Splinter Cell: Conviction

Splinter Cell is sinds deel vier in de serie, Double Agent, een nieuwe weg ingeslagen in de reeks. Dit werd niet bepaald als afschuwelijk ontvangen, waardoor Ubisoft wel brood ziet in nóg een nieuwe weg. In Parijs liet Ubisoft ons zien welke weg dit is! Ook producer Mathieu Ferland werd aan de tand gevoeld, maar die hield wijselijk zijn mond…

Splinter Cell, Pandora Tomorrow en Chaos Theory werden stuk voor stuk erg hoog beoordeeld door pers overal ter wereld. De game is, zo’n beetje afgezien van de Metal Gear-reeks, uniek in gameland en heeft daarmee dan ook praktisch een monopoliepositie. Met Double Agent, het vierde deel in de serie, heeft Ubisoft aangetoond dat men het ook op een iets andere manier kan. Ubisoft waagt nu echter de gok om een 180-graden draai te nemen ten opzichte van de eerdere delen, want Conviction is toch écht héél anders… maar daarom niet per sé slecht. In tegendeel.

Voortvluchtig

Conviction gaat in principe gewoon verder waar Double Agent is gebleven. Zoals de fans van de serie wel weten, is het mogelijk om Double Agent op verschillende manieren uit te spelen. Dat moet ook wel, gezien de keuzes die je kon maken in de game. Welk einde dan de juiste aansluiting vindt met deel vijf is niet helemaal duidelijk, maar wat wél duidelijk is, is dat je niet meer bereid bent voor je werkgever op te draven. Third Echelon, je baas dus, is namelijk ethisch gezien niet bepaald netjes bezig op politiek gebied en de immer ethische (?) Sam Fisher is het daar niet mee eens. Sam was echter een spion en, zoals eigenlijk altijd al geweest is, wordt de aanwezigheid van een ex-spion nooit op prijs gesteld (en dat is zelfs nu nog het geval, denk aan de zaak Litvinenko). Sam is onbruikbaar en weet teveel, dus Third Echelon wil hem onschadelijk maken. Dat wil zeggen dat iedereen die ook maar iets met de sterke arm der wet te maken heeft, achter Sam aan zit. En dat biedt een hoop nieuwe gameplay elementen!

Altaïr Fisher

Sterker nog, het zorgt voor een geheel nieuwe game. Zonder Third Echelon heb je geen missies meer, noch gadgets. Je bent dus op jezelf aangewezen met als enige missie: ‘poets de plaat’! Nu is het verhaal nog niet ontrafeld (zelfs in een interview liet Ubisoft Montreal daar niets over los), maar het is denkbaar dat Sam alles en iedereen zal ontwijken/elimineren die in zijn weg staat, waarna hij wraak wil nemen op Third Echelon. Echter, iedereen is op zoek naar Sam. Vandaar dat hij zijn uiterlijk DRASTISCH heeft veranderd. Zijn gemillimeterde hoofd biedt nu plaats voor een weelderige haardos en aan zijn kin hangt een blits baardje. De goggles van Sam, hét Splinter Cell-trademark, is voorlopig afwezig. Zonder Third Echelon namelijk ook geen stoere gadgets, dus zul je het moeten stellen zonder de drie groene kijkertjes. Die heb je overigens ook niet echt nodig, aangezien je vooral in de steden zelf bent. In Parijs kregen we de stad Washington DC, waar de game zich afspeelt, in schemerige toestand gezien. Zo’n stad is natuurlijk een drukke bedoening, vandaar dat overal mensen hun ding doen. Inclusief de nodige agenten, dus. Een toupetje plus plakbaardje zijn dus wenselijk, maar voor de zekerheid heb je bij je casual outfit ook een capuchon, die je op zet wanneer je in het daglicht verschijnt.

