The King of Fighters XII

The King of Fighters XII is alweer het twaalfde deel in deze oude en bekende serie van vechtgames. In deze review lees je of de serie na 15 jaar nog fit genoeg is om een paar rake klappen uit te kunnen delen of zich juist beter in een hoekje terug kan trekken…

Dit is de eerste keer dat de respectabele vechtserie The King of Fighters op de Xbox 360 en PlayStation 3 uitgegeven wordt en we mogen dan ook best wat van het nieuwste deel verwachten. Helaas heeft The King of Fighters XII mij diep teleurgesteld, want de game had zelfs tien jaar geleden een middelmatig cijfer kunnen verwachten. In de tijd van de diepgaande gameplay en visuele hoogstandjes moet ik het spel zelfs met een dikke onvoldoende bestempelen.

Te oud om nog leuk te zijn

The King of Fighters XII moet er old skool uitzien, maar de graphics vallen meer onder het kopje “te oud om nog leuk te zijn”. Het gekke is dat ontwikkelaar SNK Playmore geen graphics uit oudere delen heeft gebruikt, maar al het design opnieuw heeft gemaakt. Als je de game speelt heb je echter niet het gevoel dat dit ook echt gebeurd is, want alles ziet er oud en lelijk uit. Een groot deel van de graphics zijn met de hand getekend en de medewerkers van SNK Playmore hebben hier vast hun uiterste best op gedaan. Op een HD-scherm pakt dit idee echter niet zo goed uit, want overal zie je grote pixels en lelijke randen.

Kwestie van geluk

Als de graphics slecht zijn betekent dit gelukkig niet dat de game ook niet leuk is om te spelen, maar helaas bevat The King of Fighters XII zo weinig modi dat je ook op de gameplay snel uitgekeken bent. In de singleplayer kun je kiezen tussen de arcade- of versus-modus. De arcade-modus is een opvolging van enkele gevechten. Je stelt een team van drie vechtersbazen samen en neemt het hiermee op tegen drie andere vijanden. Dit is een leuke opzet, want het maakt de gevechten dynamisch en als je een keer verliest heb je altijd nog je andere teamleden waarmee je toch de overwinning kunt proberen te pakken.

In de versus-modus kun je het tegen een vriend(in) of een computergestuurde vijand opnemen. Je kunt kiezen om met één vechter of met een team van drie characters te vechten. Deze modus is bedoeld om snel enkele gevechten achter elkaar te doen en het is best vermakelijk om dit even te spelen. Naast een singeplayer is er ook nog een online multiplayer aanwezig, maar hier laat de game echter enkele technische steekjes vallen. Tijdens het vechten heb je namelijk zoveel lag dat winnen gewoon een kwestie van geluk is. Door deze lag zijn er ook maar weinig mensen op de online-modus aanwezig en je zult dan ook vaak lang moeten wachten voordat je het tegen iemand op kan nemen.

Niet super slecht

De gameplay van The King of Fighters XII is gelukkig niet heel slecht te noemen, want als speler heb je het vechten snel onder de knie en kun je al snel je vijand met enkele brute aanvallen neerhalen. Het probleem is echter dat de gameplay erg oppervlakkig is. Zo kun je maar weinig combo’s uitvoeren en hadden er best wat meer knoppen van de controller gebruikt mogen worden. Ook is het een feit dat het spel als onderdeel van de The King of Fighters-serie erg weinig characters bevat. Je kunt namelijk uit 22 verschillende vechtersbazen kiezen en in eerdere delen van de serie waren er veel meer keuzes mogelijk.

Het enige lichtpuntje van The King of Fighters XII is het countersysteem. Dit systeem zorgt namelijk voor enkele spannende momenten tijdens het vechten. Als het groene balkje bovenin het scherm vol is, kun je een aanval van je vijand counteren en dit houdt in dat je een gruwelijk aanval doet en zelf geen schade krijgt. Elk character heeft zijn eigen countermove en deze zijn stuk voor stuk bruut. Als het plaatsen van een goede countermove lukt is dit bevredigend, maar er zijn wel vraagtekens te plaatsen bij de grote schade die je hiermee kunt aanrichten.

Conclusie

Het lijkt er sterk op dat ontwikkelaar SNK Playmore te weinig aandacht aan The King of Fighters XII heeft besteed. Het kan een bewuste keuze geweest zijn om de oude graphics van de arcadehallen te behouden, maar deze stijl had met de krachtige consoles van deze tijd meer een extraatje moeten zijn en kan veel stijlvoller worden uitgewerkt, zo bewees Street Fighter IV al. De graphics van de game zijn gewoonweg over de houdbaarheidsdatum heen en zijn dan ook aan een flinke update toe.

Daarnaast bevat het spel nog eens erg weinig content, want het mist enkele bekende characters en heeft weinig spelmodi. Eigenlijk had deze game voor tien euro op Xbox LIVE en het PlayStation Network moeten staan, want de 60 euro die je er in de winkel voor moet betalen is het bij lange na niet waard.