Rare’s Donkey Kong Country-serie kende drie delen die allemaal op de SNES werden uitgebracht. Ze bleken allen geweldige platformgames en hadden ongekend mooie graphics voor hun tijd. De reeks werd in het Nintendo 64-tijdperk geen nieuw leven ingeblazen, maar kreeg wel remakes op de GameBoy Color en de GameBoy Advance. In 2002 werd Rare opgekocht door Microsoft, waardoor een nieuw deel allerminst waarschijnlijk leek. Toch werd op de E3 van 2010 een bijzondere onthulling gedaan. Retro Studios, de ontwikkelstudio achter de Metroid Prime-games, kreeg van Nintendo namelijk de kans om de serie opnieuw leven in te blazen en zo was Donkey Kong Country Returns geboren: een game die ons een nostalgische trip naar het verleden belooft en tevens een heel nieuwe ervaring probeert te bieden.
Barrelblast from the past
Wanneer de bananenvoorraad van onze harige vrienden is gestolen moeten deze een queeste afleggen om ze terug te halen en de dieven van een flink pak slaag voorzien. Het verhaal is net zo dun als een plakje worst en kent daarmee dezelfde dikte als die van de oorspronkelijke Donkey Kong Country-spellen. De nadruk ligt dan ook volledig op het platformelement, waarin de basismoves hetzelfde zijn gebleven. Er zal dus weer ouderwets veel gerold en gesprongen worden, maar heel veel andere aspecten maken ook hun terugkeer. Zo kunnen we wederom genieten van bijvoorbeeld de bekende barrelblast-tonnen, mijnkarretjes en bonuslevels. Zelfs de overworld-kaart komt sterk overeen met die van de eerste Donkey Kong Country en ook in de muziek kom je oude bekenden tegen, want vernieuwde composities van eerdere deuntjes zijn volop aanwezig.
Retro Studios heeft zeer zijn best gedaan de game er zo goed mogelijk uit de laten zien en deze oogt dan ook uitstekend. Hiermee weten ze op succesvolle wijze de kleurrijke wereld van Donkey Kong de moderne tijd in te brengen. De levels zitten tjokvol met geheimen, meer nog dan in de eerdere delen het geval was, en weten je daarom ieder moment te boeien. Al met al lijkt Donkey Kong Country Returns dus op heel veel punten op diens voorgangers en weet je dan ook in een kleurrijke, nostalgische achtbaan te werpen.
Een frisse bries
Toch speel je niet precies hetzelfde spel als bijna 20 jaar geleden, want gelukkig zijn er ook genoeg vernieuwingen doorgevoerd. Retro Studios heeft namelijk zijn best gedaan ook flink veel nieuwe elementen in Donkey Kong Country Returns te verwerken. De meest prominente is dat er in de tweespelerstand tegelijkertijd gespeeld kan worden met de primaten. Hierdoor weet de multiplayer een geweldige ervaring te leveren, want echte samenwerking is in de game een vereiste. Zowel Donkey alsmede Diddy Kong kennen ook nieuwe moves: de apen kunnen nu blazen, waarmee geheimen onthuld kunnen worden, en Diddy Kong kan gebruik maken van zijn jetpack en pindapistolen.
De meest in het oog springende vernieuwing is echter nog wel het feit dat de levels een zekere dynamiek kennen. Voor het eerst in de serie is het nu mogelijk om op zekere plekken de achtergrond van een level te verkennen. Tevens zijn de levels zelf hier en daar ook je vijand. Zo vind je ergens een omgeving met op de achtergrond water dat periodiek naar voren raast. Het is vervolgens zaak je te verbergen achter rotsen en andere objecten. De game probeert je continu te verbazen, maar slaat hier af en toe ook wel in door, want soms zijn de levels simpelweg te druk en verlies je dat wat het belangrijkste is uit het oog.
Naar alle waarschijnlijkheid verschilt dit per persoon, maar ondanks dat er zoveel vernieuwingen zijn doorgevoerd bekruipt toch hier en daar het gevoel dat er misschien teveel is teruggegrepen naar de originele Donkey Kong Country-reeks. Enerzijds is het nostalgie-effect groot, maar toch lijkt het allemaal wel erg bekend. Juist doordat Retro Studios ervoor heeft gekozen dezelfde levelthema’s te behandelen als de eerste Donkey Kong Country kan de game hier en daar aanvoelen als een herhalingsoefening. Een heel goede, dat wel, maar niettemin iets dat we al eerder gezien hebben.
Blazen of rollen?
De besturing is op enkele punten helaas minder geslaagd. Het spel kan slechts met de Wiimote en nunchuck, of enkel de Wiimote, gespeeld worden en de GameCube- en Classic controllers kunnen dus in de kast blijven liggen. De keuze hiervoor is opmerkelijk, al helemaal omdat het controlschema niet logisch is. De rolmove kent geen aparte knop en dient te worden uitgevoerd door een richting op te lopen en vervolgens de controller te bewegen. Blazen daarentegen kun je doen door de controlstick naar onderen te drukken om daarna eveneens de controller te zwiepen. Tot slot is het mogelijk om op de grond te slaan door alleen de controller in het rond te zwaaien. Echter, tijdens hectische momenten willen de aapjes wel eens de ene move doen in plaats van de andere. Het komt daarom regelmatig voor dat er wordt gerold in plaats van geblazen en andersom. Het aanpassen van de besturing is helaas niet mogelijk, terwijl dit heikelpunt op eenvoudige wijze opgelost had kunnen worden.
