Operation Flashpoint: Red River

Codemasters probeert met hun Operation Flashpoint-serie een realistische weergave van oorlogsvoering te geven. Of dit lukt laten we maar even in het midden, maar wel kan zeker gezegd worden dat het tactische aspect dat met oorlogen gepaard gaat, meer vertegenwoordigd is in deze serie dan in diens concurrenten. De ontwikkelaar probeert nu naast de tactiek ook wat meer actie in de mix te gooien. Lukt het Red River, de nieuwste toevoeging van de franchise, om deze elementen samen te voegen zonder zijn kenmerkende gezicht te verliezen?

Realistische oorlogsvoering?

Het plot van het spel draait om een fictioneel conflict in Tajikistan in de nabije toekomst. Een burgeroorlog breekt uit, en Amerika, die wederom de rol van nobele wereldpolitie op zich wilt nemen, raakt hierbij betrokken. China vindt dit echter verdacht en beveelt dat Amerika diens troepen terugtrekt, en wanneer deze dat weigert, breekt een nieuwe oorlog uit. Echt heel realistisch is het allemaal niet en op het eerste gezicht lijkt Codemasters dit ook niet heel erg na te streven.

Het introductiefilmpje wat je namelijk voor de eerste missie te zien krijgt, geeft in een notendop de recente geschiedenis van het Midden-Oosten door een Amerikaanse bril weer. Echter, deze is gemaakt met vernuftig knip-en-plak-werk van afbeeldingen en wordt ondersteund door flink droge gesproken tekst, wat tot een zeer komisch resultaat leidt. Wanneer het spel echter begint is alles weer behoorlijk serieus. Als eigenlijk vrij identiteitsloze hoofdpersoon begin je in een kamp waar alle dialogen van de soldaten, net als in elk ander oorlogsspel, wederom overgoten met een flinke laag macho-saus; machonaise, zo je wilt.

In de preview-versie die ik onder handen mocht nemen moest er onder andere een basis verdedigd worden of diende een konvooi te worden beschermd. Elke missie betreft één dag van het leven van de hoofdpersoon in Tajikistan en iedere dag is het weer feest: er gebeurt genoeg. Sowieso lijkt Red River veel meer actie te bevatten dan in diens voorganger het geval was. In Dragon Rising, het vorige deel, moest je soms zeer lang lopen om uiteindelijk verrast te worden door het plotselinge opduiken van een tegenstander, maar dit is nu veel minder het geval. Toch dien je Call of Duty-achtige taferelen vooralsnog niet te verwachten en is deze game dus nog steeds zeker niet voor iedereen geschikt.

Tactische shooter

Het spel spreekt daarnaast ook nog eens niet iedereen aan omdat Red River weer flink leunt op het tactische aspect, één van de kenmerkende eigenschappen van de Operation Flashpoint-serie. Je bent een leider van een groepje mensen en vanzelfsprekend ben jij verantwoordelijk voor de levens van jouw mannen. Als deze dood gaan, blijven ze ook dood, en je moet daarom voorzichtig te werk gaan. Gelukkig zijn er genoeg commando’s beschikbaar die je kunt gebruiken om te voorkomen dat je maten het loodje leggen.

Met een druk op de L2-knop is het mogelijk om een slick menuutje tevoorschijn te toveren die je de mogelijkheid geeft directe orders te geven. Enkele van de vele commando’s bevelen je soldaten om de vijand in een flank aan te vallen, jou te volgen, in een voertuig te stappen, naar een bepaald punt te moeten lopen of dat ze bijvoorbeeld moeten stoppen met vuren. Over het algemeen werkt dit prima en kun je goed tactieken uitvoeren, maar voor de Rambo’s onder ons is dit misschien wat te veel gedoe. Toch haal je het zonder de hulp van je teammaten gewoonweg niet, ongeacht de gekozen moeilijkheidsgraad.

Tja…

Naast de campagne is er ook nog de mogelijkheid tot het spelen van losse missies, Fireteam Engagements, die je met menselijke spelers en CPU’s kunt doen. Deze lijken qua opzet erg op de campagne. Codemasters heeft belooft de gehele campagne en deze missies in co-op speelbaar te maken en wellicht ziet het geheel er daarom niet altijd heel mooi uit. De hoofden van de mensen zijn nogal uitdrukkingsloos en de omgeving en achtergrond is gewoonweg erg kaal. Explosies zien er daarentegen wel spectaculair uit en met het geluid is ook niets mis. Let er wel op dat ik de PlayStation 3-versie mocht spelen en dus niet beschikking had over de PC-game. Daarnaast zijn deze bevindingen ondervonden uit een preview-versie en of dit in het uiteindelijke spel ook zo het geval zal zijn, valt nog te bezien.

Helaas verloopt de gehele game soms ook wel erg traag. Bij veel missies zit je aan het begin serieus vijf minuten in een auto en kun je niets anders doen dan tegen de lelijke hoofden van je teammaten aankijken, terwijl je wordt verveeld met een saai, over-mannelijk, niets toevoegend praatje van je overste. In hoeverre dit wordt doorgezet in de rest van het spel is nog de vraag, maar hopelijk wordt dit tot een minimum beperkt.

Voorlopige conclusie

Operation Flashpoint: Red River kiest een middenweg tussen snelle actie en langzame tactiek en deze keuze lijkt wellicht niet helemaal goed uit te pakken, omdat er voor de gemiddelde gamer nog steeds te weinig gebeurd en de Operation Flashpoint-fan zich misschien bedrogen voelt. Ook is het spel over het algemeen vrij traag en is het spel grafisch nog niet echt een hoogvlieger. Wel lijkt de tactische gameplay goed uit de verf te komen en zal deze voor een sterke multiplayer kunnen zorgen. Of de game echter uiteindelijk zal overtuigen; ik weet het nog niet.