Hitman: Absolution

Voordat Ubisoft met Assassin’s Creed de game-industrie veroverde, was er slechts één naam die in je opkwam als iemand je vroeg naar dé assassin: Agent 47. Het werd echter bijzonder stil rondom de killer-kloon na zijn laatste game in 2006. Was het gedaan met de franchise ? Betekende Blood Money het einde voor Hitman? Nee, in 2011 begon door te schemeren dat IO Interactive toch werkte aan een vijfde game over Agent 47. Hitman: Absolution was een feit. Ook dit jaar was de game te zien en op de E3 en ik ging langs bij Square Enix en IO Interactive om ‘The Original Assassin’ eens in actie te zien.

Sfeer alom

In de presentatie die achter de schermen gegeven werd, kregen we Act IX: Streets of Hope te zien. Deze missie speelt zich af in een klein, afgelegen dorpje dat zich hoogstwaarschijnlijk in het Middenwesten van Amerika afspeelt. En goede grutten, wat ziet het er allemaal toch sfeervol uit. Het dorp lijkt zich net te bevinden in een oude jaren 50-film: de oude auto’s, de klassieke rock n’ roll muziek uit de radio’s en de typische Amerikaanse winkeltjes. De sfeer druipt er haast vanaf. Vrijwel alles en iedereen in het dorpje ‘leeft’ ook echt: van de mensen die rustig een praatje met elkaar maken tot de rugby-speler die zijn meisje uitvraagt. Er gebeurt altijd wel wat en niemand loopt nietszeggend hetzelfde rondje tot in de oneindigheid.

Kill the Cougars

Agent 47 is in het pittoreske dorpje op zoek naar het meisje Victoria, dat volgens zijn bronnen vastgehouden wordt door een stel roekeloze jongeren die opereren onder de naam ‘The Cougar Gang’. De gladde Lenny is de leider van de gang, maar om bij hem te komen zul je eerst zijn vijf trouwe en iets minder trouwe handlangers af moeten zien te maken. De missie is dus duidelijk, maar hoe je precies de leden van de gang opzoekt, omlegt en ermee wegkomt: dat is natuurlijk allemaal aan jou.

Het mooie is ook dat je in Hitman: Absolution genoeg manieren hebt om een opdracht te voltooien. Zij het subtiele manieren of juist grote, explosieve oplossingen: je kunt zelf bepalen hoe en wat je doet. Het is, net als in voorgaande delen, mogelijk om moorden op ongelukken te laten lijken en in Hitman: Absolution is er meer dan genoeg om dodelijk te verongelukken. Denk aan lekkende vaten benzine, foutief geladen pistolen of struikelpartijen van balkons: een ongeluk zit in een klein hoekje. Een persoonlijke favoriet van mij was de autolift. Je weet wel: van die machines die zware auto’s optillen in garages, zodat er gesleuteld kan worden aan de onderzijde. Eén van de leden van The Cougar Gang bietst namelijk ook bij als automonteur en dat geeft 47 een interessante kans: even een moersleutel onder de autolift gooien om de aandacht van ons doelwit te lokken en de ongelukkige dood is slechts één zwenk aan de hendel verwijderd.

Cause and effect

Zo zijn er nog tal van andere opties die vaak interessante resultaten hebben. Neem nou het opblazen van een tankstation: dit resulteert niet alleen in een groot aantal doden, maar ook in een gigantische rookwolk die ongetwijfeld politie aantrekt. Terwijl de agenten druk bezig zijn met het zoeken van overlevenden of opruimen van lijken, heb jij wellicht vrij spel in een ander deel van het dorpje. Dit levert ongetwijfeld een leuke gameplaydynamiek op, waarbij de speler beter na moet denken over de gevolgen van zijn acties.

Ook leuk is dat de speler door dit soort excentrieke acties vaak een bonus krijgt in de vorm van een titel. Grote explosies resulteren in krantenkoppen over de moordenaar die bekend staat als ‘Dynamite Harry’ terwijl de subtiele sluipmoordenaar ervandoor gaat met een hoge score en de welbekende ‘Silent Assassin’-klasse. Het spreekt uiteraard voor zich dat Dynamite Harry in zijn aankomende missies sneller herkend zal worden door bijvoorbeeld de politie dan de speler die voorzichtig te werk gaat tijdens zijn moordpartijen. Ook door dit soort gameplay-elementen is het van belang dat de speler weet wat de consequenties van zijn acties zijn.

Instinct

Om je te helpen bij het vinden van potentiële ongelukken en mogelijke dreigingen kun je Agent 47’s ‘instinct’ gebruiken. Met één druk op de knop schakel je over naar de Instinct-modus, waarin je gemakkelijk de locatie van mensen kunt bepalen en hun mogelijke wandelroute kunt achterhalen. Laat je bijvoorbeeld in de ene kamer iets vallen, dus zul je al snel zien dat er een brandende lijn van de persoon in de andere kamer naar het geluid zal komen: dit is uiteraard de verwachte route die de persoon zal bewandelen. Hierdoor is het mogelijk om een goede schuilplek te vinden of om te bepalen wanneer je de trekker over moet halen.

Bovendien is het met Instinct mogelijk om elektronische circuits te volgen, zwakke plekken te ontdekken of informatie te vinden over bepaalde voorwerpen. Een doodnormale vis op de markt zal de gemiddelde huurmoordenaar niks doen, maar met Agent 47’s Instinct komen we te weten dat de betreffende vis eigenlijk een dodelijke kogelvis is, die we kunnen gebruiken om iemand mee te verdoven. Je instinct vertrouwen krijgt in Hitman: Absolution een dodelijke wending.

Koelbloedige killer

Gelukkig heeft Agent 47 niet alleen ongelukken in zijn arsenaal, in Hitman: Absolution wordt onze killer namelijk ook uitgerust met een aantal toffe nieuwe speciale moves. Een erg brute, minder subtiele manier om mensen neer te halen is bijvoorbeeld ‘point shooting’, waarbij je in één klap meerdere tegenstanders uit kan schakelen middels een erg toffe slow-motion animatie. Onopvallend is aders, maar dit is wel weer een goed voorbeeld van wat voor een ‘bad-ass motherfucker’ onze Agent 47 eigenlijk is. Als hij in een hoekje gedreven wordt door de politie en zijn dekmantel toch al achterhaald is, dan is point shooting de perfecte manier om 47 uit de penarie te krijgen én er ondertussen ook nog eens erg bruut uit te zien.

Voorlopige conclusie

Na deze presentatie en een korte speelsessie kan ik niet anders concluderen dan dat Hitman als franchise weer helemaal terug is. Fans van de eerdere Hitman-games komen prima aan hun trekken in Hitman: Absolution met de solide nieuwe specialiteiten van Agent 47, meer mogelijkheden om mensen om te leggen en complexere problemen om te overwinnen. Voor het eerst in een Hitman-game lijken de omgevingen ook echt te ademen en dat zorgt voor een erg sfeervol geheel waar je lekker je gang in kan gaan.

Die Franse mietjes van assassijnen mogen wel eens oppassen, want The Original Assassin komt terug!