Tony Hawk’s Project 8

Na vier delen Tony Hawk’s Pro Skater, tweemaal Tony Hawk’s Underground en vorig jaar een uitstapje richting American Wasteland gaat Tony Hawk dit jaar pas echt next-gen. Tony Hawk’s Project 8 is namelijk speciaal voor de Xbox 360 en PlayStation 3 ontwikkeld, geen opgepoetste PlayStation 2-graphics en gameplay dus, maar the real deal. En met de Wii hoefde ook geen rekening gehouden te worden, want die krijgt heeft Tony Hawk’s Downhill Jam, maar da’s een ander verhaal.

Comeback

Als ik heel eerlijk ben, waren de laatste Tony Hawk-games steeds minder en minder. Deel twee staat nog steeds op ongekende hoogte, en ook het derde deel was nog goed te doen. Bij Underground had ik echter pas de ervaring dat de Tony Hawk-serie hiermee echt de goede kant op ging, namelijk het free-roaming perspectief. De twee daaropvolgende delen waren, bij gebrek aan vernieuwing, een stuk minder, maar Project 8 is in mijn ogen een serieuze comeback. Nog steeds skateboarden, nog steeds free-roaming, nog steeds over the top, nog steeds punkrock. En hoewel ik in het echte leven van dat alles niks moet hebben, houden Tony en zijn skatepupilletjes mij toch akelig lang aan de buis gekluisterd.

Nail the Trick

Maar wat is het dan, dat ene waardoor Project 8 me, in tegenstelling tot American Wasteland, wel kan boeien? Daarvoor nemen we de vernieuwingen er bij, want die zijn er ditmaal wel. En dan heb ik net niet over die flauwekul-verbeteringen in de stijl van betere graphics, realistischere animaties of meer tricks, maar over ingrijpende dingen, zoals de Nail the Trick-optie. Dit is een slowmotion, waarin je maximale controle over je board hebt. De rechterstick stelt je achterste voet voor en de linkerstick je voorste. Druk je die linker bijvoorbeeld naar voren, dan zal je skateboardende alter-ego een kickflip doen. Maar je zult je voet wel in de goede stand moeten houden totdat het board weer recht is, anders schop je hem weg en is het over en uit. Je kunt ook halverwege die kickflip omzetten in een pop shove-it, door je rechterstick een tik te geven, waardoor het board van richting veranderd. Dit hoeft niet per se te gebeuren met de griptape naar boven gericht, ook op z’n kop is het geen probleem.
Die Nail the Trick voelt heel erg lekker en je zult je zeker moeten concentreren, wil je niet op je bek gaan met het skateboard in je genitaliën. Een impossible uitvoeren tijdens een Nail the Trick is niet alleen veel mooier om te zien dan simpelweg op naar voren en de X-knop drukken, het levert ook nog eens meer punten op. En de combo’s die je aaneen kunt schakelen, met talloze flips die elkaar opvolgen, kun je zo pittig maken als je zelf wilt. Makkelijk om te leren, oermoeilijk om te masteren…

Free-roaming

Maar er is meer. Ik zei al dat Underground het free-roaming genre insloeg wat betreft de Tony Hawk-serie, maar Project 8 pakt het toch wel het grootst en best van allemaal aan. In het begin heb je nog maar één level tot je beschikking, namelijk jouw eigen buurt. Maar al spelenderwijs speel je veel meer gebieden vrij. Wat denk je van een school, een fabriek, de sloppenwijken en ga zo maar door. Het wordt misschien allemaal een beetje eentonig om voor de achtste keer op een schoolplein te skateboarden, het leveldesign is wel weer top notch. Her en der staan quarterpipes opgesteld, je kunt op bijna alles grinden en mogelijkheden om big airs te maken zijn er genoeg. En het voelt allemaal zo echt aan. In het echt staan er geen quarterpipes tegen elk gebouw aan, zijn alle voetpaden niet omgeven met railingen en legt men geen schans aan om op je skateboardje het dak te kunnen bereiken. Maar hier wel, want dit is Tony Hawk. De wereld lijkt gemaakt om in te skateboarden…

