The Order: 1886

Zoals de Xbox Halo heeft als grote franchise en Nintendo al tientallen jaren vertrouwt op de aantrekkingskracht van Mario, zo heeft PlayStation de charismatische Nathan Drake uit Uncharted als paradepaardje van zijn console. Helaas laat het nieuwe avontuur van Drake nog wel even op zich wachten, maar gelukkig wordt onze honger in de tussentijd gestild met The Order: 1886. Na een speelsessie op de E3 heb ik echter mogen ervaren dat The Order weleens meer kan worden dan een vermakelijk tussendoortje. Ik durf zelfs te beweren dat we hier te maken hebben met een potentiële nieuwe Uncharted…

I love London

The Order: 1886 speelt zich af in het Victoriaanse Londen, maar niet zoals we dat gewend zijn. We hebben hier namelijk te maken met een alternatieve tijdlijn waarbij mensen door een mysterieuze ziekte massaal in beesten veranderen. Deze wezens zijn half mens, half monster en terroriseren de bevolking. Toen deze monsters zich in de zeventiende en achttiende eeuw vormden, raakten de mensen in paniek en gingen ze de oorlog aan. Helaas verloren ze deze, waardoor de “normale” mensen al snel in de minderheid raakten.

De mensen gaven echter niet zomaar de moed op en de oorlog was voor hen dan ook een stimulans om nieuwe dingen te ontwikkelen. Dat is de reden dat de technologie in The Order: 1886 zijn tijd ver vooruit is: al in de achttiende eeuw beschikte men over thermische vizieren, Zeppelins en draadloze communicatie. Sterker nog: sommig wapentuig uit de game schittert zelfs in onze tijd door afwezigheid! Zo beschikt men over een geweer dat gesmolten metaal over vijanden heen kan gieten. Awesome!

Kopje

In de demo die ik speelde, mocht ik aan de slag met Galahad, de protagonist uit de game. Deze had zojuist de beschikking gekregen over een handig wapen dat thermiet kan afschieten. Nu richt dit stofje op zich weinig schade aan, maar wanneer je vervolgens de alternatieve vuurfunctie gebruikt om een vuurbal af te schieten, zul je mogen aanschouwen hoe je vijanden in een gigantische vuurzee schreeuwend ten onder gaan.

Dit gruwelijke schouwspel is een genot voor het oog, want The Order: 1886 ziet er adembenemend mooi uit. Sterker nog: aan het begin van de demo had ik niet eens door dat ik als Galahad al kon lopen, omdat ik dacht dat ik nog steeds naar een cutscene keek! The Order: 1886 vertoont dan ook veel raakvlakken met de eerste Uncharted. Ook die game verscheen niet meteen op de releasedag van de console, maar toonde wel als eerste waar het apparaat echt toe in staat was. Bovendien legt The Order – net als de Naughty Dogs serie – erg de nadruk op storytelling en ook The Order is een lineaire ervaring waarbij geschiedenis een grote rol speelt. De overeenkomsten met Uncharted zijn dus duidelijk te zien en de aanwezige ontwikkelaar die ik sprak, vertelde dat hij hoopte dat The Order Ready at Dawns Uncharted wordt. De potentie is zeker aanwezig.

Kwaliteit boven kwantiteit?

Het enige waar ik me nog een beetje zorgen over maak, is de speelduur van de game. De aanwezige ontwikkelaar wist me te vertellen dat spelers die de tijd nemen en graag alles willen ontdekken, zo’n 10 tot 12 uur kwijt zullen zijn aan The Order. Mensen die als een malle door de levels rennen, zullen dus aanzienlijk korter bezig zijn. Dit is voor een game die enkel beschikt over een singleplayer-modus wat aan de korte kant, maar ik heb liever tien uur topvermaak dan twintig uur aan matige gameplay.

Conclusie

Met The Order: 1886 bewijst Ready at Dawn dat het meer kan dan enkel PlayStation 2- en PSP-games maken. Het is ontzettend indrukwekkend hoe zo’n relatief kleine ontwikkelaar een game neerzet die de potentie heeft om een nieuwe system seller te worden. The Order: 1886 is een visueel spektakel met een interessante verhaallijn en de afwisseling in fantasievolle wapens lijkt voor vermakelijke gameplay te gaan zorgen. Ik kijk nu al reikhalzend uit naar februari 2015!