NHL 10

De wereld van ijshockey is een harde en hoewel wij in Nederland misschien weinig doen met deze sport, heeft de sport wel een fantastische game-serie achter zich. We praten natuurlijk over de NHL-serie van EA. Er is sinds vorig jaar weinig veranderd, maar dat is bij hele goede titels helemaal geen probleem.

Kennissen van mijn ouders hadden in mijn jeugd een huis in Tampa. Dat is de op twee na grootste stad van de staat Florida, VS, en in die tijd gingen wij dan ook bijna jaarlijks een paar weken op bezoek om te genieten van het heerlijke weer, Disney World en kerstbomen bij 30 graden celsius. Tampa is groot en zoals elke grote stad in Amerika heeft ook deze stad een ijshockeyteam. De Tampa Bay Lightning is het team van de stad en toen ik een jaar of tien was mocht ik met mijn vader en moeder mee naar een wedstrijd van deze club. Ik was meteen verkocht en kocht terug in Nederland gelijk NHL ’99 om ook thuis te genieten van de sport. Nou is de Tampa Bay Lightning vergelijkbaar met een club als NEC in de eredivisie, dus veel te winnen viel er niet. Toch heb ik de serie altijd van een afstandje gevolgd en mocht ik nu dan ook aan de slag met NHL 10.

Schitterend en lekker

Met de NHL-serie zit het de laatste jaren behoorlijk snor en de vorige delen wisten dan ook keer op keer hoge scores te behalen in verschillende media. NHL 10 voelt aan als het vorige deel en is dan ook maar op een aantal punten onder handen genomen. Grafisch is de game nog steeds een pareltje en de verschillende spelers zijn figuurlijk om te zoenen. Omdat de stadions in het ijshockey een stuk kleiner zijn dan in bijvoorbeeld het voetbal, is ook het publiek zeer indrukwekkend. Het lijkt verschrikkelijk op NHL 09, maar die game was ook schitterend, dus waarom niet.

Ook de fantastische besturing van NHL 09 is terug in dit deel. Voor de mensen die het vorige deel niet gespeeld hebben zal ik het even uitleggen. Met de rechterstick stuur je en met de R2-knop kun je passen naar medespelers. De geweldige truc zit hem echter in het schieten. Trek de rechterstick naar je toe en de ‘ echte’ stick van de speler gaat naar achter en zodra je hem van je af duwt gaat ook de puck in de richting van je duim. Het klinkt moeilijker dan het is, want sinds Electronic Arts voor deze besturing heeft gekozen, voelt het spelen ook aan als echt hockey.

Knokken

Tot nu toe is eigenlijk alles hetzelfde gebleven ten opzichte van zijn voorganger. Er zijn echter wel enkele veranderingen doorgevoerd. Zo zijn de spectaculaire gevechten die spelers onderling kunnen hebben nu in de eerste persoon te zien. Je kijkt dus door de ogen van de speler, maar deze nieuwe manier is niet zo goed gelukt. Het ziet er klungelig uit en het werkt alles behalve soepel. Het idee van de makers was natuurlijk om je als gamer te laten voelen hoe het is om klappen te krijgen. Succesvolle vechtgames gebruiken deze first-person view echter ook niet en dat heeft een goede reden. Naast de dommigheid die het uitstraalt reageert de besturing ook te langzaam bij deze gevechten en wat mij betreft hadden ze deze wijziging niet hoeven door te voeren.

Andere veranderingen zijn te vinden in de verschillende speelstijlen die je kunt kiezen, de up-to-date gemaakte teams en de verbetering in de A.I. Overigens vallen deze verbeteringen alleen op bij de keepers, want deze zijn inderdaad aanzienlijk intelligenter. De spelers zelf hebben op zijn tijd nog wel eens problemen met het snelle spel dat ijshockey is.

Conclusie

Het is moeilijk oordelen over een game die zoveel lijkt op zijn voorganger. Net als vorig jaar is dit namelijk nog steeds een goede game, maar dat is het voornamelijk omdat het zo op zijn voorganger lijkt. De veranderingen die zijn doorgevoerd hadden namelijk meestal niet gehoeven. De gevechten vanuit de eerste persoon bijvoorbeeld en de matige verbeteringen in de A.I. Het van te voren kiezen uit verschillende speelstijlen is wel een leuke toevoeging en de mogelijkheid om tegenstanders vast te zetten tegen de borden pakt ook goed uit. In feite komt het erop neer dat NHL 10 vrijwel hetzelfde is als NHL 09, met een paar verbeteringen en een paar verslechteringen. Terug bij af, maar nog steeds heel goed.