ArmA II

Bohemia Interactive mag dan wel de naam van Operation Flashpoint verloren zijn onderweg, de kennis hebben ze nog steeds. Die hebben ze nu gebruikt om ons te verblijden met ArmA II. Kan de game waarmaken wat het wil zijn; de beste militaire simulator die er is? Lees het in de review.

Ik ben natuurlijk geen simulatortester en dat is toch wel een beetje een tekort bij een game als ArmA II, die zich, vergelijkbaar met America’s Army of een Microsoft Flight Simulator, begeeft op de grens tussen game en simulator, spel en programma, lol en serious business. Het wiel hoeft echter niet opnieuw uitgevonden te worden, aangezien America’s Army al heeft bewezen dat serious business voor meer lol kan zorgen dan menig ander game die dat beoogt te doen.

Details

Zoals elke degelijke legergame begint ook ArmA II met een bootcamp (die overigens wel overgeslagen kan worden) alwaar me al meteen een paar dingen opvielen. Ten eerste is er de snelheid waarmee je beweegt in bepaalde standen, te weten liggend, geknield/gebukt en staand. Uiteraard ren je het hardst als je staat, maar ArmA II slaagt erin om de snelheden voor liggend en gebukt realistischer te maken dan welke andere game ook. Normaal betekent ingame liggen (en dus tijgeren) dat je nog maar tergend langzaam vooruitkomt, terwijl iedereen die zelf al eens op zijn buik heeft gelegen weet dat je best een redelijke snelheid kan behalen. Kleine details zoals dit vind je overal in ArmA II. Overigens is het bootcamp nogal beknopt ten opzichte van de mogelijkheden die je hebt.

Ten tweede viel me op dat de game erg buggy is. Meermaals heb ik verscheidene missies uit het bootcamp over moeten doen, simpelweg omdat ik niet verder kwam. Ook verder door de game zaten nog een aantal bugs en dat terwijl ik speelde met patch 1.03. Als laatste is er de interface, die niet altijd even duidelijk is. Sowieso zijn de details over wat je moet doen schaars en dien je goed op te letten wat er gezegd wordt, in plaats van een standaard “Objectives” menu dat uitlegt hoe en wat. Realistisch, ja, maar tegelijk ook wel eens onduidelijk.

De graphics van ArmA II zijn goed. Omdat de game gigantische ingame omgevingen kent, hakt ‘ie er wel stevig in, het is de eerste game die mijn HD 4870 echt laat zweten. In ieder geval ziet alles er mooi uit en ook op grafisch gebied vallen weer kleine details op, zoals haast niet van echt te onderscheiden pluisjes die door de lucht vliegen. Dat draagt ook bij aan het realisme; ik stond op de schietbaan te oefenen toen een pluisje mijn aandacht trok waardoor ik mijn schot miste. Dat leerde me meteen om gefocust te blijven.

Het realisme van ArmA II reikt zelfs zo ver, en dit is weer zo’n detail, dat je zelfs echte sterrenbeelden kan herkennen in de ingame sterrenhemel. Helaas reikt mijn astronomische kennis niet ver genoeg om uit te vinden of de sterrenbeelden ook juist in die hemel staan, maar het feit dat er niet zomaar wat sterren geplant zijn (zoals in heel veel andere games) is een teken dat Bohemia Interactive alles wat ze doet serieus neemt.

Modi

In ArmA II is er een aantal spelmogelijkheden, waaronder een grootse en meeslepende campagne die het lot volgt van Team Razor, dat een fictief Oostblokland moet gaan redden. Daarnaast zijn er een handvol losse scenario’s, maar het opvallendst is toch wel de Armory. Niet alleen de modellen van soldaten van alle fronten, maar ook burgers en zelfs dieren kunnen gekozen worden uit de Armory en door jou bestuurd worden in de gigantische wereld van ArmA II. Naast het doelloos zwerven door de wereld kun je ervoor kiezen om uitdagingen te krijgen die variëren van ‘Ren 210 meter van je huidige positie af” tot (als dier) “Word niet doodgeschoten”, van “Speel taxi voor een paar mensen” tot “Behoud voor vijftien seconden een snelheid van minimaal 30”. Echte gameplay is het misschien niet te noemen, maar het is een aangename afwisseling naast al het geweld van de andere modi en een uitstekende manier om jezelf bekend te maken met ArmA II.

Als laatste is er natuurlijk de multiplayer die voorziet in online games met 64 spelers. De online missies, afhankelijk van degene die de missie gemaakt heeft, bevatten computergestuurde tegenstanders waartegen je moet strijden of simpelweg een slagveld waarop alle spelers tegen elkaar spelen. Zoals de vorige zin al liet doorschemeren, is de game ook voorzien van een missie-editor, zodat je ook nog zelf aan de slag kunt met je eigen fantasie.

Heer en meester

De besturing van ArmA II is op zijn zachtst gezegd zeer uitgebreid en de complexiteit daarvan kan nogal overweldigend zijn. De orders die je daarna aan je troepen kan geven zijn ook ongekend verfijnd. Zo kun je ze niet alleen laten verplaatsen, al dan niet in een voertuig, of opdracht geven wel of niet te vuren, maar je kunt ze ook laten zitten, salueren of een formatie aannemen. Omdat je zoveel mogelijkheden hebt, duurt het ook wel even voordat je de controls goed in de vingers hebt, maar is het dan eenmaal zover, dan kan het kontschoppen beginnen.

