Sherlock Holmes is waarschijnlijk de bekendste speurneus aller tijden en hij gaat al heel wat jaartjes mee. De eerste film waarin Robert Downey Jr. deze rol op zich nam was verrassend fris en spannend. Gelukkig maar voor de makers, want door het open einde konden ze onder een tweede deel eigenlijk niet uit. Dat is er nu. Oh how we’ve missed you Holmes.
Een roerig huwelijk
Dr. Watson staat op het punt om in het huwelijksbootje te stappen. Dat wil hij natuurlijk niet doen zonder zijn oude vriend Sherlock als getuige. Holmes heeft echter zijn eigen problemen, namelijk het onderzoek naar zijn nieuwe aartsvijand: professor Moriarty. Maar Holmes zou Holmes niet zijn als hij alles niet naadloos op elkaar aan zou laten sluiten.
Want of hij dat nou wil toegeven of niet, ook hij kan niet zonder zijn trouwste vriend Watson. Dat het begin van Watsons huwelijk daardoor wat anders verloopt dan hij zichzelf had voorgesteld, dat is een offer dat gebracht moet worden voor de veiligheid in de wereld.
Ouderwets goed
A Game of Shadows zet de goede lijn van de eerste Sherlock Holmes door. De middeleeuwse setting, de vlotte actiescènes en natuurlijk de kleurrijke genialiteit van Holmes: alle ingrediënten zijn weer aanwezig. Deze keer wordt daar nog een extra vleugje Holmes aan toegevoegd in de persoon van Mycroft, de stijlvolle broer van Sherlock. Mycroft’s rol (Stephen Fry) had gerust wat groter mogen zijn, maarja, het gaat tenslotte om zijn prettig gestoorde broertje.
En die stelt ons weer niet teleur. Sherlock is nog altijd even scherp van geest, zo blijkt weer uit de vele analyses van gevechten nog voor hij ze begint en uitgebreide flashbacks op alles wat we als kijker hadden kúnnen zien, maar uiteraard niet hébben gezien omdat wij daar geen kijk op hebben. En daarmee kom ik meteen aan toch een minpuntje van A Game of Shadows: deze slow-motion scènes worden wel erg rijkelijk in de rondte gestrooid. In deel 1 vormde het al direct een sterke opening, in deze sequel wordt er in doorgeschoten.
Maar dat doet niks af aan het feit dat ook A Game of Shadows weer een heerlijke film geworden is. De chemie tussen Watson en Holmes komt beter uit de verf dan ooit, en in Moriarty heeft onze geliefde detective dit keer ook een tegenstander waarbij hij echt het uiterste uit zichzelf moet halen. De professor is voortdurend op de achtergrond aanwezig en treedt slechts weinig uit de schaduwen, wat effectief werkt bij het opwerpen van mysterie rondom deze bad-guy.
Conclusie
Sherlock Holmes: A Game of Shadows is geworden wat de fans van het eerste deel mochten verwachten. Boordevol actie, gecombineerd met de prettig gestoorde Holmes en sterke dialogen zorgen voor wederom een geslaagde film. Ook dat andere opvallende element, de slow-motion en analyses van gevechtscènes, is weer volop aanwezig en wellicht iets té volop. De belangrijkste conclusie om hier te trekken is dan ook: beviel Sherlock Holmes? Ga dan zeker ook naar Sherlock Holmes: A Game of Shadows!
