Star Wars: Empire at War

Star Wars leent zich als geen andere franchise voor een Real-Time Strategy-game. Denk er maar eens over na; de Empire en de Rebellion vechten tegen elkaar, elk met veel soorten tanks, ruimteschepen en andere soorten units, elke partij heeft z’n eigen helden en je beschikt ook nog eens over de grootste hoeveelheid achtergrondinformatie die er over een filmserie bestaat. Dan is het toch gek dat Star Wars-RTS’en heel zeldzaam zijn. Star Wars: Galactic Battlegrounds, uit 2001, was de laatste. Nu, vijf jaar later, brengt LucasArts een nieuw strategiespel gebaseerd op de Star Wars-films uit. Het heet Star Wars: Empire at War en in deze review lees je of het de moeite waard is…

Empire en Rebellion

Star Wars: Empire at War is een strategiegame die zich afspeelt in het grote gat tussen Episode III (The Revenge of the Sith) en Episode IV (A New Hope). De game gaat dus over het begin van de oorlog tussen het Galactic Empire en de Rebellion. In de campaignmode kies je dan ook voor één van deze twee facties, om daarmee de ander te verslaan. De Empire en de Rebellion hebben allebei andere units met andere eigenschappen, en vereisen dus een andere stijl van spelen. Ik kan je dan ook verzekeren dat je opeens een heel andere game zult spelen wanneer je de campaignmode eens in de huid van de andere partij beleefd. De Empire leunt vooral op grote, sterke units die bijna altijd in de meerderheid zijn. De Rebellion, aan de andere kant, heeft een boel kleinere en snellere units die bijvoorbeeld de units van de Empire kunnen saboteren.

Units

Die units zijn meteen één van de sterke punten uit Star Wars: Empire at War. Er zitten meer dan veerig units in de game die allemaal hun sterke en zwakke punten hebben. Dit werkt volgens het Schaar-Papier-Steen-systeem. Y-Wings zijn erg sterk tegen StarDestroyers, maar weer zwak tegen TIE-fighters. Om die te bestrijden heb je juist weer X-Wings nodig, waarmee je op moet passen dat je niet in de buurt komt van grote cruisers, en ga zo maar door. Daarom is het aan te raden om vooral een veelzijdig leger te bouwen dat op alle fronten sterk is. Een heel leger stampende AT-AT walkers is natuurlijk erg leuk, maar er hoeven maar een paar speeders in het vijandelijke leger te zitten en je zwerm is een zwerm roest geworden.
Daarnaast kun je in het begin natuurlijk nog niet alles bouwen. Je doet er dan ook goed aan om je geld in het begin goed te gebruiken vooral in de eerste veldslagen het voordeel op je tegenstander te behalen met superieure units. Helden kunnen hier ook heel erg van pas komen. Star Wars: Empire at War kent vele helden, waaronder Darth Vader, Emperor Palpatine, Han Solo & Chewbacca, Obi-Wan Kenobi, 3CPO & R2D2, Boba Fett en nog veel meer. Deze hebben erg goede aanvallen die het beslissende voordeel kunnen bepalen. Darth Vader heeft bijvoorbeeld een ‘Force Push’-aanval, waarmee hij een heel leger vijandelijke soldaatjes in één keer van hun sokken kan blazen, terwijl drie garnizoenen aan Stormtroopers toch wel een tijdje bezig kunnen zijn om deze Rebellions neer te maaien.

