Mega Man 10

In 2008 mochten we verblijd worden met Mega Man 9, wat voor ontwikkelaar Capcom een commercieel en nostalgisch succes bleek. Bovendien wist het bedrijf met deze ‘remake’ te bewijzen dat men nog steeds in staat is om een pittige 2D platformer/shooter af te leveren. Want ja, áls er een serie is die bekend staat om zijn moeilijkheidsgraad, dan is het wel Mega Man. Na eerder genoemd succes kon dan ook Mega Man 10 niet uitblijven, die tevens voldoet aan de hoge standaard van de serie. Desondanks wordt dit tiende deel geplaagd door een gebrek aan verbetering, want dit keer slaat men met de moeilijkheidsgraad de plank erg hard mis…

Pittig met een hoofdletter “P”

In tegenstelling tot zijn voorgangers kent Mega Man 10 drie gradaties: easy, normal en het vrij te spelen hard. Eerstgenoemde is nieuw binnen de serie en bedoeld als een modus om de game toegankelijker te maken voor een grotere doelgroep. Want laten we wel wezen, Mega Man 9 is zeker een waardige uiting te noemen, maar dankzij de hoge moeilijkheidsgraad allesbehalve aantrekkelijk voor een casual publiek. Op easy zul je als veteraan dus met gemak door de levels heen sjezen, met name door zwakkere vijanden, in kleinere aantallen, en hulp bij de platformelementen. Logischerwijs kies je er als bikkelharde kerel dan ook voor om te beginnen op normal…

Jammer genoeg slaat Mega Man 10 op dit niveau de plank echter keihard mis, want zelfs het merendeel van de zogeheten ‘hardcore’ gamers zal moeite hebben om de game op dit niveau te voltooien. Nu is dit voor de franchise altijd al het geval geweest, vanwege het moeten onthouden van patronen van vijanden en op zijn tijd volledige levels. Waar dit vroeger nog de normaalste zaak was, om zo de tijdsduur van NES-games te verlengen, is dit vandaag de dag geen aantrekkelijk speelwijze meer. Tegenwoordig verlangt men naar een oprecht pittige uitdaging, zoals genoemd in mijn recente review van Castlevania: The Adventure ReBirth. Je zult in Mega Man 10 dus eerst een flinke leercurve moeten ondergaan, alvorens je met plezier aan de slag kunt gaan…

Werk dat beloont

Mocht je nou in staat zijn om door die zure appel heen te bijten, dan staat je uiteraard wel een beloning te wachten, want op eerdere genoemd niveau (of zelfs hoger) de game voltooien, is een behoorlijke prestatie. De belangrijkste factor is hierbij geduld, iets wat je in overvloed in je mars moet hebben. Laat dit je echter niet afschrikken, want de sterke elementen binnen de Mega Man-serie doen zich ook voor in Mega Man 10. Laten we daarom eerst eens kijken met wat voor een 2D platformer/shooter we hier überhaupt te maken hebben.

Het doel binnen elke Mega Man-game is altijd al geweest om de negen centrale bazen te verslaan, waarna je het kunt opnemen tegen de hoofdbaas, veelal Dr. Wily. Dit betekent dus negen tenenkrommende levels en een tandenknarsend eindlevel, waarbij elk level zijn eigen thema omvat. Het thema wordt meestal duidelijk gemaakt aan de hand van de namen van de centrale bazen. Denk hierbij aan Solar Man, Sheep Man (zonder dollen) of Blade Man, waarbij elke ‘Man’ tevens zijn eigen kracht bezit en verslagen dient te worden op een specifieke wijze.

Krijg je het nou voor elkaar om een level te behalen en een centrale baas te kontschoppen, dan verkrijg je automatisch de kracht van die baas. Deze kracht is dan weer te gebruiken in andere levels, wat het doorlopen een stuk gemakkelijker maakt. Een extra voordeel is dat je zelf kunt bepalen in welke volgorde je levels afrondt, waardoor je met een bepaalde kracht nét dat ene voordeel kan hebben in een bepaald level. Net zoals je levensmeter dienen de krachten, indien deze zijn opgeraakt, wel bijgevuld te worden met power-ups.

Een flink pakket

Uiteindelijk zul je er zo’n vier tot vijf uur over doen om het einde van de game te behalen op normal. Daarna kun je op hard aan de slag en er zo’n vijf tot zes uur over doen, mits je niet voor die tijd opgenomen bent in het lokale gesticht. Na zo’n tien uur van je leven te hebben gegeven aan de twee hoogste niveaus kun je ook nog aan de slag met Time Attack of één van de 88 challenges, zoals het moeten verslaan van een baas zonder geraakt te worden.

Daarnaast heb je de optie om het geheel nogmaals te spelen met een alternatief personage: Proto Man. Met dit personage heb je de beschikking over een oplaadbaar kanon en de mogelijkheid om onder obstakels door te glijden. Proto Man ontvangt echter wel gemakkelijker meer schade dan Mega Man, waardoor je de voor- en nadelen zeker moet afwegen.

Dit is tevens een voorbeeld van downloadable content die ontwikkelaar Capcom zou kunnen uitgeven, want net zoals Mega Man 9 ondersteunt ook Mega Man 10 dergelijke content. Al met al zorgt dit ervoor dat je heel wat uren zoet kunt zijn en de tien euro goed besteed wordt. Of dit uiteindelijk ook de moeite waard is, gezien de hoge moeilijkheidsgraad, hangt volledig af van het geduld dat je bereid bent om in deze Mega Man-game te steken…

Conclusie

Mega Man 10 is een prima toevoeging aan de langlopende serie, maar slaat wat betreft de moeilijkheidsgraad, en zo ook de leercurve, de plank aardig mis. Op easy is de game simpelweg té makkelijk en op normal schiet het niveau acuut de lucht in. Mocht dit je niet afschrikken, dan kun je na een lange reis zeker wat plezier halen uit deze Mega Man-game. Want zoals gewoonlijk is de game audiovisueel gezien weer om te smullen en kan het geheel uiteindelijk belonend zijn. De grote hoeveelheid content zorgt er ook nog eens voor dat de tien euro voor deze titel goed besteed wordt, mede dankzij de ondersteuning voor (gratis) downloadable content.