Uitdagingen

Je kunt op je gemakje wat rondskaten, maar om verder te komen zul je missies moeten voltooien. Hiervoor kun je naar een voorbijganger gaan, die je dan vraagt om bijvoorbeeld een speciale trick te doen over een hekje of een bloembed. Maar ook het mixen van ingrediënten in een grote erlenmeyer om vervolgens een hek op te blazen hoort bij de uitdagingen, net zoals het vasthouden aan een bestuurbare auto om vaart te maken voor een schans, om vervolgens metershoog door de lucht te vliegen en een wallplant te maken tegen een schakelaar. Daarnaast zijn ook op straat met graffiti allerlei opdrachten geschreven. Zie je bijvoorbeeld ergens een pijltje met ‘manual’ staan, dan kun je een manual beginnen en zo ver mogelijk proberen te komen. Of je moet een bepaalde hoogte bereiken, of een aantal meters grinden. Tevens duikt Project 8 een stukje nostalgie in, want de twee-minuten runs uit de eerste drie delen zijn weer terug. Sommige mensen geven je een aantal opdrachten, waarvan je er zoveel mogelijk binnen twee minuten moet zien te voltooien. Klassiekers als High Score, Pro Score, Sick Score, Collect S-K-A-T-E, Collect C-O-M-B-O en Find the Secret Tape zijn weer terug van weggeweest. Maar ook de toernooien zijn niet uit het spel gelaten. Soms word je opgebeld door the Birdman himself of je mee wilt doen aan een toernooi, een demo of iets anders. Punten scoren is hierbij het hoofddoel, en dat is met al die nieuwe tricks en combo’s dan ook een fluitje van een cent.
Al deze opdrachten zijn verdeeld in drie moeilijkheidsgraden. Je hebt namelijk een Amateur, Pro en Sick-doelstelling voor elke opdracht. Amateur-goals zijn goed te doen en Pro ook nog wel, maar Sick is soms echt frustrerend moeilijk. Gelukkig kun je zelf je moeilijkheidsgraad bepalen en alle doelen op Sick halen om verder te kunnen is dan ook niet nodig. Wel kan dat een dikke smak Achievement Points opleveren, en natuurlijk het respect van je medegamers. Want petje af voor degenen die dit spel op 100% uit kunnen spelen.

Project 8

Maar waar slaat dat ‘Project 8′ nou op? In jouw stadje hebben de tweehonderd beste skaters zich verzameld, en jij staat aan het begin van de game natuurlijk op de laagste plaats. Door het halen van missies, opdrachten en uitdagingen ga je ranks omhoog. Voor een amateur-doel vaak slechts eentje, maar wanneer je het een beetje op je heupen krijgt en doel na doel op Sick behaalt, nader je die bovenste regionen toch wel met rasse schreden. Het uiteindelijke doel is niet noodzakelijk om nummer één te worden, maar om bij de beste acht te raken. Tony Hawk stelt namelijk een nieuw skateteam samen, waar jij natuurlijk maar al te graag bij wilt horen. Ben je eenmaal tot dit Project 8 gevorderd, dan begint de game eigenlijk pas echt. Want wordt je gesponsord door de beste bedrijven, werk je toernooi na toernooi af en slaap je ’s avonds bij Tony Hawk in de toerbus, dan heb je het natuurlijk helemaal gemaakt.

Less is more?

Maar er zitten ook wel wat mindere kanten aan Project 8, ten opzichte van de voorgangers. Dit achtste deel toont namelijk niet alleen maar vooruitgang, want de ‘Create-A’-modes zijn verdwenen. Het creëren van een eigen skater zit er dan nog wel in, je kunt namelijk de Career Mode met je eigen personage afwerken, maar deze heeft nog steeds erg weinig mogelijkheden. Slechts een setje kapsels, ogen, huidskleuren en gezichten, ik had graag toch wat meer mogelijkheden gezien. Want online kom je jezelf namelijk wel eens tegen, en dan in de letterlijke zin van het woord. Puur en alleen omdat de verschillende mogelijkheden om je eigen personage te maken redelijk beperkt zijn. De kleding, de schoenen en de boards zijn gelukkig wel in overmate aanwezig. Neversoft heeft erg veel echte skatemerken gestrikt voor hun spel, die gedurende de Career Mode dan ook je sponsor worden. Denk aan DC Shoes, Element, Zoo York, The Firm en natuurlijk Vans.
Het ontbreken van een Create-A-Trick optie is niet erg gek, die zou namelijk weinig meerwaarde toevoegen aan de Nail the Trick-functie. Maar het is een stuk minder overkomelijk dat er geen Create-A-Skatepark meer inzit. Ik vond het vroeger namelijk erg leuk om zo mooi mogelijke skateparks te bouwen, en deze dan bijvoorbeeld te delen met andere mensen. Maar om onverklaarbare redenen zit dit er niet meer in. Wel kun je op bepaalde plekken in de game op een knop drukken en dan bijvoorbeeld wat een een pleintje veranderen. Een rail verleggen, een quarterpipe ophogen, enzovoorts. Maar zo goed als het echte werk, dat is het natuurlijk niet.

