recent heeft hij gespeeld in de komedie We’re the Millers. Gally probeert koste wat het kost de manier van leven in de Glade te handhaven, wat in de ogen van Thomas zorgt voor een stilstand. Gally vind het leven prima zo en vraagt zich af of een weg uit het doolhof wel zoveel beter gaat zijn en of het überhaupt gaat lukken. Thomas is hoopvoller en heeft meerdere medestanders in de groep die ook op zoek willen naar antwoorden en die het leven in de Glade met liefde achter zich willen laten.
Ik voelde me na de film alsof ik net een aflevering van Lost had gekeken. Voldaan, maar toch nog vol met vragen. Ik kijk dan ook nu al uit naar het tweede deel dat op 18 september 2015 moet gaan uitkomen. De Glade, het doolhof en de Grievers zien er geweldig uit, maar met iemand als Oscar-winnaar Erik-Jan de Boer was dat natuurlijk wel te verwachten. Ik geef deze film voor de goede en verrassende cast, de prachtige afwerking en de originaliteit dan ook 4 welverdiende sterren.