Toch is het spel niet alleen moeilijk vanwege de besturing, want de algehele moeilijkheidsgraad ligt namelijk ook heerlijk hoog. De game is, op het verschil tussen blazen en rollen na, gelukkig nooit oneerlijk en als je faalt ligt dat echt aan je eigen kunnen. Als je die ene sprong dus de eerste keer net niet haalt, krijg je gelijk de drang om het nog eens te proberen en die de volgende keer wèl te halen. Daarmee is Donkey Kong Country Returns dus een van de meest uitdagende spellen op de Nintendo Wii.
Conclusie
Donkey Kong Country Returns slaagt er op perfecte wijze in om zowel nostalgie te bieden, alsmede het geheel fris te houden. Ondanks dat Retro Studios heel veel nieuwe ideeën in het spel heeft weten te implementeren bekruipt toch het gevoel dat de game hier en daar een herhalingsoefening is van de eerdere reeks. Of je dat erg vindt is natuurlijk een persoonlijke kwestie, maar feit blijft dat Donkey Kong Country Returns een van de betere platformtitels sinds jaren is.
????…, maar soms teveel gebaseerd op de originele reeks?????
Eeeeeh tja we kunnen het niet altijd eens zijn met een review en in dit geval ben ik het niet eens met dat min puntje.
Spel is geweldig enige nadeel vind ik het rollen dat je de controller moet schudden en tegelijk de 2 knop in mot drukken maar dat is wennen, verder is het een geweldige game en vermaak ik me heel goed in coop van mij krijgt tie een 9.5
net als matrix hier boven vind ik te veel op de orginele reeks gebaseerd niet echt een min punt.
van de jongere generatie gamers zijn er maar heel weinig die oooit donkey kong country gespeeld hebben en bij de oudere roept het zoveel nostalgie op dat het niet uit maakt dus ik vind hem echt wel een 9.5 waard
Wil. Hebben! Maar geen geld 🙁
Ik vind het alleen jammer met het rollen, en vind het een beetje jammer met 1 player dat diddy niet achter je loopt.
voor de rest een prachtige game!
Over het teveel lijken op de originele reeks: als je de review helemaal doorleest wordt het wel duidelijk. Ook ik vind Donkey Kong Country Returns een geniaal spel en Retro Studios blijft mijn favoriete ontwikkelaar, maar dat mag er niet voor zorgen dat het je blind maakt, want, mede door de input van Miyamoto, is de ontwikkelaar soms wel erg dicht bij het origineel gebleven… teveel soms zelfs. Het is een minpunt aan de game, een minpunt die sommige niet als storend ervaren, of uberhaupt niet opvalt, maar desalniettemin een minpunt.
Overigens ben ik van mening dat een platformer met niet-perfecte controls nooit hoger kan scoren dan een negen, omdat dat de basis van zo’n game vormt.
Tja de 1 vind het een minpunt en de ander weer niet ik vind de mening van limsma daarom erg goed, mede vanwege het feit dat er een hoop mensen zijn die de oude DK nooit gespeeld hebben en de oude generatie is er juist weer blij mee dat het toch wat weg heeft van de oude DK het was voor mij de reden om een Wii te kopen tegelijk te genieten van Mario Galaxy 1 en 2 en New Super Mario Bross, maar de hoofdreden was toch de nieuwe Donkey Kong.
Wat betreft de controls daar is niks mis mee tevens is het een kwestie van wennen het enige wat naar mij mening anders had gekund was het rollen maar nogmaals ook daar wen je aan (misschien dat de reviewer in deze kwestie er niet aan kon wennen :D), tevens is dit spel geweldig als je het samen speelt.
Nogmaals dit is mij mening en ik respecteer altijd de mening van de reviewer alleen je kan het niet altijd eens zijn ermee.
De sfeer en de achtergronden zijn ongelofelijk super.
Ik vind Super Mario en nu Donky Kong erg geslaagde games voor de Wii
wat zullen ze dadelijk bedenken wat uit de oude tijd komt. 8)
Het is inderdaad een leuk spel, alleen vind ik de controls gewoonweg zwaar irritant. Vooral dat heen en weer schudden….
Ze hadden dit echte met een classic controller moeten ontwikkelen want de wiimote is hier gewoon te klein voor… NSMB is een ander geval, dan heb je maar een paar knoppies nodig. Geen combo’s 🙁
Ik geef het een 7
Kan me nog het moment herinneren dat ik zijn voorganger 20 jaar geleden in mijn snes deed….geweldig.Ik hoop dat gevoel weer terug te krijgen en ga hem dus (als hij iets in prijs daalt) zeker kopen!
Nostalgie!
leuke game!
ik heb hem nog niet, ik ga hem volgende week kopen.
dat is wel lang geleden dat we donkey kogn voor het laatst in een game zagen.