Er was veel kritiek op de E3-persconferentie van Nintendo. Het bedrijf zou niet genoeg games hebben laten zien en wist niet echt duidelijkheid te verschaffen over de Wii U. Er zijn echter wel degelijk voldoende games in ontwikkeling voor de nieuwste console van Nintendo, maar deze zijn niet allemaal getoond op de persconferentie van het Japanse bedrijf. Naast bijvoorbeeld Game & Wario, is ook Project P-100 een door Nintendo uit te geven spel dat hier geen plaatsje in kreeg. De game beschikt echter absoluut over de nodige potentie.
Project P-100 is de projectnaam voor het nieuwste kindje van Platinum Games, die bekendheid heeft vergaard met het produceren van actievolle titels als Bayonetta, MadWorld en Vanquish. In tegenstelling tot de eerdere games van het Japanse bedrijf lijkt P-100 allerminst zo snel en actievol te zijn als diens oudere broertjes. Tijdens de speelsessie bleek echter wel dat Platinum Games ook zeker in staat is meer te maken dan alleen maar gewelddadige games, daar het spel ook in diens nog allerminst afgeronde vorm zeker wist te vermaken.
Nieuwe Messias
In het spel is het aan jou om een invasie van aliens af te wenden door de confrontatie met hen op te zoeken. Hoewel je een soort superheld bent, heb je niet de macht om dit alleen te doen. Je beschikt namelijk over de mogelijkheid om de kracht van gewone mensen om te zetten in vette wapens, waarmee de buitenaardse wezens bevochten kunnen worden. Als ware je de nieuwe Messias, zul je daarom vluchtende burgers op moeten nemen in je posse, zodat je krachtige aanvallen kunt blijven doen. De game lijkt daarmee op een soort Pikmin, maar naast het verzamelen van figuren die achter je aan rennen, houdt de vergelijking daarmee ook gelijk op.
De game laat zich spelen met de GamePad doordat op het scherm van de tabletcontroller allerlei vormen getekend kunnen worden. Teken je een eenvoudige pistoolvorm? Dan zullen je volgelingen zich omvormen tot een geweer, waarmee je jouw tegenstanders van de nodige kogels kunt voorzien. Teken je een lange streep? Dan vervormen de burgers zich tot een groot zwaard, waarmee schade kan worden gedaan aan meerdere vijanden tegelijkertijd. Bij alle vaardigheden geldt dat hoe groter je de aanval tekent, des te krachtiger deze wordt. Wel is er een maximum afhankelijk van het aantal volgelingen dat je hebt, want wanneer het er slechts enkelen zijn worden je speciale vaardigheden logischerwijs minder groot. In de speelsessie waren er slechts drie van de speciale vaardigheden aanwezig, maar de kans is groot dat later in het spel meer krachten aan je arsenaal zullen worden toegevoegd.
Het bleek verrassend vermakelijk om steeds met andere aanvallen je tegenstanders aan te vallen en op het juiste moment hun aanvallen te ontwijken. De niet al te serieuze insteek wordt bovendien nog eens versterkt doordat de gehele game een aangenaam speels uiterlijk heeft meegekregen. Het spel is namelijk lekker kleurrijk en lijkt zichzelf allerminst serieus te nemen. Na met de titel aan de slag te zijn gewist, wist de speelsessie echter wel een prangende kwestie voort te brengen.
Diversiteit
Hoe divers zal de uiteindelijke game eigenlijk worden? Uiteindelijk was je in de demo toch vooral bezig met het in elkaar slaan van grote robotachtige tegenstanders. Dit kan uiteraard leuk blijven wanneer het vechtsysteem steeds verder wordt uitgediept met de toevoeging van meer te gebruiken vaardigheden, maar alleen daarvan zal Project P-100 het niet moeten hebben. Er was gelukkig wel een eenvoudig onderdeel, dat absoluut naar meer smaakte in de demo, waardoor de hoop is gevestigd dat er meer van dit soort momenten in het spel zullen zitten.
Na het verslaan van enkele van de reusachtige opponenten, arriveerden de held en zijn gevolg bij een loods. De ingang hiervan was piepklein, waardoor enkel de slanke protagonist zich hierin kon wurmen. Op de televisie veranderde er niets, maar op het scherm van de GamePad zag je ineens de held in het gebouw. In de loods stonden drie hendels met daarboven nummers, maar welke getallen moeten afgebeeld zijn om de deur te kunnen openen? Door naar het tv-scherm te kijken vielen ineens drie cijfers op, die op het dak van de loods waren bevestigd. Inderdaad, het was de juiste code voor de deur.
Dit soort puzzels, hoe eenvoudig deze ook moge zijn, weten er wel voor te zorgen dat het spel divers, en dus leuk, blijft. Het is bovendien erg leuk om, met het oog op de unieke eigenschappen van de GamePad, inventieve puzzels op te lossen. Ook meer mogelijkheden betreffende het gebruik van je posse zouden de game zeker naar een hoger niveau kunnen tillen.
Voorlopige conclusie
Project P-100 heeft niet alleen bewezen dat Platinum Games ook meer kan dan het maken van actievolle games, maar ook dat de Wii U ruimte biedt voor spellen die unieke ervaringen pogen te bieden. Het vechten maakt bijvoorbeeld goed gebruik van de functionaliteiten van de GamePad. Wel is het de vraag of de game uiteindelijk veel meer te bieden heeft dan het knokken met de aliens.
Waar heb ik zoiets meer gezien ?
Lijkt me wel een leuk spel. 🙂
nog nooit van gehoord ziet er wel leuk uit 🙂
Lijken wel Pokemons met adhd