Tiger Woods PGA Tour 07

Een van de weinige games die alweer een opvolger krijgt op de Xbox 360 is de golfgame van Tiger Woods. We verwachten dus niet dat deze inmiddels ingeburgerde jaarlijkse happening dit keer gepaard gaat met een grote stap voorwaarts qua graphics. Of vergissen we ons daar in? Peter betrad bij het spelen van deze game onder andere het heilige gras van Pebble Beach en kwam tot de volgende conclusie…

Tiger

Heel ver weg, onder het stof, in de hoek van mijn schuur, staat nog zo’n mooie blauwe tas met allemaal glimmende clubs. Stammend uit de tijd dat de Gameboy (je weet wel, dat grijze kastje met het geel/groene schermpje ter grootte van een pak melk dat voorzien van vier penlights slechts met de zon in je rug zijn werk deed) mijn enige platform was waarop ik gamede. Sindsdien heb ik die clubs niet meer aangeraakt en ik heb daar nu toch eindelijk een geldig excuus voor, want in de tijd dat ik nog golf op de Gameboy speelde (balletje van anderhalve pixel), moest mijn verslaving voor deze sport op een andere manier gecompenseerd worden en sloeg ik nog regelmatig een balletje. Mijn redding om niet meer ieder weekend meer met mijn schoonvader de baan te hoeven betreden zit op dit moment in mijn Xbox 360 en ik kan vast verklappen dat die er voorlopig ook niet uit gaat (hooguit om straks even van plaats te wisselen met Gears of War).

Get your balls on the dancefloor

Golfen op een console kun je natuurlijk beschouwen als fietsen op een hometrainer. Je vindt het wel leuk maar het is het allemaal nét niet. Gelukkig is niets minder waar, zeker niet met deze laatste versie van Tiger Woods PGA Tour. Er gaat eigenlijk niets boven het echte werk, althans dat vind ik zelf, maar deze game komt toch wel heel erg dicht in de buurt. Golf wordt beschouwd als de ultieme sport ter voorkoming van stress. Je bent behoorlijk lichamelijk bezig, je loopt in de vrije natuur, en het is nog eens vreselijk competetief ook. Al deze onderdelen, je ruikt alleen het gras niet, zijn aanwezig, althans die indruk wekt de gameplay absoluut. Dit is een groot compliment aan de makers omdat niet alleen de bijzondere graphics hier debet aan zijn maar ook onder andere de prettige controls.

Tiger Woods PGA Tour 07 is uiteraard weer volledig speelbaar met onze bostijger in de hoofdrol. EA zou EA echter niet zijn als je je evenbeeld niet volledig na zou kunnen maken en met je eigen hoofd (en lichaam!) de baan op kunt gaan. Nadat je echter je lichaamsverhoudingen nauwgezet hebt overgezet in je eigen gamekarakter, blijkt dat het namaken van jouw hoofd een iets lastiger klus is. Ik koos er toch voor om met een personage de tee te betreden dat weliswaar ongeveer op mij leek maar waarvan ik toch steeds het gevoel had dat het hem niet helemaal was. Het resulteerde in ieder geval in het constant corrigeren van deze zogenaamde ‘Game Face’, ook tijdens de rondes. Uiteraard koos ik, omdat ik niet met onze grootverdiener met het groene jasje ging spelen (al was het alleen al om het irritante ‘Tigeeeeeer…!?’, wat de commentator roept bij een afzwaaier…), voor het PGA Tour Season en niet voor de Tiger Challenge. Deze laatste mode laat je als Tiger tegen alle grote golfers in de wereld spelen, waarbij je dus steeds beter wordt, hoewel ik dacht dat dat eigenlijk niet meer kon bij mijnheer Woods. Ik sprong dus meteen in het diepe en startte de PGA Tour als ‘Peter’ en ik zal meteen maar eerlijk zijn… dit staat nogal suf. Gelukkig krijg je daarom ook nog een nickname, die je ook nog eens zelf kunt uitkiezen. Ik selecteerde de nietsverhullende bijnaam ‘Operator’ en dit zorgde ervoor dat ik toch nog met enig zelfvertrouwen afsloeg.

