Shaun White Snowboarding

De eerste centimeters sneeuw hebben we inmiddels achter de rug, maar voor een stevige wintersport moeten we toch nog altijd een stukje reizen. Shaun White Snowboarding probeert hier verandering in te brengen met een virtueel stukje pret in de sneeuw. Of het ook zoveel pret is, lees je in deze review…

Het wereldje van snowboardgames is klein, vrij klein zelfs. De afgelopen jaren hebben we series als 1080, Amped en SSX voorbij zien komen, maar het genre staat al geruime tijd droog. Ubisoft kwam dan ook met een gouden vondst door tijdens de afgelopen Ubidays te onthullen dat er aan Shaun White Snowboarding werd gewerkt. De game, gebaseerd op “The Flying Tomato” die nu al meer geld heeft dan de meeste mensen ooit in hun leven verdienen, klonk als een schot in de roos. Wij gingen de bergen in om te zien of Ubisoft deze keer ook echt raak heeft geschoten.

Realisme?

Om Shaun White Snowboarding door de juiste ogen te beoordelen, schoot onze huis-boarder Tom te hulp. Als fanatiek snowboarder vormt hij immers ook een deel van de doelgroep en zodoende ging ik bij hem ten rade om te ontdekken wat hij in een snowboardgame wil zien. Laten we zijn eisen eens stuk voor stuk doornemen…

Allereerst zit Tom echt te wachten op realisme, in zijn ogen toch een erg belangrijk aspect gezien het feit dat de laatste realistische snowboardgame “waaaaay back” was. Als ik dit terugkoppel naar Shaun White Snowboarding moet ik Tom toch een eerste teleurstelling laten verwerken. Het boarden van de bergen in Park City, Alaska, Japan en Europa kent nauwelijks realisme. Je dient wel rekening te houden met het houden van je evenwicht als je gaat sliden over diverse objecten of tijdens het landen na een mooie jump, maar veel verder gaat het realisme niet.

Zo ontbreekt het gevoel van snelheid volledig. Nooit heb je echt het gevoel dat je met een noodgang de berg afgaat, zelfs niet als de game je visueel iets probeert te misleiden met wat blur-effecten. Daarnaast kan je in volle vaart richting een obstakel boarden en dan sta je in veel gevallen gewoon meteen stil. De onhandige valpartijen doen zich vooral voor na slechte landingen.

Boven de sneeuw

In het verlengde hiervan ligt Tom’s wens om een goed gevoel van de sneeuw en je board te hebben, in combinatie met soepel werkende controls. We zagen immers al met EA en Skate dat je prima een revolutie kunt ontketenen in een genre, dus waarom zou Shaun White Snowboarding dit niet kunnen?

De besturing is in elk geval zeer toegankelijk gehouden. Zonder al teveel moeite maak je lekkere ‘backflips’ en met een beetje oefenen kan je ook soepel meerdere ‘slides’ aan elkaar koppelen. Het wordt echter vervelender als je je board in de lucht wilt vastpakken voor extra mooie tricks en ook het eerder genoemde gebrek aan gevoel van snelheid zorgt er voor dat het lijkt alsof je met je board een stuk boven de sneeuw zit, ook al doen de geluiden van schuivende sneeuw je anders vermoeden.

De berg af

De mogelijkheid om te gaan en staan waar je maar wilt vindt Tom ook belangrijk en deze keer kan ik hem gelukkig wel blij maken. Je hebt vier bergen tot je beschikking en je kunt naar hartelust kiezen waar je bezig wilt gaan en wat je wilt doen. Ben je geen liefhebber van opdrachten op wedstrijden, dan ga je gewoon lekker naar eigen inzicht van de berg af en onderweg heb je genoeg obstakels die je vooral mogelijkheden bieden om leuke dingen te doen. Dan heb je ook nog missies of wedstrijden om te volbrengen. Zo zadelt Shaun himself je al snel op met de taak om 12 munten te zoeken, die verspreid over de bergen liggen. Heb je dit gedaan, dan zal je een privé-les van Shaun krijgen en leer je iets nieuws. Om vervolgens weer nieuwe munten te moeten zoeken voordat je weer een extra gave krijgt. Dit repetitieve karakter zorgt er voor dat de meeste gamers hier al snel mee stoppen en wat anders gaan doen.

