Het jaar is 2016, de wereld wordt aangevallen door een buitenaards ras. Zij vernietigde de maan, klimaatrampen overrompelden de mensheid en een invasie moest het afmaken. De mensheid wist zich te verzetten en was genoodzaakt kernwapens te gebruiken. Ze wonnen de oorlog maar verloren Aarde. Het jaar is inmiddels 2077, Jack Harper (Tom Cruise) is naar Aarde gestuurd om drones te onderhouden.
Home Sweet Home?
Jack Harper zit met de mooie Victoria voor de laatste twee weekjes op Aarde. Terwijl Victoria (Andrea Riseborough) niet kan wachten om te vertrekken naar de rest van de mensheid op Titan, de maan van Saturnus, wil Jack Harper toch blijven. Als Jack Harpers routine verkenningsvlucht op zoek naar drones wordt verstoord door de geheimzinnige vijand, wordt ineens duidelijk hoe gevaarlijk Aarde geworden is. Het verhaal krijgt de nodige plotwendingen en dat maakt de film interessant. Het tweetal vertolkt wel vlakke personages: ze worden niet beïnvloed door de gebeurtenissen, de gemaakte keuzes liggen voor de hand.
Het geheim zit hem achter de schermen
De film heeft veel te danken aan zijn goede montage en dat weet het oppervlakkige script wat te compenseren. Oblivion is verhaaltechnisch nergens innovatief en het einde vond ik nogal teleurstellend. Het gros van de film moet het hebben van de vormgeving, want Tom Cruise weet zijn personage leven in te blazen, maar blijft toch oppervlakkig. Hij weet het publiek niet van zijn sokken te blazen als Harper. Met een ster als Morgan Freeman zou je het tegendeel denken, helaas is dit niet het geval. Morgan Freeman speelt niet de sterren uit de hemel, sterker nog: hij voelt vervangbaar aan door zijn korte screentijd en vlakke personage. Olga Kurylenko is wellicht degene die het beste uit de verf komt. Toch blijft de film vermakelijk, ondanks zijn oppervlakkige personages. De film kijkt eenmaal lekker weg.
Visueel hoogstandje
De wereld is haast onherkenbaar in 2077, hier en daar komen er bekende punten voorbij zoals de top van het Empire State Building of Brooklyn Bridge. De grootste pluim gaat wel uit naar het team achter de decors, kostuums en de special effects. Zij hebben een wereld gecreëerd met herkenningspunten, die tegelijkertijd toch een geheel nieuwe sfeer bevat. Het klopt allemaal en voornamelijk de special effects zijn amper van het echt te onderscheiden. De cameramannen hebben goed werk afgeleverd, want zij komen soms met hele unieke beelden, die ronduit prachtig zijn en er ook positief opvallen. De regisseur verdient de tweede pluim: de film zit zover het kan perfect in elkaar en weet een goede post-apocalyptische wereld neer te zetten.
Conclusie
Oblivion heeft een sterke cast die zijn werk aflevert, maar niets bijzonders doet. De esthetiek van de film is echter wel bewonderenswaardig en weet de film zijn eigen sausje mee te geven. Helaas is het grootste minpunt uit de film wel het einde en, samen de vervangbare Morgan Freeman. De film weet niet meer dan een leuke impressie achter te laten, een gemiste kans is het zeker niet! De esthetiek van de film is bijzonder goed, de grootste pluimen gaan dan naar de mensen achter de schermen die hebben gewerkt aan decors, regie, montage, kostuums, special effects en de soundtrack. De film is vermakelijk, maar weet inhoudelijk nergens spraakmakend te zijn.
Een triviaal feitje: de regisseur, Joseph Kosinski, is tevens de schrijver van de gelijknamige comic. Het was origineel bedoeld als film, maar studio’s zagen er tot TRON: Legacy geen heil in.
