Hitman: Absolution

Het is alweer vijf jaar geleden dat Agent 47 zijn opwachting maakte in een game. Hitman: Blood Money heb ik met veel plezier meerdere keren gespeeld. De aankondiging van Hitman: Absolution kwam dan ook als geroepen. Tijd dat de bekende huurmoordenaar weer in actie komt!

Grote verandering

IO Interactive heeft bewust de tijd genomen voor de nieuwe Hitman-game, want ze wilden heel graag met een volledig nieuwe engine werken. Het resultaat mag er zijn. Hitman: Absolution draait op de zelfgebouwde Glacier 2 Engine, die voor de ontwikkelaars vele voordelen kent. Zo kan Agent 47 nu echt in cover gaan, vloeiender bewegen, klimmen, klauteren, enzovoort. Pas nu valt hierdoor eigenlijk op hoe houterig de kale man altijd tot nu toe is geweest.

Daarnaast maakt de nieuwe engine ook een grote verandering mogelijk: de game kent checkpoints en een meer dynamische opbouw. Voorheen ging je op een missie, verkende je de buurt en de mogelijkheden, zocht je een gepaste vermomming en ging je op zoek naar je target. In Hitman: Absolution is het systeem van losse missies geloosd voor een meer continue opzet, inclusief checkpoints. Je kunt dus nog steeds stevig falen als je gezien of gepakt wordt, maar de straf is minder groot dan voorheen.

Instinct

De andere aanpak heeft ook te maken met het verhaal, want Agent 47 is verraden en wordt ook nog eens opgejaagd door de politie in de regenachtige straten van Chicago. Hij moet echt op zijn kennis, vaardigheden en instinct vertrouwen om uit handen van zijn belagers te blijven. De demonstratie begon dan ook met Agent 47 die dwars door een raam springt en op de bovenverdieping van een bibliotheek belandt. Onder in het gebouw verzamelt een groep agenten zich en stukje bij beetje gaan ze het hele gebouw uitkammen. Kortom, afwachten is geen optie. Helaas hebben we ook geen uitgebreid arsenaal wapens beschikbaar, dus we moeten voorzichtig zijn en op zoek gaan naar bruikbare objecten in de omgeving.

Een handige optie bij het verkennen van de omgeving is een nieuw systeem genaamd Instinct. Dit is te vergelijken met bijvoorbeeld de Detective Mode uit Batman: Arkham Asylum. Als Agent 47 gebruik maakt van Instinct, wordt de omgeving donker, lichten vijanden op en zie je van naderende vijanden een spoor van het pad dat ze gaan bewandelen. Je kunt Instinct echter niet onbeperkt gebruiken. Door op stille manieren vijanden uit te schakelen, kan je een meter vullen om gebruik te kunnen maken van Instinct. Het is dus geen simpele optie die je altijd maar kunt gebruiken om even snel overal langs alle vijanden te komen. Je dient nog altijd situaties goed in te schatten en te bepalen op welk moment je echt Instinct nodig hebt.

Menselijk schild

De demo gaat verder en we zien dat onze hitman een stuk bruter is geworden en voorwerpen zal gebruiken als moordwapen. Een verlengsnoer is duidelijk handig om een nietsvermoedende agent uit te schakelen, maar ook een stenen beeldje doet prima dienst als slagwapen op het hoofd van een ongelukkige diender. En om het helemaal in stijl af te maken, pakt Agent 47 op een stil plekje de knuppel van een agent af, drukt hem tegen zijn keel en niet veel later horen we het krakende geluid van een brekende nek.

Om de ontsnapping uit de bibliotheek voort te kunnen zetten, besluiten we om voorzichtig een groep agenten te besluipen en een van hen als menselijk schild te gebruiken. Met de gijzelaar stevig vast lopen we achteruit richting een trappenhuis, terwijl andere agenten hun wapens gereed houden. Uiteraard durven ze niet te schieten zolang je nog een collega van hen vasthoudt. In het trappenhuis aangekomen, slaan we de gijzelaar van ons af en zetten het op een rennen. Ook hierbij wordt er weer vlot geklommen en gebruik gemaakt van cover. Uiteindelijk komen we op het dak aan, waar een politie-helikopter de jacht op Agent 47 voortzet.

