Sonic Colours

Inleiding

Ik kon me de goede oude tijd herinneren waarin ik echt heel veel oude Sonic-games speelde op mijn oude Sega-spelcomputer. Naarmate ik ouder werd en ik meeging in de huidige game-generatie verging mijn interesse in oude spelcomputers. Maar nu Sonic Colours op de Nintendo DS verschijnt ben ik toch benieuwd hoe dit twee-dimensionale snelheidsmonster zich ontwikkeld heeft naar mijn generatie.

Oude herinneringen

Sonic Colours voor de Nintendo DS bracht me gelijk terug naar vroeger. Het is natuurlijk een 2-D platform game, waarbij je snel door levels heen kunt rennen. Hierbij moet je natuurlijk ringen en andere objecten verzamelen om de hoogste score te behalen. Een groot probleem bij 2-D sidescrollers is dat het toch best repetitief kan zijn. Sonic Colours volgt dit principe ook, maar bij sommige missies zit er toch een leuke mechaniek in verwerkt en daardoor kan een missie heel uniek zijn. Denk hierbij aan het ontwijken van aanvallen als je achterna gezeten wordt en ook heb je kans dat een gedeelte van het level zich onderwater afspeelt, terwijl er allerlei objecten bewegen die de aandacht trekken.

Colours

De levels zijn mooi ontworpen en in elkaar gezet, maar er is nog iets beters: dit keer heeft Sonic toegang tot speciale abilities. Elke wereld waar de missie zich afspeelt heeft een eigen kleur. Op die wereld is er schepsel, genaamd “Colour”, die jij moet redden. Als je deze hebt gered krijgt Sonic een nieuwe ability. Zo kun je Sonic bijvoorbeeld een boost geven door in de raketmodus te gaan. De levels zijn zo ontworpen dat deze abilities gebruikt moeten worden. Natuurlijk zul je in het begin gebieden tegenkomen waar je met geen mogelijkheid zou kunnen komen. Daardoor is het vaak ook verstandig om als je later een bepaalde ability hebt vrijgespeeld een ouder level te herspelen. Dit geeft dus steeds meer een replaywaarde.

Elke wereld heeft twee stages, die natuurlijk met een eindbaas wordt beëindigt. Je moet zoals de meeste 2-D sidescollers kijken naar de aanvalspatronen van de vijand en als je dat door hebt, kan eigenlijk geen enkele baas te moeilijk voor je zijn. Deze gevechten zijn voor de verandering een leuke afleiding tegen het alleen maar rondrennen in de normale missies.

Sonic Colours heeft meer te bieden dan alleen maar standaard rondrennen en baasgevechten. Naast de levels die naar het einddoel leiden, heb je als speler ook de keus om genoeg andere zij-missies te doen. Omdat er soms erg frustrerend moeilijke opdrachten tussen zitten, is het voor de geharde gamer ook een uitdaging om alles te voltooien.

Conclusie

Sonic Colours voor de Nintendo DS is zeker een leuk spel. Het maakt de verwachtingen van een portable game goed waar en weet het oude gevoel van vroeger goed terug te halen. Omdat Sonic Colours niet voor de nieuwelingen in dit genre is weggelegd zal het je als groentje ook nooit kunnen overhalen. Al met al is Sonic Colours een geslaagd project en voedt het de hongerige fans van Sonic die een snel spelletje willen spelen.