En terecht, want het deelnemen aan offline of online wedstrijden is veel leuker. Denk hierbij aan het behalen van een zo hoog mogelijke score door bijvoorbeeld zoveel mogelijk te ‘sliden’ binnen een bepaalde tijd of door zo lang mogelijk in de lucht te zijn tijdens je afdaling. Uiteraard zijn er ook races om als eerste bij de finish te komen, wat zeker tegen andere gamers online best vermakelijk kan zijn. Dat je hierbij andere boarders met sneeuwballen kunt bekogelen is in mijn ogen een overbodige optie. Zeker op volle snelheid slaat het nergens op dat je zomaar even een sneeuwbal maakt, waarmee je iemand tegen de vlakte gooit. Dit is toch weer iets waarmee nogmaals duidelijk wordt dat het wat betreft realisme zeer beperkt is in deze game.

Een zeer prettige functie daarentegen is de mogelijkheid om een plek te markeren, zodat je daar snel weer naartoe kunt gaan. Zeer handig als je een moeilijke sprong of speciale actie moet maken, wat vaak fout zal gaan. Op deze manier hoef je nooit helemaal terug naar boven, want je kunt razendsnel weer op een gewenste plek beginnen.

Genoeg geld

Als laatste ijkpunt staat het verzoek van Tom of de game een goede line-up aan merken voor zowel kleding als gear kent. Snowboarders zijn gek op kleding en merken, des te mooier is het dan ook dat je een zeer uitgebreide winkel hebt om nieuwe spullen te halen. Boards van diverse grote merken, brillen, bindingen, jassen en zelfs rugtassen… met genoeg geld kan je veel doen.

Dit is meteen een addertje onder het gras, want je zult dus wel eerst genoeg evenementen moeten winnen om voldoende geld te hebben voor verschillende aankopen. Zeker de extreme boards, waardoor je bijvoorbeeld hoger kunt springen of beter kunt draaien in de lucht, kosten een aardige duit. Ik vraag me af hoeveel gamers serieus zoveel gaan spelen dat ze met de beste boards aan de slag kunnen.

Conclusie

Dankzij Tom hebben we nu op verschillende vlakken kunnen zien wat voor game Shaun White Snowboarding eigenlijk geworden is. We kunnen helaas niet echt stellen dat Shaun White Snowboarding een winterse uitvoering van Skate is geworden, want realisme is ver te zoeken en ook de besturing laat toch nog wel wat steken vallen.

Hebben we dan te maken met een matig product? Dat gaat mij ook weer te ver, want ik heb heerlijk relaxte tijden beleefd met deze game. Niets zo lekker als even bijkomen van alle heftige shooters en diepgaande role-playing games met een luchtig spel als Shaun White Snowboarding. Zonder enige belemmering van de berg af gaan, af en toe wat wedstrijden doen of online tegen andere gamers spelen… allemaal aspecten die je velen uren plezier kunnen opleveren.

Ben je op zoek naar een realistische ervaring, dan kan je deze game beter laten liggen. Zoek je echter een game die je nog maanden lang tussendoor zult spelen, om op een relaxte manier veel lol te beleven, dan is dit zeker het overwegen waard. Shaun White Snowboarding krijgt dan ook een prima 7,5 als eindcijfer. Voor sommigen misschien niet genoeg om tot aankoop over te gaan, maar vergeet niet dat we nog altijd met een meer dan ruime voldoende te maken hebben.

  1.   
    Niekolaas's avatar

    Vindt hem super, vooral juist dat wat minder snelle! Ik speel hem op de wii met balance bord en dat is echt super! 😀

  2.   
    Hidde's avatar

    ‘k Ken die hele Shaun White niet, wat mij betreft is hij dezelfde Shaun als het schaap 😛

  3.   
    B–T–B-8's avatar

    ik vind het een vette game, en ik moet zeggen dat ik toch soms wel echt het gevoel van snelheid had. wel een minpuntje als je met de linkerstick voor een jump net senlheid maakt heb ik vaak dat ik de stick iets te lang naar voren houd en hij meteen een frontflip wilt maken waadoor ik meestal val.

  4.   
    LouisvanGaal's avatar

    best vet spel goede aankoop voor je 360 😀

  5.   
    Selective93's avatar

    Erg vet, zeker al het geld waard.