What’s new?

Laat ik beginnen met te constateren dat Tiger Woods PGA Tour 07 heerlijk speelt. Op zich is dat niets nieuws want de vorige delen deden dat namelijk ook al, dus zullen er belangrijkere redenen moeten zijn om de aanschaf van deze game te kunnen rechtvaardigen. Helaas is dit een lastig punt. De game presenteert zich namelijk als absoluut vernieuwend en heeft ook echt wel daadwerkelijk enkele nieuwe onderdelen, maar als je de balans opmaakt blijven er niet meer dan enkele matige toevoegingen over die de game niet echt naar een hoger niveau tillen. Naast de Tiger Challenge is dus het PGA Tour Season de belangrijkste mode. Maar liefst 30 verschillende topgolfers die op dit moment ‘hot’ zijn, staan tot je beschikking, waaronder uiteraard Tiger Woods, John Daly en Annika Sorenstam en met hen is het de bedoeling dat je het seizoen met zestien events doorloopt.

Doel van deze mode is uiteindelijk FedEx Cup Champion worden en ik kan je verzekeren dat je hier wel even wat tijd voor uit mag gaan trekken. Daar waar de game in het begin nog best wat vergevingsgezind is, zul je na verloop van tijd steeds sterkere tegenstand kunnen verwachten. Overigens kan het helemaal geen kwaad om voordat je aan het seizoen begint, alle tutorials even te doorlopen. Deze zijn namelijk niet alleen zeer duidelijk maar ook nog eens erg nuttig en het voorkomt dat je de ‘Eddy the Eagle’ van de golfsport wordt. Via deze zogenaamde Training Facility heb je ook nog toegang tot enkele minigames om je gedachten na een dramatische ronde even te verzetten. De game zelf reageert op jouw prestaties en zal zich qua moeilijkheidsgraad aanpassen aan jouw spel, in die zin dat er dan een ander level zal worden voorgesteld. Voor de meeste spelers zal ‘Balanced’ echter de juiste instelling zijn.

Pitch, Flop, Chip en Putt

Als je wijs bent geweest, heb je naar mij geluisterd en heb je de tutorial doorlopen voordat je ook maar een bal op een tee hebt gezet. Zodra je dus met je driver de eerste bal 300 meter hebt weggeslagen, weet je dus precies wat je te doen staat, zowel in het geval als je ‘lie’ ontspannen op de fairway is of dat je in het hoge gras, voor kenners de ‘rough’, terecht bent gekomen. Er is namelijk nogal flink wat slagen mogelijk en ze luisteren allemaal zeer nauw en vereisen ook best wat inzicht in het golfspel. Linksonder in het speelscherm zie je afgebeeld hoe jouw bal er op dat moment bij ligt. Zie je een kortgeschoren stuk gras met daar bovenop een wit balletje dan is er vrij weinig om je zorgen over te maken. Moet je echter drie keer kijken om iets wits te ontcijferen of is het groene gras vervangen door geel zand dan wordt het hoog tijd om een andere club uit je tas te rukken en eens na te gaan denken over een andere tactiek. Je moet daarbij ook nog eens rekening houden met wind, waterhindernissen, laaghangende takken, zogenaamde ‘doglegs’ (een hole met een bocht), clubstand en wordt er ook nog eens verwacht dat je de verschillende afstanden in de gaten houdt. Het is namelijk wel leuk als je met een tweede slag wéér 300 meter slaat, maar als het resultaat is dat je dan in een waterhindernis terecht komt ben je nog niets verder. Een ‘drop’ is het gevolg, plus uiteraard een strafslag. De verschillende soorten slagen hoef ik hier niet uit te leggen maar ze luisteren naar de namen pitch, flop, full, punch, chip en putt. Namen die niets aan duidelijkheid te wensen over laten en zo niet dan kom je daar snel genoeg achter.

