In 2000 verscheen American McGee’s Alice, een vervolg op de boeken van Lewis Carroll, waarin een veel cynischer en duistere Alice voorkomt. Het huis van het meisje verbrandt en brengt hiermee de familie van Alice om het leven. Langzaamaan dreigt ze door allerlei omstandigheden gek te worden en ze wordt daarom opgenomen in Rutledge Asylum. Wanneer ze terugkeert naar Wonderland, blijkt deze plek een nachtmerrie te zijn geworden door haar slechte geestelijke gesteldheid. In Madness Returns is ze vrijgelaten van de instantie en probeert verder te gaan met haar leven, maar wanneer onderdrukte herinneringen van Alice naar boven komen en bepaalde dingen anders blijken te zijn dan ze eerst dacht, wordt Alice opnieuw Wonderland in gesleurd; angstaanjagender dan ooit.
Wonderland
Het hele spel lijkt een erg lineair avontuur te worden, waarbij je langzamerhand het nieuwe Wonderland verkent, je de waarheid dient te achterhalen en je jouw eigen verstand dient te behouden. Gewapend met je mes en een mitrailleurachtige pepermolen, en met behulp van enkele vaardigheden, is het de bedoeling om hier en daar tegenstanders uit de weg te ruimen en simpele puzzels op te lossen. Qua gameplay lijkt het spel het zware verhaal wat luchtiger te maken, aangezien het allemaal niet heel erg moeilijk is.
Je wordt alleen niet echt ondersteund met informatie in je zoektocht, omdat er eigenlijk geen enkele verdere uitleg wordt gegeven. Een introductie van wat er in het eerste spel is gebeurd krijg je niet, en naarmate het spel vordert lijkt er ook slechts sporadisch iets te worden uitgelegd. Alice diende bijvoorbeeld op zoek te gaan naar de Madhatter, maar waarom is een raadsel. De hoop leek te liggen in de mogelijkheid “verloren herinneringen” te vinden, waarbij er een geluidsfragment van Alice’s verleden wordt afgespeeld. Het merendeel heeft echter helemaal niets met het verhaal te maken en geven je ook niet de achtergrondinformatie die je nodig hebt. Af en toe krijg je echter wel stijlvolle tussenfilmpjes te zien, die niet gebruik maken van het Tim Burton-achtige uiterlijk van de game. Hier kun je wel enkele nuttige dingen uithalen, maar het is jammer dat je als speler niet net wat meer het spel in wordt getrokken, iets wat juist bij een game als Madness Returns heel goed had kunnen werken.
Goede ideeën, maar…
Grafisch weet de game nog niet echt te overtuigen. Ondanks dat Wonderland heel veel gevarieerde omgevingen bevat, is geen enkele daarvan echt goed uitgewerkt. Een vrolijk kleurrijk bos met bloemetjes wordt namelijk helaas een stuk minder aantrekkelijk, doordat alles heel plat aandoet. Er zijn genoeg goede concepten, zoals een kabelbaan waarbij je in een grote theekop zit en een woestijnachtig gebied met allerlei huizen bestaande uit kopjes, maar er moet nog net wat meer moeite in het uiterlijk worden gestopt. Bij nadere inspectie ziet het er namelijk niet echt goed uit, al helemaal omdat er in de preview-versie die ik onder handen mocht nemen, hoewel wellicht vanzelfsprekend, nog genoeg grafische bugs aanwezig waren.
Toch belooft het spel ook genoeg goed uitgewerkte stijlvolle momenten te bieden. Zo leert Alice uiteindelijk een vaardigheid waarmee ze, als haar health bar bijna leeg is, tijdelijk onsterfelijk wordt en meer schade kan toebrengen. Tijdens deze zogeheten hysteria-mode wordt de hele omgeving zwart-wit en is de enige kleur het rood van bloed. Daarnaast kan Alice ook aanvallen ontwijken, waarbij ze teleporteert en daarbij een spoor van blauwe vlinders achterlaat. Tevens is het springen erg cool in beeld gebracht, aangezien ze door middel van sierlijke sprongen lang in de lucht kan blijven zweven.
Voorlopige conclusie
Alice: Madness Returns dreigt een typisch gevalletje van een game met een te korte ontwikkelingstijd te gaan worden. Het verhaal kan heel interessant zijn, als dit goed is uitgewerkt en je ook daadwerkelijk weet wat er aan de hand is, maar dit lijkt allemaal niet het geval te gaan worden. Ook qua uiterlijk belooft het spel bomvol goede ideeën te zitten, maar helaas doen matige graphics dit de preview-versie de das om. Het is de vraag of het ontwikkelaar Spicy Horse lukt om het spel op tijd voldoende op te poetsen voor diens release, maar aangezien Alice: Madness Returns al vanaf midden juni in de winkelschappen moet liggen, schat ik die kans erg klein in.
Lijkt me erg leuke game opzich, jammer dat ze er minder aan werken.
Klinkt als een gemiste kans.. de setting leek me leuk maar als je je gaat storen aan bepaalde slordigheden is de lol al meteen een stuk minder..
Ik denk dat de game gewoon niet voor iedereen geschikt is. Wil je mooie graphics, kies dan voor een game zoals Crysis 2. Maar ben je gek op die duistere fantasie en vind je dat Tim Burton slecht werk heeft afgeleverd met Alice in Wonderland, dan is deze game waarschijnlijk toch meer voor jou geschikt.
McGee wilde niet te veel aan de stijl veranderen omdat hij dezelfde charme wilde behouden die American McGee’s: Alice had.
Ik denk dat als je door de graphics en bugs heen kan kijken dit een geweldig spel is. Geen enkel spel is zo gestoord als deze en ik vind het waanzinnig knap dat American McGee zo goed zijn ideeën weet uit te werken in een game. Volgens mij wordt dit echt een must-have game voor de mensen die eens wat nieuws willen en mee willen worden gezogen in ultieme gestoordheid.
jammer dat hij allen voor de PS3 is 🙁
Zowel verkrijgbaar voor de PS3, PC en de 360. 😉
Ik sta altijd open voor nieuwe ervaringen, dus daar ligt het niet aan. Mijn vriendin, die een groots liefhebber is van Alice in Wonderland, vond het spel ook maar matig.
Het spel is bovendien gewoon niet leuk om te spelen. Het doet niets nieuws, de gameplay is eentonig en de grafische stijl is niet goed uitgewerkt. Bovendien wordt het verhaal, waar deze game het van moet hebben, niet op de juiste manier verteld.
Ik respecteer ook je mening, maar ik denk alleen niet dat deze geldt voor iedereen.Wat jij trouwens ook niet beweerd.
Vandaag heb ik een OPM-tijdschrift gekocht waarin een review staat van de game. Hierin zijn ze behoorlijk enthousiast over de game, dus denk ik toch dat hier veel verschillende meningen over zijn verdeeld. Misschien dat mensen die het eerste spel vroeger gespeeld hebben. waaronder ik, er daarom toch met een andere blik naar kijken.