Beste Peter,

Hoofdredacteuren Michiel Brunsveld en Peter Bouwman zijn al jarenlang penvrienden. Niets is te gek als ze elkaar om meningen vragen of gewoon even hun hart willen luchten. Gelukkig doen ze dat nu ook in het openbaar bij GamersNET. Brievenwisselingen met een boodschap, een lach, een traan of gewoon slap geouwehoer. Vorige week sprak Peter over de aankomende release van Mafia II en het feit dat er zoveel sequels worden uitgebracht. Vandaag Michiel’s antwoord in een verse brief.

MAFIA II, woehoe! Ja, ik heb daar wel meer dan zin in zelfs. We hebben er behoorlijk lang op moeten wachten, maar ik heb onlangs het originele Mafia nog eens gespeeld en dat was een geweldige manier om in de stemming te komen en natuurlijk om even de tijd te doden. De game gaat het sowieso zeer goed doen qua sfeer, dat is een dik pluspunt dat je eigenlijk blind al zou kunnen noteren voor de review. Maar je hebt ook allicht wel gemerkt dat ik Mafia II op voorhand niet blind mijn Game of the Year noem. Ik hoop dat dit straks wel het geval zal zijn, maar ondanks mijn lyrische enthousiasme op dit moment ben ik ook zeker realistisch en kritisch. De game moet gewoon echt ‘af’ zijn, gepolijst. Met alleen maar sfeer redt geen enkele game het, dan kan je net zo goed een docu op National Geographic gaan kijken. Ik hoop straks vooral verrast te worden door een sterke verhaallijn en memorabele missies.

Bij een hype kan een game eigenlijk alleen maar tegenvallen, omdat je zoveel mensen hebt die enorme verwachtingen van het spel hebben. Ik denk alleen dat dit bij Mafia II wel meevalt. Het is vooral dat veel mensen uitkijken naar deze titel, er vooral “veel zin” in hebben. Het is geen blinde waanzin zoals het geval is bij de release van sommige shooters.

Om nog even terug te komen op je daadwerkelijke vraag: sequels. Ze zijn er inderdaad in overvloed. Kijk maar eens naar de games die we tijdens de persconferenties van de Gamescom verwachten: inFamous 2, Dragon Age 2, Dead Space 2, Crysis 2 en andere vervolgen in langlopende franchises als Halo, Fable, Need for Speed en Medal of Honor. Allemaal series die we al kennen en toch zijn dit allemaal games die miljoenen keren over de toonbank zullen vliegen. Zoals Theo Maassen al eens mooi verwoordde: “Er is blijkbaar behoefte aan en wie zijn wij om daar niet aan te voldoen?”

En daarmee heb je al een deel van de kern van jouw vraag te pakken. Sequels hebben bestaansrecht omdat mensen graag meer van hetzelfde spelen. Tot op zekere hoogte natuurlijk, want we houden wel van wat vernieuwingen, tweaks van een bekend concept. Letterlijk meer van hetzelfde wordt wel afgestraft en zien gamers ook eerder als een stuk DLC dan een echt nieuwe game. Ontwikkelaars worden dan ook zeker gedwongen om nieuwe stappen te zetten, maar dan wel binnen de bekende grenzen van een franchise. Crysis 2 heeft een nieuwe omgeving en een verbeterd nanosuit, Dead Space 2 wordt vlotter qua gameplay, Medal of Honor brengt een zeer recente oorlog met zich mee, Dragon Age 2 gooit het zelfs over een visueel andere boeg… er wordt van alles aan gedaan om nieuwe delen binnen een serie toch een fris karakter te geven.

Het andere deel uit de kern van jouw vraag is een bekende: geld. Ik ben het met je eens dat nieuwe franchises geweldig kunnen verrassen, maar ze zijn voor veel uitgevers een erg groot risico. Als iets niet aanslaat en een flop wordt qua verkoopcijfers, dan heb je als uitgever een financiële strop van vele miljoenen meteen te pakken. Een risico dat maar weinig uitgevers willen en kunnen lopen. Electronic Arts valt dan ook te prijzen om hun investeringen in onder andere Brütal Legend en Mirror’s Edge. Vooral van Mirror’s Edge hoop ik nog eens een vervolg, want het concept van het origineel was gewoon geweldig. Stiekem hoop ik ook dat er al een tijdje aan Mirror’s Edge 2 gewerkt wordt door een team bij DICE. Die zijn toch vooral bezig met ondersteuning van andere games, dus dan hebben ze vast wel een groep mensen vrij om aan zoiets te werken. Een sequel, maar wel eentje waar veel mensen vrolijk van worden.

Ik wil het overigens niet zo zwartwit stellen dat we over een paar jaar alleen maar blockbuster-games en reeds bewezen franchises in de winkels gaan zien. Er zijn altijd ontwikkelaars en uitgevers die wat nieuws blijven proberen en de risico’s voor lief nemen. Slaat een nieuw concept immers goed aan, dan heb je meteen een perfecte basis verder voor… inderdaad, sequels. En die gaan dan ook weer flink wat centen opleveren. Wat is een het toch een rare wereld he, die wondere industrie van games.

Wil je echter zoveel mogelijk vernieuwing, dan lijken we bijna overgeleverd te zijn aan de digitale distributie via Xbox LIVE Arcade en het PlayStation Network. Kleine (indy-)ontwikkelaars kunnen daar nog redelijk eenvoudig hun kunsten delen met een groot publiek en ook via deze weg hebben we al vele toppers gezien. Braid, Castle Crashers, Shadow Complex en recent nog Limbo. Ik word er alleen een beetje moe van dat het met zulke games lijkt alsof ze strijden wie de meest stijlvolle, artistieke game weet te maken. Veel van die games worden keer op keer maar geprezen omdat ze zogenaamd bijzonder artistiek zijn. Maak een wereld zwartwit en je lijkt het al niet meer slecht te kunnen doen bij de liefhebbers van zulke arcadegames. Of hebben ze nog een andere succesfactor?

En om nog maar even met een recente vraag af te sluiten: wat vond jij het leukste van de afgelopen Gamescom? En welke onthulling maakt je nu nog steeds vrolijk? Als je jouw brief schrijft hebben we immers al de persconferenties gehad en zijn er allicht al enkele onthullingen geweest. Ik hoop bijvoorbeeld op een Prince of Persia 2 bij Ubisoft. Lekker eenvoudig en Disney-achtig, maar ook weer heel sfeervol en avontuurlijk. En inderdaad: weer zo’n sequel. Toch kunnen ook nieuwe franchises me verblijden: misschien eindelijk nieuws van I Am Alive en ook RAGE lijkt me erg tof. Ik ben benieuwd wat we over enkele dagen zullen weten…

Ciao!
Michiel