God of War: Chains of Olympus

In de relatief korte tijd dat God of War onder ons is, heeft de serie een ongekend sterke indruk weten achter te laten. De twee avonturen van Kratos op de PlayStation 2 waren een groot succes en nu komt God of War ook naar de PSP. Wat dat betekent? Draagbare goddelijkheid!

Ander verhaal

God of War: Chains of Olympus is geen simpele port van een eerder avontuur, maar een geheel nieuwe game met een nieuwe verhaallijn. Om spelers van de eerdere God of War-games niet teveel achter te stellen heeft men bij Ready at Dawn verstandig gekozen voor een prequel, waarbij we dus meer te weten komen over de oorsprong van God of War. Vooral je familie speelt een nadrukkelijke rol binnen het verhaal, maar meer zal ik er niet over weggeven.

Net zoals vele andere gamers was ik in het begin nogal huiverig voor de besturing. Op de PlayStation 2 speelden de games heerlijk, maar op de PSP is het toch een ander verhaal. Vooral het ontbreken van een tweede analoge stick is iets dat even een omschakeling vereist. Er is echter puik werk afgeleverd door de ontwikkelaar, want het wegduiken doe je nu met de twee schouderknoppen. Iedereen die de demo al heeft gespeeld kan het vast met mij eens zijn dat God of War: Chains of Olympus gewoon een prima besturing heeft meegekregen. Bij sommige Quick Time Events kan het draaien met de analoge stick wel even vreemd aanvoelen en wat onwennig zijn, maar ook dit levert nooit problemen op en binnen de kortste keren ben je die hele PS2-controller al vergeten met z’n extra stickie.

Hetzelfde geldt voor de missende L2 en R2 knoppen, die door Ready at Dawn prima vervangen zijn door een intuïtieve PSP-besturing. Het gebruik van speciale aanvallen is erg eenvoudig en ook deze keer zal je weer diverse handige aanvallen kunnen vrijspelen gedurende de game. Alles uiteraard voorzien van de vertrouwde mythologische achtergrond.

Pittige uitdagingen

Afgezien van een nieuw verhaal is Chains of Olympus gewoon een heerlijk weerzien voor fans van de serie. Kratos is nog steeds die brute held die zich goed kan vermaken met veel hakwerk en verder bevat de game ook weer de bekende minigames, waaronder een gebruikelijke pikante scene al vrij snel in de game. Toch merk je hierbij wel dat je echt een game op je handheld speelt en niet op een console. Zo is bijvoorbeeld het aantal grote puzzels, de echte interactieve platform-onderdelen, een stuk beperkter. Ook het aantal boss fights is minder, al blijven ze allemaal wel erg vermakelijk om te doen en om te achterhalen hoe je een eindbaas kunt afstoppen.

Daarnaast loop je letterlijk snel tegen een volgend nadeel aan, want de game is bijzonder kort. Als je niet al teveel problemen ondervindt tijdens je avontuur, dan zullen de credits gemakkelijk met vijf à zes uur over je scherm rollen. Even de credits uitzitten is overigens aan te raden voor een passend slot. De hoogste moeilijkheidsgraad kan wel uitkomst bieden om wat langer bezig te kunnen zijn, maar dit zal je eerder meer frustrerende momenten opleveren dan echte voldoening. Dan kan je beter terecht bij de Challange of Hades: diverse pittige uitdagingen om te volbrengen, zoals het omleggen van twintig tegenstanders zonder zelf geraakt te worden of het overleven in een arena terwijl je levensmeter langzaam leeg loopt. De kans is groot dat je bij deze uitdagingen voor het eerst echt stevig op de proef wordt gesteld.

Toch kent de game ook genoeg sterke kanten, niet in de laatste plaats het prachtige plaatje dat je wordt voorgeschoteld. Het visuele aspect van de game staat als een huis, want dit kan toch zeker wel de mooiste PSP-game ooit genoemd worden. Omgevingen zien er erg mooi uit en de animaties van Kratos en zijn verschillende aanvallen weten ook te overtuigen. Geheel in stijl kent Chains of Olympus tevens een heerlijke soundtrack en prima geluid, wat voor goede sfeer zorgt tijdens het spelen.

Conclusie

God of War: Chains of Olympus is één van de beste PSP-games ooit. Ondanks dat de game erg kort is en misschien minder groots en episch van opzet is dan de vorige delen op de console, krijg je zoveel vermaak en avontuur aangeboden dat je deze game als PSP-bezitter echt niet mag missen. Grafisch is het een genot om naar te kijken, de besturing werkt prima… het zal erg lastig worden om dit te overtreffen.