PlayStation Vita

Data zitten er bij mij wel eens ingebrand. 23 maart 2007, de derde console van Sony wordt in Europa op de markt gebracht. 15 april 2007, ik heb de PlayStation 3 ook daadwerkelijk in eigen handen. En nu, 22 februari 2012, de release van de PlayStation Vita. Begin van die middag was het waarheid, de nieuwe handheld van Sony ging met mij mee. Natuurlijk, de eerste test met de Vita was er al tijdens de Gamescom, maar nu was het eigen bezit. Een trots gezicht en Sony zelf zegt ook tevreden te zijn; de PlayStation Vita heeft een betere lancering dan in Japan. Maar, wat vinden we ervan?

Opvallend

De dag verstreek en pas tegen de schemering kon de Vita opgeladen en ook voor het eerst aangezet worden. Het eerste wat eigenlijk al opvalt, is dat het scherm belachelijk helder is. Een kleine zoektocht zegt ons wel dat de iPhone 4 een hogere resolutie heeft, maar dat terzijde. Het OLED-scherm van de handheld geeft heel sterk zwart en wit weer en ook de vele andere kleuren spatten uit de Vita. Dit is zowel te merken in het menu als in de games als in applicaties. Door het menu manoeuvreren doe je met het touchscreen en met je vinger swipe je dus ook door de Vita. Hiermee heeft Sony Computer Entertainment een standvastige zet gemaakt door de handheld het gevoel te geven alsof je een smartphone in je handen hebt, of een tablet. Ofwel, het Japanse bedrijf is met dit technologische snufje bij de tijd en de indeling van het menu is herkenbaar. De bolletjes zijn de applicaties, die op het scherm, per pagina, in een verticale 3-4-3 verdeling staan.

Multifunctioneel

Natuurlijk heeft de handheld een stel standaard ‘applicaties’, zoals Instellingen – die na opening lijkt op de CrossMediaBar van de PlayStation 3, PlayStation Store, Party, Near, Vrienden, Trofeeën en Browser. Dit is eigenlijk maar een fractie van de applicaties, want ook aparte icoontjes voor foto’s, video’s, muziek en GPS zijn er te vinden. Er zijn voor de Vita tevens applicaties te downloaden, zoals van social media giganten Facebook en Twitter. Daarnaast zullen ook de geïnstalleerde games als een icoontje te vinden zijn in het menu. Fantastisch is het dat het apparaat meerdere applicaties tegelijk kan draaien. Zit je op Facebook en wil je even snel muziek opzetten, dan verplaats je de Facebook-applicatie met de PS-knop naar de achtergrond en swipe je naar links, opzoek naar het juiste icoon van muziek. Het kan zijn dat je deze ook al open hebt staan en het switchen tussen deze verscheidene apps gaat heerlijk soepel. Wil je een app daadwerkelijk sluiten, dan druk je de PS-knop in en veeg je rechtsboven in het scherm het programma als een bladzijde weg. Hiermee zet de Vita zich neer als een multifunctioneel media-apparaat, omdat het gewoonweg veel meer biedt dan alleen games.

Uitleg functies

Om je kennis te laten maken, biedt Sony met het Welkomstpark een simplistisch trainingsspel aan dat de functies van de PlayStation Vita volledig benut. Het tikken en vegen op het touchscreen, het gebruik van het touchpad aan de achterkant, de twee camera’s, Sixaxis-besturing, noem het maar op. Het is een leuke tutorial om alles onder de knie te krijgen en te zien wat het apparaat allemaal kan. Ga je hier dieper op in, dan kom je veel functies tegen. Je kunt je zodoende aanmelden op het PlayStation Network en als je een PlayStation 3 hebt, dan gebruik je gewoon dit bestaande account. Als je online bent met de Vita, kun je vrienden zien – vrienden met een PlayStation 3 jou echter (nog) niet, met ze (groeps)chatten, Trophies zien en vergelijken, uitnodigen om te gamen en noem het maar op. Foto’s en video’s maken en bekijken spreekt voor zich en ook muziek op de Vita zetten en beluisteren is een gewone zaak.

Alles heeft een eigen uiterlijk en zo ook Facebook en Twitter. De indeling is overzichtelijk gemaakt voor de handheld en je kunt bijna alles; alleen het doorlinken naar websites werkt niet altijd. Zo is ook de browser niet altijd even stabiel, maar Sony werkt alsmaar aan de stabiliteit en het is ook een kwestie van tijd eer we YouTube-filmpjes kunnen bekijken. Daarnaast heeft de PlayStation Vita een eigen Store die heel snel en ergonomisch in elkaar zit. Van tabblad en genre switchen was nog nooit zo gemakkelijk en het vinden van content is prima te doen.