Zoals gezegd is Washington DC dus een drukte van jewelste. Dat is dan ook één van de key elementen van de game: omstanders. Het is zaak om onopvallend in de menigte op te gaan om zo je volgende doel te bereiken. Daarbij zul je bewakers moeten ontlopen, maar ook de menigte gebruiken om de bewakers uit te schakelen of te omzeilen. Wanneer een bewaker je namelijk gespot heeft, zal hij zich afvragen of jij niet degene bent die gezocht wordt. Hij achtervolgt je dan, waarna je hem bijvoorbeeld een steegje in kunt lokken en hem geruisloos kunt uitschakelen. Je kunt je echter ook verstoppen zodat de bewaker je voorbijloopt, of paniek in de menigte veroorzaken zodat jij minder snel te ontdekken bent. Ook zul je de aandacht van bewakers moeten lokken, wat met een paar geweerschoten of het rollen van een portemonnee al snel gebeurt. Aan een paniekerige menigte zal hij vervolgens zijn handen vol hebben. Het ‘volk’ speelt dus een erg grote rol in de game, wat ons weer brengt bij die andere sneaky topper van Ubisoft, Assassin’s Creed.

‘Improviseren’…

… dat was het woord dat Ubisoft Montreal constant benadrukte tijdens de speelsessies. Opnieuw is daardoor gekozen voor een game waarin keuzes zelf centraal staan, net als in Double Agent dus. Hier uit zich dat echter anders. Ga je namelijk voor een heftig bloedbad, of leid je de blauwpetten om de tuin? Bloedbad is overigens een verkeerde woordkeuze. Je bent namelijk geen spion meer van Third Echelon, dus ook die coole wapens om een bloedbad mee aan te richten kun je wel vergeten. Dus opnieuw: improviseren (al zal het ook mogelijk zijn om wapens en andere accessoires te kopen op de zwarte markt). Leg je de bewaker neer met een snelle schouderworp, of smijt je een baksteen naar z’n hoofd? Of is het misschien toch beter om een kamertje verder te vluchten, waarna je de deur barricadeert? Zodoende probeert Ubisoft Montreal je steeds gebruik te laten maken van zoveel mogelijk manieren om de omgeving te gebruiken. Dit is overigens iets waar Ubisoft zichtbaar veel tijd heeft gestoken, aangezien naast het feit dat het kán, het er ook nog eens erg goed uit ziet. Wanneer Sam een stoel vast pakt, zal hij hem niet zomaar bij de stoelpoten pakken, maar op de manier die op dat moment het beste uit komt. Een voorwerp vastpakken is dus niet langer ‘scripted’. Dit geeft een erg realistisch effect.

Ook online

Natuurlijk zal Splinter Cell: Conviction ook online speelbaar zijn. Hier werd niet gekozen voor een co-op gameplay, zoals we van bijvoorbeeld Chaos Theory gewend zijn, maar voor een heel nieuw concept. Ook online zullen namelijk de vele aspecten uit de singleplayer game aanwezig zijn. Zo moet je ook online ge- en misbruik maken van menigtes en ook hier zul je flink van de omgeving gebruik moeten maken. Op de vraag of ontwikkelingen in de singleplayer ook merkbaar zijn in multiplayer antwoordde Mathieu Ferland, senior producer bij Ubisoft, bevestigend naar ons. Zaken die je mogelijk vrijspeelt en andere ontwikkelingen zullen dus ook zeker een rol gaan spelen in de games die je online speelt.

Conclusie

Tja, het interview met Mathieu Ferland zelf heeft weinig vruchten afgeworpen. De beste man weet heel goed wanneer hij wel en niet op de vraag moet antwoorden, waardoor we weinig extra’s te weten zijn gekomen. Wat we wel weten is dat Conviction zich heel erg richt op het improviseren op de omgeving en het gebruik van menigtes, wat op vele manieren tot uiting zal komen. Met Splinter Cell: Conviction neemt Ubisoft een gewaagde nieuwe stap, maar wel één die goed uitpakt. Daarnaast zag het level zelfs in dit vroegtijdige stadium er erg goed uit, waarbij vooral de lichteffecten er in positieve zin uitsprongen. Wat mij betreft mag Sam nu al uit de schaduw stappen, maar het wachten is op later dit jaar, wanneer de game uit komt.