Monopoly Streets

Als kind zijnde hield ik al behoorlijk veel van bordspelletjes. Mijn familie, en dan in het bijzonder m’n twee zusjes, hadden er echter niet veel mee, dus moest ik mijn liefde maar storten op computerspellen. Het onlangs uitgekomen Monopoly Streets lijkt beide voorliefdes te combineren. De eenvoud van het wereldberoemde en door mij zeer geliefde bordspel, gestoken in een modern 3D-jasje. Kunnen we het oude, wellicht reeds stof vergarende, kartonnen bordspel terzijde schuiven, of maakt Monopoly Streets duidelijk dat de magie van dat karton altijd onaangeroerd zal blijven?

Door de jaren heen heeft Monopoly al zijn debuut binnen de wereld van computergames gemaakt. Zo was er het simpele ‘Monopoly’, waarin we het oude en vertrouwde bordspel regelrecht gekopieerd zagen, met enige diepgang daaraan toegevoegd. En ook verscheen er een aantal jaren geleden, toen de Tycoon-series floreerden, Monopoly Tycoon, dat het bordspel een wending liet maken naar de wereld van het management. In Monopoly Streets wordt er voor een andere aanpak gekozen. De straten zoals we die kennen, en die de wereld vormen van Monopoly, worden in de game omgetoverd tot een 3D-wereld, met wel alle kenmerken van het bordspel zelf intact gehouden.

Op die manier weet je nu dus eindelijk hoe ‘Elektriciteitsbedrijf’ er werkelijk uitziet, of hoe een hotel op Dorpstraat ons Dorp een armzalig gebouw is in vergelijking met het groteske en imponerende hotel op de welbekende Kalverstraat. Straatnamen zijn overigens in het Nederlands, in tegenstelling tot de iPad/iPhone-versie. En dat is leuk, om als Monopoly-fanaat weer op geheel andere wijze naar het speelveld, of misschien beter gezegd bord, te kijken. Samen met de ontluikende nieuwe wereld die in Monopoly Streets aan spelers getoond wordt, zijn de pionnen zoals racewagen en hoed nu ook levendige figuren geworden, die met allerlei grappige animaties vooral op het jongere publiek in proberen te spelen.

De magie van gezelligheid ontbreekt

Qua uitstraling weet Monopoly Streets dus zeer zeker wel te overtuigen, maar hoe zit het met de gameplay? Zoals ik eerder al aangaf zijn de kenmerken van het bordspel zelf wel intact gebleven in deze moderne versie van Monopoly. De welbekende regels van het opzetten van een hotel, het ongelooflijk irritante belastingstelsel en natuurlijk de gevangenis. Niets nieuws onder die zon dus voor iedereen die wel eens een spelletje Monopoly gedaan heeft.

Iedereen die echter ook het bordspelletje wel eens geprobeerd heeft, weet waarschijnlijk wel hoe tergend langzaam het spel soms kan verlopen. De uren vliegen zo voorbij wanneer je gezellig met vrienden of familie elkaar af probeert te troeven met hotels en huisjes, maar staren naar een beeldscherm brengt helaas niet die gezelligheid, die ‘magie’ met zich mee, en zorgt er dus voor dat de tijd soms tergend langzaam verstrijkt. Het knisperende geluid van de bankbiljetten zijn vervangen door nummers op een plaat met pixels, en de kans- en algemeen fondskaarten zijn ingewisseld voor tekstkaders op dat zelfde scherm.

Monopoly Streets is wel met vier homines sapientes te spelen, zowel in offline modi als op het grote internet, dus helemaal alleen hoef je een spelletje nooit te spelen. Zoals eerder al gezegd verstrijken de uren zonder de normale gezelligheid die bij het bordspel aanwezig is langzaam, dus daarom is het ook wel goed dat ontwikkelaar Hasbro Interactive besloten heeft om verscheidene modi te creëren, waarin de regels aangepast zijn en zo bijna een geheel nieuw spelletje te scheppen. Regels zoals bijvoorbeeld het instellen dat er voortaan slechts drie huisjes voor een hotel benodigd zijn, of dat men maar één beurt in de gevangenis hoeft te zitten. Of dat er bijvoorbeeld aan het begin van het spel meteen alle percelen geveild worden onder alle deelnemers, waarna vervolgens een verwoed ruilspel ontstaat tussen iedereen.

Waar wil jij op spelen?

Een welkome toevoeging dus, al die nieuwe modi, die bovendien ook nog zelf aan te passen zijn. Op die manier kan je ook de speelduur van één speelronde behoorlijk inkorten, waardoor de verveling niet zo snel de kop op zal steken. Die verveling kan ook ingedrukt worden door de variëteit aan borden waarop je speelt. Zoals eerder al gezegd wordt er in Monopoly Streets het bord tot een 3D-wereld omgetoverd. Deze wereld is echter ook nog in bijvoorbeeld een omgeving met allerlei monumentale gebouwen vrij te spelen, of een bord dat gemaakt is van allerlei zoetigheid. Waar ik tot mijn stomste verbazing echter wel achter kwam, toen ik in de lijst van unlockables keek, was dat er een aantal belachelijk hoog geprijsde DLC voor Monopoly Streets beschikbaar is.

Vanzelfsprekend is DLC, zoals voorstanders altijd zeggen, slechts een toevoeging, waar je zelf voor kiest om het te kopen, maar EA heeft het in dit geval wel erg bont gemaakt. Het aantal figuren, pionnen, in Monopoly Streets is beperkt tot een zestal grappige characters, waar bijvoorbeeld geldzak, of ruiter ontbreken. Deze pionnen zijn echter voor de prijs van een euro per stuk aan te schaffen, evenals een ‘Stratosfeer’ bord, waarin het bord waar je op speelt is omgetoverd tot een enigszins sci-fi planeet. Voor dit bord betaal je maar liefst zeven euro, een prijs die ridiculeus is, en waar je toch bij moet afvragen waarom dat in vredesnaam niet in het originele spel opgesloten zat. Zonde, want dat werpt naar mijn mening toch een onnodig smetje op een zeer leuke en plezier opwekkende game.

Conclusie

Monopoly Streets is een zeer vermakelijke game, sterker nog, een game die een waar genot te noemen is voor iedereen die wel van het kapitalistische bordspelletje houdt. Het plezier van het completeren van een gehele straat, het failliet maken van je opponent en het opbouwen van een grotesk kapitaal is weer als vanouds groot, waarbij het zeer leuk is dat je nu een realistische benadering van de wereld van het bord te zien krijgt. Er is wat betreft gezelligheid wel wat aan te merken op de game, en ook de overbodige en prijzige DLC zal een ooglid doen optrekken. Het reeds stof vergarende karton kan dus gerust weer uit die oude bergkast gehaald worden, maar wanneer je dat niet meer kunt vinden is Monopoly Streets een welkome oplossing voor het doorkomen van deze barre wintermaanden.