Tomb Raider Anniversary

Niet alleen vieren we zomaar de terugkeer van mevrouw Croft, de hele Tomb Raider-franchise is immers jarig. Vorig jaar bestond Tomb Raider 10 jaar en zodoende werd een Anniversary-game opgezet om dit eens flink te vieren. Hoe dit feestje uitpakt, lees je in deze review…

Geschiedenis

Tomb Raider games zijn eigenlijk altijd al een kwestie van extremen geweest: of de game was briljant, of je haalde een enorm misbaksel in huis. Gelukkig overheersen de goede games nog altijd, helemaal sinds Crystal Dynamics de serie met Tomb Raider Legend weer een flinke schop richting perfectie gaf. Dezelfde ontwikkelaar mocht zich opmaken voor dit verjaardagsfeestje met Lara en dus werd dezelfde, sterke formule van Legend nog eens uit de hoge hoed getoverd.

Tomb Raider Anniversary draait namelijk op dezelfde engine en daar is eigenlijk helemaal niks mis mee. De basis van de game is dus al goed verzorgd. Wat betreft de inhoud gaan we met deze game terug naar het begin van de serie, want Tomb Raider Anniversary is een remake van het eerste deel. Dat we het woord ‘remake’ niet al te letterlijk moeten nemen, blijkt wel als de game begint te spinnen in mijn PlayStation 2…

Herkenning

Het verhaal van deel één is gewoon intact gebleven. Lara is wederom op zoek naar de Scion van Atlantis, maar ze merkt al snel dat ze als pion is gebruikt in deze zoektocht. Zodoende besluit ze om de touwtjes zelf in handen te nemen en het mysterie verder te ontrafelen. Een ideale insteek voor een lekkere adventure game. De gameplay verschilt echter wel behoorlijk in vergelijking met het eerste deel. Net als in Legend is Lara weer bijzonder acrobatisch, beschik je over je handige grappling-hook, heb je een uitgebreid Croft Manor om te verkennen en moet je weer langs diverse richels slingeren en springen om verder te komen. Maar daarnaast zal je ook boven op een paal kunnen springen, om zo van top naar top verder te springen.

Toch doe je deze halsbrekende toeren niet zonder enige reden, want het oplossen van puzzels is eigenlijk nog steeds de hoofdzakelijke bezigheid. Het is echt een feest van herkenning met Tomb Raider Anniversary. Zo kom je al snel een grote, oude bekende tegen: de raderwerkpuzzel. Dit is toch wel een grote steunpilaar van een goede Tomb Raider-game. Lekker lang werken aan een enorme puzzel, om uiteindelijk verder te kunnen komen in het level. En dan niet ‘werken’ in de zin van honderd keer trial-and-error, nee, gewoon nieuwe stukken onderzoeken en op zoek gaan naar die vereiste switch, radertjes of drukknop. Je zult in deze game meerdere van zulke grote puzzels tegenkomen en het is dan toch echt een heerlijk gevoel om ze uiteindelijk op te lossen.

Guns

Dat je dezelfde puzzels tegen zult komen, wil niet meteen zeggen dat ook de oplossingen zonder nadenken overgenomen zijn uit het origineel. Crytal Dynamics heeft de puzzels veelal herzien en aangepast aan de mogelijkheden van deze tijd. Hoewel dit dus een minimale afwijking van de eerste game betekent, wil het zeker niet zeggen dat dit een slechte keuze is geweest. Integendeel zelfs. De uitdaging is vaak vele malen groter, waardoor je nog meer door het geweld van Tomb Raider wordt opgezogen. Nou ja, geweld…

Eigenlijk kan ik niet alleen van geweld spreken, want Tomb Raider Anniversary is immers gebaseerd op het eerste deel en dat houdt in dat de nadruk volledig op het avontuur ligt. Veel gevaarlijke situaties, mysterieuze locaties en acrobatische activiteiten dus. Toch mag je ook weer gezellig je guns tevoorschijn halen als je tegenover een horde wolven staat, aangevallen wordt door ellendige vleermuizen of verrast wordt door de oerkreet van een enorme gorilla of beer. Je hebt standaard de beschikking over je gewone dubbele guns, met oneindig veel munitie. Daarnaast zul je ook weer de good-old shotgun en een automatisch geweer kunnen bemachtigen om eens wat serieuze schade te veroorzaken. Altijd handig als je moet afrekenen met een van de level-bosses…

Rex is back!

