Ik ben zelf een echte liefhebber van horrorfilms, dus na het zien van the trailer van The Damned was ik meteen erg nieuwsgierig. Helaas werd mijn enthousiasme tijdens het kijken van de film steeds minder. Lees al mijn bevindingen in deze recensie van The Damned.
The Damned is een horrorfilm van regisseur Victor Garcia, die we kennen van eerdere films als Return to House on Haunted Hill uit 2007 en Mirrors 2 uit 2010. Peter Facinelli (bekend van The Twilight Saga films) speelt David Reynolds, een overbezorgde vader die eerdaags gaat trouwen. Hij wil daar dolgraag zijn dochter bij hebben en ondanks dat zij op vakantie is en maar weinig interesse heeft voor het huwelijk besluit hij haar toch op te halen. Tijdens een heftige storm verliest David de controle over zijn jeep en raakt van de weg. Hulp is nergens te vinden, want ze reden dwars door de Colombiaanse wildernis nadat dochter Jill (Nathalia Ramos) en haar cameraploeg inclusief vriendje waren opgepikt uit het plaatsje Medelin. Ze waren echter onderweg nog gewaarschuwd door een politieagent dat ze voor de veiligheid beter om konden draaien. De eigenwijze passagiers hebben daar natuurlijk niet naar geluisterd, omdat ze zo snel mogelijk op plaats van bestemming wilde aankomen.
De filmploeg, Jill, David en zijn verloofde Lauren (Sophia Myles, bekend van de films Tristan and Isolde en Underworld) kunnen alleen schuilen in een vervallen landhuis in de buurt. De oude eigenaar aarzelt in eerste instantie of hij de deur wel open zal doen, maar beslist uiteindelijk met tegenzin om het groepje mensen toch binnen te laten. Wanneer ze ontdekken dat de man een jong meisje heeft opgesloten in de kelder zijn ze vastbesloten om haar te bevrijden. Het ziet er echter naar uit dat het meisje met een goede reden achter slot en grendel is gezet.
Helaas is het script van deze horror niet origineel en vrij voorspelbaar en zijn de acteerprestaties heel vaak ongeloofwaardig. Vanaf het moment dat de groep bij oude man naar binnen gaat negeren ze alle rode vlaggen die ze tegenkomen. Rare symbolen, doorgeknipte telefoonkabels, een normaal mens was allang de deur uitgerend. Ook wordt er door de acteurs steeds geroepen dat ze voor de veiligheid bij elkaar moeten blijven, maar een paar seconden later spitsen ze zichzelf alweer op in verschillende groepjes. Het verhaal wordt gedurende de film steeds onrealistischer, onlogischer en slechter. Op het moment dat er doden vallen lijkt niemand echt overstuur en de acteurs vertonen vrij weinig emotie. Sommige acteurs huilen zelfs zonder dat er maar een traan te zien is. Onderlinge verhoudingen tussen de familieleden worden niet echt onderzocht en als bijvoorbeeld vader en dochter samen persoonlijke gesprekken hebben lijkt het alsof we in een slechte familiedrama zijn beland.
Ik kan niet anders concluderen dat de liefhebber van spannende en enge films waarschijnlijk heel erg teleurgesteld gaat zijn bij het zien van deze film. Ik kan The Damned dan ook geen hogere score geven dan twee sterren en dan ben ik eigenlijk nog te aardig.
