The Legend of Zelda: Skyward Sword

Er is altijd iets magisch als Miyamoto tijdens een persconferentie van Nintendo een nieuwe Zelda komt tonen aan het grote publiek. Hoe groot was de deceptie dan ook toen de presentatie niet helemaal goed verliep voor onze vrolijke Japanner. Zelfs de Nintendo-fans reageerden gelaten en dat hebben wij nooit eerder gezien tijdens een presentatie van een nieuwe Zelda. Gelukkig mochten wij zelf ook aan de slag met deze titel.

Mobiele storing

De reden dat de besturing haperde tijdens de presentatie van de nieuwe Zelda was de straling van mobiele apparaten vanuit de zaal. Dit had natuurlijk nooit mogen gebeuren en we waren dan ook blij dat er geen mobiele apparaten te vinden waren op de rustige plek waar wij aan de slag mochten met Skyward Sword. Gelukkig werkte alles dat mis ging bij ons dus wel. Boven verwachtingen zelfs. Het zwaard reageert één op één met de Wii MotionPlus en ook het opgooien van je schild door middel van een beweging met de nunchuck werkt uitermate goed, al voelt die laatste beweging een beetje geforceerd.

We kregen precies hetzelfde level te spelen als dat we te zien kregen in de presentatie, dus kregen we een goed beeld van de nieuwe grafische stijl. Waterverf. Zo kunnen we de nieuwe stijl het beste typeren. Met herfstachtige kleuren op de achtergrond en grote paddenstoelen in het level zelf. Op dit moment is de game absoluut niet mooi. De Wii kan veel meer op gebied van graphics en zelfs Twilight Princess, een titel oorspronkelijk voor de GameCube, laat de huidige versie van Skyward Sword ver achter zich qua graphics. Dit moet natuurlijk nog worden opgepoetst, maar niet eerder liet Nintendo een Zelda-game zien die er zo onaf uitziet.

Wii MotionPlus wat de klok slaat

Terug naar de besturing, want de Wii MotionPlus wordt ontzettend goed gebruikt. Op sommige punten zal deze besturing veel toevoegen aan de gameplay. Zo was het de bedoeling om vleesetende planten dood te hakken in de richting waarin de bek open ging. En ook de eindbaas, een grote krab, moest verslagen worden door de scharen in de goede richting te raken. De richtingen beperken zich overigens niet tot horizontaal en verticaal, maar ook alles ertussenin. Een goede uitwerking van de Wii MotionPlus.

Deze besturing wordt door de hele game doorgevoerd. Je kunt bommen rollen als bowlingballen, je zult je katapult moeten richten in first person en je kunt een vliegende kever besturen met het systeem. Achterover op de bank hangen zit er dus niet meer in. Alle verschillende wapens hebben hun eigen functie. Zelfs je schild wordt geactiveerd door de nunchuck te schudden.

Het doel van de ontwikkelaar is duidelijk: laat deze Zelda draaien om de Wii. Dit is bewonderingswaardig, aangezien het erg makkelijk was geweest om alle besturingselementen uit Ocarina of Time en Twilight Princess te hergebruiken. Niemand had dan geklaagd en Nintendo had gewoon weer een puike Zelda afgeleverd.

Voorlopige conclusie

The Legend of Zelda: Skyward Sword heeft geen geweldige indruk achtergelaten op de E3. Grafisch moet er nog keihard gewerkt worden en ik ben extreem bang voor een behoorlijke casual game. Juist vanwege de Wii MotionPlus is het moeilijk om de game nog leuk te houden voor die fanatieke Zelda-fans. Bowlen hebben we al gezien in Wii Sports en is een redelijke gimmick en het gebruik van de nunchuck voor het schild voelt onnodig. The Legend of Zelda: Skyward Sword is wat mij betreft een half jaar te vroeg getoond en daarom hoop ik dan ook dat de volgende ontmoeting veel meer zal focussen op het verhaal en de prachtige wereld die Zelda normaliter weet te bieden.