Multiplayer
Naast een uitgebreide singleplayer bevat Project 8 ook weer een meer dan vermakelijke multiplayermode. Het is uiteraard mogelijk om met een stel vrienden op de bank een boel lol te hebben, maar online begint het feest pas echt. Vooral het lobby-systeem vind ik erg goed gedaan, er zitten namelijk helemaal geen lobby’s in Project 8. Je joint een game waarna je meteen in de free-skate mode terechtkomt. De host kan dan op elk moment bijvoorbeeld een High Score, High Combo, Graffiti, H-O-R-S-E of andere spelvariant starten, waarna deze meteen begint. Optimaal genot met een minimale wachttijd dus, en daar kunnen andere ontwikkelaars nog een puntje aan zuigen. Verder is het online lekker druk en zijn de potjes vrijwel zonder lag.

Uiterlijk

Tony Hawk’s Project 8 is een echte next-gen game, wat natuurlijk stukken mooiere graphics met zich meebrengt. Je kunt echt zien dat Neversoft zich met dit deel op de Xbox 360 en PlayStation 3 heeft geconcentreerd, want de scherpe graphics spatten er gewoon van af. Verder zijn de animaties akelig realistisch en vind ik ook de cutscenes een stuk beter dan in voorgaande delen. Niet dat het verhaal een grotere rol is gaan spelen, want dat beginnende-skater-die-het-helemaal-wil-gaan-maken-in-dit-hardje-wereldje-toontje hebben Tony Hawk-games de afgelopen jaren wel vaker gezongen. Toch wordt je een stuk meer de game ingezogen, wat te danken is aan de hogere mate van verslaving die het spel met zich meebrengt.
Naast de graphics is ook de soundtrack weer klasse. Misschien is hij iets te veel metal-georienteerd, maar ikzelf vond dit niet erg storend. Ook de geluidseffecten was niks mis mee, want die klinken net echt. Ze hebben met Neversoft dan ook de nodige skateboards over een stel rails en stoepranden gehaald, want men heeft veel aandacht aan een realistische uitstraling besteed. Neversoft heeft alle skaters die in de game zijn vertegenwoordigd, van Bob Burnquist tot Ryan Sheckler, van Rodney Mullen tot Paul Rodriguez, in een motion-sensor pak gehesen en zich uit laten leven op een halfpipe. Het gevolg is dat elke skater weer een net iets andere stijl van skateboarden heeft. De een heeft een aggresievere manier van steppen dan de ander, de een pakt zijn board iets meer naar voren vast dan de ander en ook de varieteit in balanshouding tijdens grinds is goed te zien.

Conclusie

Tony Hawk is terug van weggeweest, wat helemaal te danken is aan Project 8. Dit is een skateboardgame zoals hij zou moeten zijn, dit is tenminste een echte next-gen extreme sports-game. Nail the Trick is heel erg vet en ook de vernieuwde aanpak van free-roamen is erg goed. Ik weet nu al dat nummer één worden echt onmogelijk is voor mij, maar toch ga ik zo weer even spelen. Gewoon, omdat ik het niet kan laten om even wat kickflips, heelflips en impossibles aan elkaar te rijgen in slowmotion. Project 8 is voor iedereen die een lekkere uitdagende game met een goede soundtrack en sterke graphics wil, een echte aanrader.