Real-Time én Turn-Based

Star Wars: Empire at War kent landgevechten en ruimtegevechten. Bijna elke mode begint op de galactische sterrenkaart, waarop alle planeten die in de game zitten staan afgebeeld. Je kan in één oogopslag zien welke planeten je veroverd hebt en waar je basissen hebt. Hier kun je bijvoorbeeld Mining Facility’s, Barracks, Research Facility’s en Factory’s bouwen om je leger mee te vergroten. De units die je bouwt kun je verspreiden over verschillende vloten die je dan naar verschillende planeten kunt sturen. Dan begint het echte Real-Time Strategywerk, want dit galactische speelbord is slechts een soort Risk wat turn-based verloopt.
Naast de verschillen tussen dit turn-based speelbord en het real-time slagveld is er ook een behoorlijk verschil tussen de gevechten op het land of in de ruimte. In de ruimte wordt je gewoon met je squadron aan ruimteschepen en grotere ruimtestations het oorlogsgebied ingestuurd, en moet je maar zorgen dat je als overwinnaar uit de strijd komt.
Op het land moet je echter ook strategische punten bezetten, wil je een grotere kans op succes hebben. Je moet hierbij denken aan mijnen en repareerstations. Ook is het vaak nodig om de energievoorziening van de vijand te vernielen, om zo zijn schild kapot te maken. De invloeden uit Command & Conquer: Generals zijn inderdaad groot, maar LucasArts heeft dan ook de hulp van Westwood ingeroepen.
Je kan overigens je manier van aanpak bij het veroveren van planeten kiezen. Wanneer je met de Empire speelt zul je eerst het luchtruim moeten veroveren en daarna op de planeet zelf moeten landen om de klus af te maken, de Rebellion heeft de mogelijkheid om met een klein legertje langs de ruimteblokkades te glippen en zo eerst de planeet ter land veroveren, waarna het in de ruimte ook een stuk makkelijker gaat.

Campaign

Die campaignmode is behoorlijk lang. Hierin wordt je op de galactische sterrenkaart geplaatst, die je geheel moet veroveren. Dit klinkt makkelijk, maar dat is het zeker niet, vooral als je bedenkt dat er meer dan veertig verschillende planeten op deze map staan, die allemaal stuk voor stuk veroverd zullen moeten worden. Daarnaast moet je, wanneer je als de Rebellion speelt, ook de Death Star verwoesten, de Emperor doden en je eigen generaal, Mon Mothma, in leven zien te houden.
Het probleem met deze campaignmode is dat hij nogal lineair is, en nooit écht uitdagend. Daarnaast begint het na een planeet of twintig allemaal wel een beetje te vervelen. Elke planeet is weldegelijk anders, zo is Hoth bedekt met ijs, Kashyyyk met een grote jungle, Dagobah met moerassen en Tatooine met zandwoestijnen. De gameplay verandert hierdoor echter niet. Je wordt met je manschappen en voertuigen gedropt, moet de vijandelijk basis over zien te nemen en dan kun je je boeltje weer inpakken en verkassen naar de volgende planeet. Hierdoor wordt de game vrij gauw repetitief en dat is natuurlijk niet al te best, zeker wanneer je tegen je zin in begint te spelen. Het enige wat ik je op dat moment aan kan raden is om een periode een andere game te gaan spelen, en de game later weer op te pakken. Ook kun je ervoor kiezen om eens wat levels met de Empire in plaats van de Rebellion te doen.

Naast de campaignmode zitten er ook een aantal andere modes in de game. Zo is er natuurlijk de gouwe ouwe Skirmish-mode, waarin je een los potje kunt spelen, maar ook de Galactic Conquest-mode. Hierin doe je eigenlijk hetzelfde als in de campaign, namelijk planeetjes inpikken. Het is echter een stuk minder lineair en daarom veel leuker. Je kan zelf kiezen welke planeten je eerst verovert, en welke daarna aan bod komen. Ga je eerst naar Dagobah, of wil je je gebied eerst aan de andere kant van het heelal vergroten in de vorm van Geonosis? Of kun je beter toch eerst Tatooine aanvallen om de vijandelijke bevoorradingsroutes af te snijden? De speler heeft continu de vrijheid om dit soort keuzes helemaal zelf te maken, en dat werkt wel zo lekker. Die lompe Darth Vader met zijn rochelstem en zijn adviseurs die hij electrocuteert is ook niet alles, zeker wanneer hij in jouw ogen nogal wat lompe beslissingen maakt.

