Agatha Christie: And Then There Were None

Af en toe is het een verademing om niet met een wapen van het kaliber Supersoaker rond te rennen, maar om gewoon eens een simpele moord op te lossen. De bekende CSI tactieken kun je wel thuis laten, want in Agatha Christie: And Then There Were None draait het enkel en alleen om gezond verstand.

Agatha

Agatha Christie was ooit een van mijn favoriete schrijfsters. Ja, hoort het goed, gamers lezen ook wel eens een boek, maar het blijkt dat dan ook wel weer over moord en doodslag gaat, hoewel het er in de boeken van deze Engelse dame heel wat subtieler aan toe gaat dan in de meeste games van tegenwoordig. Hoe dan ook, toen ik de eerste game van Agatha Christie op een console onder ogen kreeg, bezorgde mij dat toch een warm gevoel en al helemaal omdat je met Agatha Christie: And Then There Were None voor de Wii rustig onderuit op de bank kunt gaan zitten pointen en clicken.

De boeken van Agatha Christie zijn wereldberoemd. Deze Engelse dame, die in 1976 overleed, heeft meer dan tachtig boeken op haar naam staan die massaal zijn verkocht. Maar thrillers en avonturen schrijven zijn niet de enige activiteiten die zij ontplooide. Ook had zij de hand in vele toneelstukken en zijn er diverse films van haar verschenen. Centraal in haar boeken staan mysteries die we nu dus ook kunnen gaan onderzoeken in de eerste Christie consolegame die uitkomt. En zoals gezegd is de Wii daar uitermate geschikt voor. Het point en click genre voelt zich prima thuis op deze console, en dat is ook de reden dat er ook voor dit platform is gekozen. De PC-versie is overigens enkele jaren geleden al uitgekomen en verschilt nagenoeg niet van deze Wii-versie.

Verwacht trouwens niet dat je in deze game echt een moord oplost in de letterlijke zin van het woord. Het draait in deze game om het onderzoeken van een mysterie en de manier waarop je aanwijzingen verzamelt en tot conclusies komt. De kracht van de game ligt hem in het feit dat je door het verzamelen en combineren van allerlei aanwijzingen en voorwerpen raadsels oplost en daardoor de game tot een goed einde brengt. Hiervoor zulk je je door vele gesprekken en conversaties moeten worstelen, dus ik waarschuw je vast dat dit een tijdrovende bezigheid is. Maar aan de andere kant werkt dit net als bij een spannend boek dat je niet weg kunt leggen omdat het zo lekker spannend is, maar waar dus wel heel veel tijd in gaat zitten.

Boek

In de game speel je nagenoeg het verhaal van het boek na. Er zijn wel wat verschillen maar in grote lijnen volg je gewoon de lijn van het boek. In Agatha Christie: And Then There Were None kom je met tien andere gasten vast te zitten op een afgelegen en geisoleerd eiland. En ‘jij’ ben Patrick Narracott, schipper van het bootje dat alle gasten naar het Shipwreck Island brengt. Je bent daar uiteindelijk terecht gekomen op uitnodiging van ene mr. Owen die iedereen een weekend op zijn eiland kado doet. Op dit eiland beland je uiteindelijk in een mysterieus, statig landhuis, maar al snel blijkt dat je er ook niet zomaar weer weg kunt. Je zit dus vast met een gemeleerd gezelschap van tien andere gasten. Overigens spreekt het boek ook van tien gasten, dus dus dit is wel een verschil met de game waarbij er voor een elfde gast, jij dus, gekozen is om de game vanuit zijn perspectief te gaan beleven.

Als snel blijkt dat er iets niet pluis is in het landhuis. Iedereen wordt beschuldigd van moord waarbij de butler en de huishoudster een centrale rol spelen. Daarna neemt het spel een verrassende wending en verdwijnen de gasten gedurende het spel een voor een. Aan jou de taak om er achter te komen wie de moordenaar is en wat het mysterie achter deze verdwijningen is. Een leuk detail is dat de hoofdrolspeler een broer is van een van de gasten, waardoor het mysterie nog complexer en ingewikkelder wordt.

Geduld

Nadat je duidelijk is geworden dat je vast zit op het eiland, kom je als gamer ook snel tot de conclusie dat het een langdurige kwestie wordt. Letterlijk alles moet onderzocht worden. Met de Wii-mote kun je op het scherm aanwijzen waar je heen wilt en zal er een optie-icoontje verschijnen als er iets te ontdekken of te bekijken valt. De richtingen waarheen je kunt lopen worden aangeduid met voetjes, waarna je met de B-knop dit proces nog wat kunt versnellen. Dit is vrijwel de enige manier om een beetje op te schieten in deze game want verder valt er niet zo veel door te klikken. Gesprekken ‘moeten’ namelijk vrijwel allemaal geheel uitgeluisterd worden, wat op zich geen straf is want er zitten duidelijke aanwijzingen in verstopt. Daarnaast is het natuurlijk heel erg leuk om door sleutelgaten van kamers te kijken!

Links en rechts op je scherm heb je de beschikking over een voorwerpenlijst en een notitieblok voor allerlei verschillende aanwijzingen, notities en informatie. En dat zul je nodig hebben ook. Er liggen allerlei voorwerpen verspreid over alle kamers die het landhuis telt en deze voorwerpen kun je ook combineren om weer nieuwe voorwerpen te maken waarmee je verder kunt in het spel. Ook zul je brieven vinden waarin natuurlijk weer aanwijzingen verstopt zitten. Het verloop van de game is jammer genoeg behoorlijk scripted. Zo zul de je uiteindelijke moordenaar niet eerder kunnen ontmaskeren dan dat de game het toestaat. Dit zou wel eens een desillusie kunnen zijn voor de speler maar het vinden van aanwijzingen, het onderzoeken van de vele geheimen en het oplossen van de puzzels blijft gedurende de hele game leuk zolang je uiteraard het geduld hiervoor kunt opbrengen.

Grafisch

Als je de PC versie van Agatha Christie: And Then There Were None hebt gezien dan zullen de grafisch prestaties van deze game op de Wii je vermoedelijk wat tegenvallen, zeker als je leest dat de game door de ontwikkelaar aangeprezen en omschreven wordt als een game met ‘adembenemende graphics’. Het is trouwens helemaal niet storend dat de beelden die de Wii met deze game op je scherm tovert wat minder van kwaliteit zijn, want daar draait het namelijk absoluut niet om. Het had alleen best fijn geweest als er iets meer detail in de game was verwerkt, want nu is het allemaal wat mat en kaal. Daar staat echter tegenover dat de stemmen van de personages en de muziek en geluidseffecten absoluut sfeerverhogend zijn en daar gaat het tenslotte om.

Conclusie

Agatha Christie: And Then There Were None is een leuke adventure game geworden. Grafisch moet je je er niet al te veel van voorstellen, maar de game speelt lekker soepel weg en houdt de spanning er prima in. Helaas moet je wel wat geduld ten toon spreiden om het spel tot een goed einde te brengen want na een dikke twintig uur ben je toch wel blij dat het avontuur er op zit. Desondanks is deze game aan te raden voor een ieder die wel van avonturen, puzzelen en raadsels oplossen houdt. Point en Click moet echter wel ‘jouw’ genre zijn anders zul je de Wii-mote vermoedelijk snel weer neerleggen. Agatha Christie: And Then There Were None is dus een leuke aanwinst voor je Wii-collectie.