Andere functies zijn bijvoorbeeld de Content Manager, waarbij je de Vita kunt linken aan je PlayStation 3 en zo content kunt uitwisselen. Daarbij komt kijken dat Remote-play is verbeterd en dat de spelcomputers steeds meer aan crossplay zullen gaan doen. Een laatste uitleg is die van Near. Dit is een sociaal programma waarbij je vrienden laat zien wat je momenteel speelt en wat jou en hun activiteiten zijn, maar vooral voor vreemden kan dit interessant zijn. Zo kun je in de omgeving zien waar een Vita zich ongeveer bevindt, wat deze persoon speelt en als je een interessante game ziet, kun je daar informatie over opvragen. Bovendien is het mogelijk doorverwezen te worden naar de Store om de game eventueel te kopen. Ook zijn er items te delen en kun je vreemden in de omgeving toevoegen als vriend. Spellen die je al eens hebt gespeeld kun je in Near beoordelen, er smileys aan vastpinnen en je ziet hoeveel mensen die game in de omgeving spelen. Je moet Near even de tijd gunnen, maar hoe meer Vita’s in Nederland, hoe leuker het delen van items en andere content kan zijn.

In de hand

Misschien hebben jullie het in de video op de Gamescom al gemerkt, of in het geschreven artikel van de Gamescom over de Vita, maar mijn eerste ervaringen met het apparaat in de hand waren lekker. Eindelijk twee analoge sticks, die wat minder stabiel aanvoelen als die van de DualShock 3-controller, maar voor een handheld werken ze echt naar behoren. De D-pad is vertrouwelijk en de rest van de knoppen ook. De aan- en uitknop zit strategisch en ook het geluid bedienen doet zijn ding. Tevens niets slechts over de start-, select- en PS-knop, hoewel ik over de schouderknoppen R en L nog wat sceptisch ben. Ze voelen wat soft aan, zodat het soms voorkomt dat je een schouderknop niet ver genoeg indrukt en een functie op het scherm dus niet uitgevoerd wordt. Het kan een kwestie van gewenning zijn, maar eerlijk is eerlijk, die van de PlayStation Portable drukten lekkerder weg. De normale besturing in combinatie met de touch-functies werken over het algemeen feilloos. Met Uncharted is het gemakkelijk overschakelen wat betreft besturing, echter voelt FIFA Football wat onwennig, omdat je de analoge sticks vaak heen en weer moet bewegen. Dit in combinatie met de andere besturingsmogelijkheden van voetbal, had dit beter uitgewerkt mogen worden. Buiten dat, de Vita ligt goed in de hand.

Games

De PlayStation Vita is er nog maar net, dus echt veel games heb ik nog niet kunnen spelen. Toch merk je dat de handheld een powerhouse is. Het heeft ontzettend veel in zich en je moet de mogelijkheden zelf zien, wil je misschien kunnen zeggen dat 250 euro voor zo’n geavanceerd apparaat niet eens zo gek veel is. Ja, de keuze uit games moet zich nog even uitbreiden, maar zowel volwaardige titels als wat kleinere downloadable games schenken ons nu al een aanbod. Voor de krachtige ervaring en de nodige (nuttige) Vita-functies moeten we bij Uncharted: Golden Abyss aankloppen. De grafische pracht, de herkenbare Drake-ervaring en de unieke functies op een draagbare techniek. Het is er gewoon en mensen die zeggen dat smartphone-games gelijkwaardig zijn, is onzin. Wil je kwaliteit in spellen, dan zul je voor een handheld moeten gaan. Al gaat het om minigames in Little Deviants, de snelle race-ervaring in WipEout 2048 of Augmented Reality in Cliff Diving of Fireworks, deze games zetten een geheel andere toon neer en het is zoveel meer genieten onderweg dan met een telefoon.

Je kunt sociaal zijn, grote games spelen, kleine titels en tussendoor ook informatie opzoeken op het internet. Het is alles in één en als ontwikkelaars eenmaal met een lijst titels komen, dan moet het vast goed komen met de Vita. Voor de toekomst staan in ieder geval Mortal Kombat, LittleBigPlanet, Killzone, Resistance en BioShock op de planning. Een gebrek aan toptitels? Nee, lijkt me niet.

Conclusie

We gaan niet bepalen of je een PlayStation Vita moet aanschaffen, maar het apparaat is veelzijdig, is aardig vrij van kinderziektes en heeft genoeg applicaties en mogelijkheden om tot multimediaal platform gedoopt te worden. Het scherm is fantastisch, het touchscreen werkt zoals je wellicht gewend bent, je kunt meerdere apps tegelijk open hebben en de browser doet zijn werk. Als je daarnaast video’s wilt bekijken, muziek wilt beluisteren en foto’s wilt maken en bekijken, dan kan het, naast Facebooken en Twitteren. Tel daarbij op dat je veel met vrienden kunt doen, nieuwe mensen kunt ontmoeten en games kunt ontdekken via Near, en af en toe een GPS erbij wilt pakken, dan voelt de Vita heel compleet aan. De kracht van het scherm, het geluid, de prima ligging en de eerste topgames die er zeer gelikt uitzien, moet voor liefhebbers toch wel een reden kunnen zijn om de overweging te maken een Vita aan te schaffen. Het is een nieuwe ervaring voor onderweg en je moet ook reizend van grotere games kunnen genieten; dat is er nu. Je komt niet helemaal aan 250 euro – Wi-Fi-versie, 3G-versie is 300 euro – aangezien een memory card verplicht is en je een spel erbij wilt, maar dan kun je wel even vooruit. Kortom, de PlayStation Vita biedt veel, met hier en daar lichtelijke scepsis, en toch is het voor handheldgaming een nieuwe stap.