Saints Row: The Third Gamescom 2011

De eerste Saints Row-game werd vooral gezien als een kloon van de Grand Theft Auto-reeks, maar toen GTA IV een andere richting koos, kreeg Saints Row de kans om de reputatie van GTA-kloon van zich af te werpen. Met het tweede deel lukte dat al aardig, maar Saints Row: The Third laat pas echt zien hoe tof en uniek de Saints eigenlijk zijn.

De eerste twee Saints Row-games speelden zich nog af in de stad Stilwater, die zich in de tijd tussen de eerste twee games flink ontwikkelde. Aan het einde van het tweede deel hadden de Saints eindelijk echt alle touwtjes in handen in deze stad en daarna breidde het Saints-imperium zich ook uit naar plekken buiten Stilwater.

Aan het begin van Saints Row: The Third hebben de Saints het dan ook niet slecht voor elkaar. Ze zijn beroemd en hebben hordes fans, bezitten een eigen energydrink genaamd Saint’s Flow en er wordt een film over ze gemaakt. Anders dan in de vorige games begin je dus niet onderaan de ladder, maar juist aan de top. Dat duurt echter niet lang, want tijdens een bankroof gaat het flink mis. De Saints komen terecht in Steelport, waar de rest van de game zich ook afspeelt.

Bankroof

Het eerste level dat ik op de Gamescom mocht spelen was het level met de eerdergenoemde bankroof. Hier kwam al meteen de humor in Saints Row: The Third weer naar voren, want om ervoor te zorgen dat niemand ze herkent zetten de Saints, inclusief Johnny Gatt, maskers op van een karikaturistisch vormgegeven Johnny Gatt. Compleet idioot, maar aan de andere kant ook weer honderd procent briljant en typisch de Saints.

Tijdens het spelen van het eerste level kreeg ik weer meteen het gevoel dat ik een Saints Row aan het spelen was. Dit komt gedeeltelijk doordat de controls bijna hetzelfde zijn, maar ook door de sfeer van de game. Ondanks dat de grafische stijl iets is veranderd en ondanks dat we niet meer in Stilwater zijn, voelt de game vertrouwd aan. Het spel is echter wel veel meer over the top en dat was pas echt goed merkbaar in het tweede level dat ik mocht spelen.

Awesome!

Het tweede level dat ik mocht spelen, was een stukje van de nieuwe stad Steelport. Hier waren op dat moment geen missies, maar uiteraard wel de bekende winkels en activiteiten. Het speelde grotendeels hetzelfde als in Saints Row 2, met als groot verschil dat de game nog maffer en toffer is geworden door de ‘Awesome-button’.

Deze knop is gewoon een van de schouderknoppen, maar heeft een grote impact op wat je doet. Zoals de naam al doet vermoeden maakt het van alles in de game toffer. Een auto jat je met deze knop niet meer door het portier te openen, maar door het raampje naar binnen te springen. En ook het vechten wordt leuker, want je kunt nu spectaculairdere, brutere en lompere moves uithalen door deze knop in te drukken. En als je toch lekker bezig bent, dan poseer je daarna uiteraard gelijk even voor een paar foto’s voor je trouwe fans.

Ondanks dat ik me ongelooflijk heb vermaakt met Saints Row: The Third, maak ik me wel een klein beetje zorgen over de game. De versie die ik eind augustus heb gespeeld bevatte namelijk nog wel een heel aantal bugs, die met name merkbaar waren in het sandbox-gedeelte dat ik heb gespeeld. De game crashte na het voltooien van een activiteit, er ging wat mis met de Wanted-meter waardoor ik nauwelijks naar de customization-opties in de kledingwinkels heb kunnen kijken en de stad voelde nog niet helemaal af aan, omdat bekende activiteiten zoals het ontvoeren van mensen in een auto ontbraken. Ik hoop uiteraard dat The Third gewoon op tijd en bug-vrij uit gaat komen, maar het zou me niet echt verbazen als de game een paar weken wordt uitgesteld.

Voorlopige conclusie

De Saints Row-serie zet de groei die vanaf deel twee begon door en Saints Row: The Third gaat dus een echte najaarstopper worden. Alles is toffer, bruter, spectaculairder en vooral leuker. Waar Grand Theft Auto met het vierde deel de serieuze kant op is gegaan, gaat Saints Row met zijn derde deel juist compleet de andere kant op en dat is in een woord heerlijk. Eindelijk weer eens een game die zichzelf niet te serieus neemt en draait om pure fun!