Naast de standaard slagen is het natuurlijk ook mogelijk om een aantal speciale manieren de bal te raken. De termen ‘Fade’en ‘Draw’ ontbreken dan ook niet in deze game. Net zoals de standaard slag, waarbij je de linkerthumbstick in een regelmatige beweging naar je toe en van je af drukt, kun je deze twee slagen door middel van het bewegen van de thumbstick van ‘linksachter naar rechtsvoor’ of van ‘rechtsachter naar linksvoor’ uitvoeren. Het resultaat is dat de bal met een boog van binnen naar buiten vliegt, met andere woorden hij vertrekt respectievelijk naar links of rechts vanaf de tee, maar zal tijdens de balvlucht een bocht naar de andere kant maken. Ben je eenmaal op de green beland, al dan niet met behulp van een vorm van spin die je aan je bal kunt geven, dan staat je het putten nog te wachten. En laat dát nu het onderdeel van deze sport zijn waarmee de meeste slagen verspeeld worden. Het moet echter worden gezegd: het putten is zeer realistisch te noemen. Ik ondervond dat je in deze game met dezelfde regelmaat een lange putt uitholed als dat echte golfers dit zouden doen. Niet vaak dus, maar wel regelmatig genoeg om niet onrealistisch te lijken of om je te doen denken dat je een golf-nOOb bent. Irritant is wel dat het meer dan eens voorkomt dat de bal echt op het randje van de hole blijft liggen. Ik vond het namelijk best knap van mijzelf dat ik het presteerde om in één ronde van achttien holes de bal acht keer werkelijk óp het randje van de hole te laten stilvallen.

Plus- en minpuntjes

Naast de vele pluspunten en positieve zaken in deze game zijn er natuurlijk ook minder goede eigenschappen te noemen. Zo is het niet mogelijk om te saven tijdens een ronde en als je dus opeens weggeroepen wordt tijdens een goede ronde, kan je niets anders doen dan je console aan te laten staan. Tijdens zo’n goede ronde zal het publiek zich ook niet onbetuigd laten maar lijkt het wel alsof ze met z’n allen aan elkaar zitten met een touwtje. Het applaudiseren is daar ook een goed vorbeeld van. Leuk natuurlijk, maar dit komt niet echt goed over doordat het zo machinaal lijkt. Het is ook vreemd dat je af en toe op een herhaling wordt getrakteerd terwijl je zojuist een dramatische slag hebt geslagen, waarover de commentator ook nog eens heeft geroepen dat het ‘not a very nice shot’ was. De graphics zijn uiteraard helemaal op orde, van de golfers zelf tot aan de waterpartijen en wuivende bomen en grassprieten.

De multiplayermogelijkheden zijn bij games als deze altijd heel populair. Of je nu online gaat met tot wel drie andere golfers of dat je met hetzelfde aantal spelers offline een balletje tegen elkaar mept, voor ieder is er wel wat van zijn of haar gading te vinden. Ik zeg met nadruk ‘haar’, want de afgelopen week heeft menig vrouwelijk gamer deze game hier met meer dan geringe aandacht gechecked. Een absoluut positief punt! Ook de nieuwe arcade modes Battle Golf en One Ball en de nieuwe standaard modes Bloodsome en Greensome maken van deze game eentje waarmee je voorlopig nog niet klaar bent. Gamers die maar niet genoeg indrukken kunnen hebben tijdens deze game en die zich ook nog eens goed kunnen concentreren, bestaat er ook de mogelijkheid om live vanaf een EA-server de laatste sportuitslagen en scores voorbij te laten komen in de ESPN Sports Ticker, zowel gesproken als in beeld.

Conclusie

Alle vernieuwingen ten spijt hoef je deze game niet te gaan halen als je het gelijknamige spel van 2006 of zelfs 2005 in je bezit hebt. Niet dat deze nieuwigheden waardeloos zijn, integendeel, maar het rechtvaardigt, zoals bij wel meer sequels het geval is, geen uitgave van zestig euro of méér. Ben je echter volledig nieuw en ben je van plan je eerste schreden op de digitale golfbaan te gaan zetten, dan is deze game het meer dan waard om te gaan halen. Wees gewaarschuwd voor het verslavingsgehalte want er gaan meer uren in dit spel zitten dan je zou vermoeden. Andere platformen waren op 22 september al voorzien van Tiger Woods PGA Tour 07. Vanaf vorige week kleurt echter ook de Xbox 360 nóg groener.