Shank

Na afloop van de EA Showcase vroeg de product manager van Electronic Arts mij welke game ik het tofste vond die dag. Ondanks hele vette demo’s en hands-on sessies met games als Crysis 2, Dead Space 2 en Medal of Honor koos ik toch voor een onverwachte titel: Shank. Deze arcadegame biedt gewoon heel veel old school vermaak…

Vroegâh

Shank laat zich eigenlijk op veel manieren typeren. Het is een soort Cartoon Network meets Kill Bill. Een bizarre combinatie van een bloederige aflevering van Dexter, knallen met pistolen als Lara Croft en het maaien met een kettingzaag uit Gears of War. Hoe dan ook, het is een stijlvolle, cartooneske arcadegame, waarin je met hoofdpersoon Shank behoorlijk wat brute en bloederige actie beleeft. Over het verhaal en de motieven van Shank tasten we nog in het duister, maar onlangs werd wel aangekondigd dat de schrijfster van de God of War-games, Marianne Krawczyk, het verhaal van Shank verzorgt. Hoewel de actie voorop blijft staan, heb ik er dan ook zeker vertrouwen in dat de game op een boeiend verhaal kan rekenen.

Alles aan Shank deed me tijdens het spelen eigenlijk denken aan vroeger. Vroegâh, toen de mist nog zo dik was dat je je fiets er tegenaan kon zetten en toen je voor een loempia nog naar Vietnam moest. Nee serieus, de game ademt gewoon op een hele toffe manier old school uit, in de trant van klassiekers als Double Dragon en Streets of Rage. Shank is namelijk een 2D side-scrolling actiegame met af en toe wat platformen tussendoor. Daarbij draait het volgens de ontwikkelaar om een aantal basisprincipes: een mooie grafische stijl, strakke animaties, een toegankelijke besturing en vooral heel veel fun. In al deze principes gaat men wat mij betreft zeker slagen.

De besturing is heel eenvoudig met een knop voor hakken met je mes, een knop om met je pistolen te knallen en een knop om je brute kettingzaag te gebruiken. Logischerwijs brengt de kettingzaag tegenstanders de meeste schade toe, maar het laat je wel wat meer open voor tegenaanvallen en dus ben je een stuk kwetsbaarder dan tijdens het aanvallen met je mes. Daarnaast kan je diverse aanvallen combineren en hele bloederige combo’s maken, die je helpen herinneren dat Shank zeker geen kinderachtige cartoony-actie biedt. Door de artistieke stijl komt alles nog wel bijna vrolijk over, maar het voelt wel heerlijk bruut aan.

Klassieke finale

Het echte old school gevoel bekruipt je echter als je in een level van meerdere kanten wordt belaagd door diverse vijanden. Hoewel ze allemaal een naam hebben zit er echt nul persoonlijkheid achter deze tegenstanders en zal je regelmatig vijanden met dezelfde naam afslachten. Het lijkt zo oppervlakkig en slordig van de ontwikkelaar, maar diep van binnen is het gewoon een stil eerbetoon aan de eerder genoemde klassiekers, die ook vooral heel veel verwaarloosbare vijanden hadden.

Nadat het bloed al rijkelijk gevloeid had tijdens mijn speelsessie, waarbij ik tegenstanders vanuit de lucht aanviel met een kettingzaag om ze vervolgens vol te schieten met lood en het geheel explosief af te maken met een granaat in hun mond, was het tijd voor een klassieke finale aan het eind van het level. Ik moest het opnemen tegen The Butcher, een kerel die geheel in stijl veel en veel groter is dan Shank en ook extreem veel schade kan toebrengen als hij je raakt met zijn lompe vleeshaak. Tijdens dit gevecht draaide het dan ook wat meer om een beetje denkwerk om te achterhalen hoe ik met deze lompe gast kon afrekenen. Al snel viel op dat stukken vlees aan vleeshaken omlaag geschoten konden worden, zodat The Butcher met zijn vleeshaak af en toe even vast bleef zitten. Op deze manier kon ik hem na enige tijd lekker bruut wurgen met zijn eigen ketting tot zijn hoofd eraf knalde en het bloed rijkelijk vloeide, wat een heerlijk einde was van dit level.

Voorlopige conclusie

Shank heeft misschien nog maar weinig aandacht gekregen, maar dat is zeker niet terecht. Deze cartooneske 2D side-scrolling game combineert wat kleine platformelementen met hele brute actie. Het is eigenlijk een stil eerbetoon aan klassiekers als Double Dragon en Streets of Rage, maar dan met gelikte graphics, strakke animaties en zeer bloederige gevechten. Mijn speelsessie werd geheel in stijl afgesloten tegen een gigantische level boss en na afloop wist ik het zeker: hier wil ik snel meer van spelen. Deze zomer verschijnt Shank voor de PC en via Xbox LIVE en het PlayStation Network, dus het wachten is bijna voorbij.