Online

Ook online staat de game zeker zijn mannetje. Vooral de Galactic Conquest-potjes zijn leuk, maar ook losse Skirmish-potjes zijn kort maar krachtig. Het enige probleem hierbij is dat je het overkoepelende strategisch aspect een beetje mist. Je wordt met wat units op een planeet gedropt en verder zoek je het maar uit. Zelf je vloot samenstellen met de perfecte balans is voor mij veel leuker. Daar staat dan wel weer tegenover dat je deze Skirmish-potjes met maarliefst acht mensen tegerlijkertijd kunt spelen, terwijl de Galactic Conquest-mode maar voor één tegen één is. Deze gevechten zijn wel erg heftig en kunnen soms wel uren duren, aangezien jij soms wat belangrijke planeten verovert waardoor je gebied aanzienlijk groeit, maar waardoor je wel een beetje het overzicht verliest. Voor je het weet wordt je basis dan alweer aangevallen door de tegenstander en kun je eigenlijk weer van voor af aan beginnen.

Cinematic mode

Grafisch kan Star Wars: Empire at War nog wel wat beter, zeker in de gevechten op het land. Hier en daar zijn de werelden nogal saai vormgegeven en missen ze detail. Age of Empires III en Rome: Total War lieten al zien dat veel details in een Real-Time Strategygame goed mogelijk zijn en een stuk beter ogen, Star Wars: Empire at War doet in dat opzicht een stapje terug. Wel zijn de units en de helden leuk vormgegeven. Ze stralen echt die authentieke Star Wars-look uit, net zoals de rest van de game. Van de menu’s tot de ingesproken dialogen in de campaignmode, Star Wars: Empire at War voelt aan als een echte Star Wars game. Ook de muziek van John Williams draagt daar aan bij.
Vooral de gevechten in de ruimte zijn erg mooi. Wanneer een hele groep aan vliegtuigjes de ander bestookt vliegen de rode laserstralen je om de oren. Wanneer je dan bij het grote ruimteschip van de tegenstander uitkomt moet je deze niet lukraak bestoken met rode lichtstraaltjes, maar strategisch te werk gaan. Het is nodig eerst de schilden offline te halen, dan de turrets, de hangars en dan de rest van het schip. Dit alles gaat natuurlijk gepaard met een mooie explosie die de kroon is op het werk wat je het afgelopen halfuur hebt verricht.
Een leuke toevoeging aan de game is de zogeheten Cinematic mode. Wanneer je tijdens een gevecht even niks te doen hebt kun je deze activeren waarop de HUD verdwijnt en de camera een filmisch perspectief aanneemt, met meer geluidseffecten en dramatischer muziek. Dit is erg leuk gedaan biedt de nodige afwisseling tijdens de saaiere gevechten, die hierdoor meteen een stuk intenser worden.

Conclusie

Star Wars: Empire at War biedt veel. Voor de Real-Time Strategyfans is er veel diepgang in de game te vinden en moet er af en toe behoorlijk tactisch worden nagedacht. Ook andere gamers die wel eens van een potje Command & Conquer: Generals of Age of Empires houden komen met deze game aan hun trekken, want hij vertoont nogal wat gelijkenissen met deze spellen. Enig minpuntje is de campaignmode, die al snel gaat vervelen. Ook wanneer je teveel Galactic Conquest speelt begint het spel hier last van te krijgen. De gevechten op het land zijn eigenlijk de minste in deze hele game, terwijl die in de ruimte niet veel anders zijn. De vette units en de grote zwermen aan TIE-fighters, X-Wings en Y-Wings die om de grotere schepen heen vliegen en elkaar bestoken maken echter veel, zoniet alles goed.
Degenen waarvoor Star Wars: Empire at War pas echt een natte droom is, zijn de Star Wars-fanaten. Tientallen planeten, meer dan veertig units en vele unieke helden met achtergrondinformatie en hun bekende sterke en zwakke punten zitten in de game. Het is een feest van herkenning en een waar genot.