Als heer en meester van je eigen kleine leger heb je alle vrijheid om een missie aan te pakken zoals je wilt. Je kunt elke eenheid apart orders geven en zo bijvoorbeeld een dorp omsingelen of je laat ze in lijnformatie lopen en sluipt collectief naderbij. Naast de orders die je aan je teamleden kan geven, is er ook nog de mogelijkheid om als teamleider controle te nemen over elk van je eenheden. Mocht iemand dus niet precies doen wat jij wilt, dan kun je nog altijd zelf de directe besturing overnemen om de eenheid neer te zetten waar je wilt.

Contact

Je tegenstanders zijn vaak goed aan hun omgeving aangepast en niet altijd zo zichtbaar als je zou willen. Het kost dan ook aardig wat oefening om vijanden te spotten, zeker wanneer het om een nachtelijke missie draait. Gelukkig geven je teamleden regelmatig updates over vijanden die ze zien, zodat je kan handelen naar hun informatie.

Het communicatiegedeelte is dus goed uitgewerkt, aangezien je veel informatie van je teamleden kan krijgen. Ook hier is Bohemia Interactive erin geslaagd om realisme de boventoon te laten voeren. Geef jij je troepen bijvoorbeeld opdracht tot een staakt het vuren, maar wordt er nog over de radio gechat, dan moet je order wachten tot het stil is en ook pas vanaf dan zullen je troepen werkelijk stoppen met schieten. Dit in contrast met games waarbij vijf commands tegelijk en instant gegeven kunnen worden.

Het verloop van de game zou je kunnen aanduiden als traag. Je moet je degelijk voorbereiden op elke actie die je wilt ondernemen om te voorkomen dat je waardevolle teamleden sneuvelen. Deze traagheid zorgt ook wel voor een gezonde dosis spanning en dus adrenalinekicks die makkelijk tien minuten aanhouden wanneer je in een onbekend dorp van hoek naar hoek rent en uitkijkt naar alles wat beweegt. Zeker op expert is de uitdaging welhaast mateloos en moet je uitkijken dat je niet in alle hectiek je teamleden neerschiet, die op het moeilijkste niveau geen kunstmatige indicator hebben.

Audio

Het geluid van ArmA II is een beetje dubbel. Enerzijds beschikt de game over een moddervette soundtrack bestaande uit, zoals het een oorlogsgame betaamt, harde metalriffs die uit de stilte sluipen en zo nu en dan ook stevig knallen. De gesproken tekst van de game is over het algemeen goed, als het gaat om de chats van je teamleden. De lipsync is echter slecht. Het ene moment lijkt het alsof de sync slecht is, het andere moment lijkt het alsof de mond maar gewoon open en dicht gaat terwijl het gepraat gewoon doorgaat. Dat is dus niet goed uitgewerkt.

Verder bedient de game zich van allerlei samengestelde berichten. Acteurs hebben woorden ingesproken zoals één tot en met tien, rechts, links, 500 meter, 1000 meter, enzovoort. Het gevolg hiervan is dat een bericht als “Eenheid 1, 2, 3, verplaats naar die boom rechts op 500 meter” klinkt alsof het door tien mensen is ingesproken, Het kost dan ook enige moeite om deze hak-op-de-tak berichten te ontcijferen en zeker midden in een gevecht zit je daar niet op te wachten.

Omgevingsgeluiden zijn zeer overtuigend en toen ik voor het eerst in een ArmA II-onweersbui stond, dacht ik dat ik van mijn stoel viel. Genadeloos klapt de donder over het veld terwijl jij je weg moet zien te vinden. Ook wapengeluiden en voertuigen klinken overtuigend. Overvliegende straaljagers die regelmatig bij bases te vinden zijn vliegen oorverdovend over en op zo een moment kun je maar beter wat dichter bij je teammaat gaan staan als je hem nog wilt verstaan. Dat zijn pluspunten.

Conclusie

Al met al kan ik me niet beter voorstellen hoe een militaire missie zou verlopen dan zoals ArmA II dit presenteert. De chaos op het slagveld, het, op den duur, zelf moeten maken van beslissingen die er werkelijk toe doen en daarnaast eenvoudigweg de omvang van de game. Jeeps, tanks, helikopters, vliegtuigen, boten, bases; ArmA II heeft alles. Die grote verzameling van al wat militair is, is tevens ook een punt van kritiek. Het lijkt erop dat alles niet vlekkeloos samenwerkt omdat het simpelweg zo veel is.

Voor een perfect product hadden de makers de game nog zeker een half jaar in huis moeten houden voor het tweaken en debuggen; iets wat nu door middel van patches gedaan zal moeten worden. Ook de besturing had iets uitgebreider uitgelegd mogen worden en de lipsync mag wat mij betreft terug naar tekentafel. Dit alles weegt echter niet op tegen de snoeiharde actie die ArmA II te bieden heeft, samen met de gigantische mate van controle die je hebt over alles wat je mag besturen. Ondanks de kleine foutjes verdient de game een hele nette acht.