Door van cover naar cover te sluipen komen we uiteindelijk bij een veilige plek uit, waar slechts één agent de wacht houdt. Een ideale prooi en we besluiten om ouderwets de kleding van de agent als vermomming te gebruiken. Dankzij de vermomming kunnen we rustig over de rest van het dak lopen, terwijl andere agenten en de helikopter niet weten wie ze laten passeren. Al lijken sommige agenten wel iets te vermoeden en op dat moment wordt ook nog eens duidelijk dat Hitman: Absolution een andere manier heeft om duidelijk te maken of je gezien en herkend wordt door iemand. Een gebogen, grijze lijn geeft aan van welke kant iemand je wellicht herkent en hoe dikker de lijn wordt, hoe meer je opvalt en hoe groter de kans is dat je ook echt de sjaak bent.

Bong en donuts

We zien Agent 47 zijn gezicht iets afwenden om het gevaar om ontdekt te worden te verkleinen, en we gaan een aangrenzend gebouw in. Het blijkt een ruimte te zijn die gehuurd wordt door hippies. Twee staan er voor het raam en zijn te stoned om te schrikken van de aanwezigheid van een agent, terwijl een derde nog razendsnel een enorme wietplant door de wc probeert te spoelen. Het blijkt onbegonnen werk, want een kamer verderop staan nog honderden wietplanten. Na de donkere bibliotheek en de regenachtige momenten op het dak, is deze kleurrijke ruimte van de hippies, inclusief peace-tekens op de muren, een aangename afwisseling.

Twee agenten stormen ineens uit een lift de gang op en ze lijken Agent 47 te herkennen, ondanks je outfit. Je bent immers niet zomaar altijd onherkenbaar als je even een ander pakje aan hebt. Dankzij de nieuwe engine is ook de AI flink verbeterd en een stuk dynamischer geworden, waardoor je goed moet opletten of je vermomming nog werkt of niet. De agenten vallen aan, maar onze kale vriend blijkt ook in hand-to-hand en melee-combat goed uit de voeten te kunnen. De mooiste klap van de demo werd uitgedeeld toen Agent 47 de bong pakte van een bewusteloze hippie en met het apparaat een agent tegen de vlakte sloeg.

Nog steeds in vermomming gaan we met de lift omlaag. Daar aangekomen lijkt ons laatste uur geslagen te hebben, want het is een ruimte vol met agenten en een groot SWAT-team. We komen nog langs de agenten, maar het passeren van het elitaire SWAT-team lijkt onmogelijk. Om te vermijden dat we herkend worden, doen we wat elke agent in deze situatie zou doen: we stappen op een bak donuts af en blijven er even bij staan. Tot ons grote genoegen gaat het SWAT-team naar boven en kunnen we alsnog ongemerkt het pand verlaten, waar we buiten in een werkelijk gigantische mensenmassa verdwijnen. Volgens de ontwikkelaar is dit nog even een klein voorproefje richting de mogelijkheden die we gaan krijgen dankzij grote groepen mensen, waarbij de NPC’s ook heel realistisch en zelfs subtiel op alle verschillende acties van Agent 47 zullen reageren.

Voorlopige conclusie

Hitman: Absolution is even wennen, want de losse missies met een duidelijk target lijken verdwenen. Dit is niet helemaal waar, want er zullen nog steeds momenten in de game zijn dat je druk bezig bent met verkennen van de omgeving en het zoeken naar de beste manier om iemand te vermoorden. Er zijn echter ook stukken waarbij het verhaal een veel duidelijkere rol speelt. En of je het een goede of slechte zet vindt dat je nu kunt vertrouwen op checkpoints, het beste nieuws is dat Agent 47 weer terug is.