Jazeker, de level bosses zijn ook weer aanwezig. Wie de eerste Tomb Raider-game gespeeld heeft, zal zich zeker nog wel het gevecht herinneren met de gigantische T-Rex. Wrijf je maar vast in je handen, want Rex is back! Er is voor dergelijke pittige tegenstanders een bijzonder systeem ingezet, want als je ze genoeg beschiet zullen ze overgaan tot een ‘rage mode’. Dan komen ze blind op je aflopen om je eens stevig omver te beuken. Met de juiste knoppencombinatie kan je echter in slow-motion opzij duiken en een welgemikt headshot afleveren. Dit zal je niet direct de zege in de schoot werpen, maar het gaat aanzienlijk makkelijker dan een kwartier lang met je proppenschieters door een bepantserde huid proberen te komen. Daarnaast is de omgeving ook in zulke gevechten een belangrijke factor, waarmee je de strijd in jouw voordeel kunt beslechten. Hoe? Dat moet je zelf maar gaan ervaren, anders zou ik hier teveel spoilers gaan weggeven.

Het slow-motion systeem werkt in principe prima, maar het wordt niet geheel duidelijk geïntroduceerd in de game. Tijdens je allereerste stappen in het spel worden natuurlijk alle opties met je doorgenomen om je te laten wennen aan de besturing van Lara. Hier komt de slow-mo-duik ook even aan bod, maar het wordt totaal niet gerelateerd aan de grote gevechten. Ook krijg je maar een enkele kans om het te oefenen, want daarna moet je simpelweg verder in het level. Als je dus moeite hebt met het uitvoeren van die duik, dan kan je dat later in de game serieuze problemen geven. Toch is het een kwestie van ‘even weten hoe het moet’ en dan zal je wegduiken als een ware professional.

Dit probleem met het uitvoeren van moves kom je nog heel af en toe tegen in de game, want zo nu en dan zitten er bijzonder lastige stukken in een level. Je hebt dan net een precies goed uitgevoerde wall-jump nodig om op een bepaalde pilaar te komen, of je moet binnen enkele seconden een groot aantal trucs uitvoeren die ook maar net mogelijk zijn om binnen die tijd uit te voeren. Zo kan het voorkomen dat je een stuk een aantal keren zult moeten herhalen om verder te komen, dus een stukje doorzettingsvermogen is soms wel vereist. Gelukkig blijven deze momenten beperkt en is de game voorzien van een goed uitgewerkt savepoint-systeem. Zo zul je dus nooit enorme delen van een level opnieuw hoeven te spelen als je ergens niet voorbij komt.

Wet-look

Grafisch ziet de game er best netjes uit, al dient gezegd te worden dat de PS2-versie toch minder mooie plaatjes op het beeldscherm weet te toveren dan de PC-versie. Op de console is het toch soms wel een heel klein beetje blokkerig en zou wat meer anti-aliasing geen overbodige luxe zijn. Toch komen de levels echt prachtig over en weet het de sfeer van een goed Tomb Raider-avontuur briljant neer te zetten. Stofwolken waaien op als je via een mechanisch systeem een enorme deur weet te openen, watervallen laten mooie nevels zien en zo kan ik nog wel even doorgaan. Als je kunt kiezen tussen beide versies, dan raad ik je toch wel de PC-versie aan, maar het moge duidelijk zijn dat je ook op de PlayStation 2 prima plaatjes voorgeschoteld krijgt.

Daarnaast is het ook een genot om Lara eens een fijne duik in het water te laten maken, want de ‘wet-look’ die ze een tijdje aanhoudt als ze uit het water komt is werkelijk een lust voor het oog. Haar huid glinstert en haar kleding drupt nog een aantal seconden na van het natte uitstapje. In combinatie met de goede physics ziet alles er geweldig uit, want ook kleine details als opspattende druppels als je door een plas water loopt of een spoor van rook als je je pistool hebt afgevuurd ontbreken niet.

Het geluid is voor zover mogelijk zelfs nog beter verzorgd. Het overbekende geluid als je een secret vindt, de jankende wolven, de grom van een beer die echt door merg en been gaat, jungle geluiden… het is allemaal erg goed uitgewerkt. Op muzikaal gebied weet Tomb Raider Anniversary eveneens de juiste snaar te raken. Als het rustig is in een level hoor je op de achtergrond de minimale dierengeluiden of druppelend water, maar als je in een spannende situatie terecht komt neemt de muziek ook een spannende wending en zet het even aan. Sfeer gegarandeerd!

Conclusie

Tomb Raider Anniversary is een geweldig eerbetoon geworden aan Lara Croft en haar eerste avontuur. De puzzels zijn nog uitdagender gemaakt, het spel ademt een unieke sfeer uit en ook op grafisch gebied weet de game, zeker op de PC, een prima indruk achter te laten. Als we op zoek gaan naar minpuntjes, dan blijft het toch eigenlijk beperkt tot een paar lastig uit te voeren handelingen, maar dit is slechts een kleine smet op het vele plezier dat je met deze game absoluut zult beleven. Heb je nog nooit een Tomb Raider-game gespeeld, dan is het nu een ideaal moment om eens kennis te maken met de avonturen van Lara. Kan je alle belevenissen ondertussen wel dromen en ken je elke game van lady Croft uit je hoofd, dan nòg is het een absolute aanrader. Avontuur op dit niveau zien we namelijk maar zelden.