Serious Sam II

De mafkezen, maar dan wel goede, van Croteam kloppen weer op onze deur voor weer een nieuwe Serious Sam; Serious Sam II. Aangezien ik Serious Sam: The Second Encounter ook had gereviewd eiste ik de game maar eens op. Mocht je te lui zijn om verder te lezen dan is dit de game in een notendop: “Schiet alles kapot wat je tegenkomt.” Maar…

Stone, Sam Stone

Gelukkig is dat ook zo gebleven. Net als in de vorige delen [1, 2] kom je weer precies hetzelfde en zo vertrouwde principe tegen: geen drie tegenstanders tegelijk, maar eerder rond de 50 en levels om u tegen te zeggen. Dit blijft een leuk iets aangezien je nooit mis kan schieten. Overal loopt/rent/vliegt/zweeft wel iets… Nog nooit een deel van Serious Sam aangeraakt? Naja, stel je maar eens voor dat je op een weiland staat en er vliegen tien hoofden, rennen 12 paarse T-Rex’en, vijf super spinnen en 20 onthoofdde mannetjes met hun hoofd in hun hand op je af. Dat is toch niet leuk voor jou? Dit alles tegelijk is al een rare combinatie maar dan ook nog eens de verschillende kreten die ze uitkramen… Een niet echt fijne combi. Maar iets wat ik van nog maar weinig spellen krijg, namelijk adrenaline, krijg ik hier nog wel. Helemaal op zo’n moment!

Nu was dit niet alleen het mooie van Serious Sam, maar ook de levels waren ongeloofelijk groot. Zo liep je een half uur in hetzelfde level met eigenlijk maar een missie. Schieten tot je moe werd! Eigenlijk is dit niet veranderd. Je pakt een ‘wapen’ op en schiet een weg naar het einde van het level. Des te verder je komt, de groter en sterker de wapens worden. Gelukkig, want zo zie ik Serious Sam ook gewoon het liefst. Als ik iets anders wil koop ik dat wel.

Nu ik dit zo schrijf komt dit spel eigenlijk over als een ren- en schietspel. En dat is het ook eigenlijk. Croteam doet er ook niet de moeite voor om Serious Sam meer dan alleen een schietfestijnspel te laten zijn. En zo hoort FPS te zijn in mijn ogen! Al die andere FPS games is schieten niet meer het belangrijkste. Tactiek komt daar ook om de hoek kijken. En dat is nou iets waar ik niet altijd, eigenlijk nooit, zin in heb. Geef mij een gun en ik ren 20 levels door zonder geraakt te worden en iedereen te hebben gekilled. Maar vraag mij alsjeblieft niet om een level ongezien door te komen. De gedachte alleen al! Dit spel is dus echt voor mij gemaakt. Hulde!

Verhaallijn

Eh, de verhaallijn is niet echt noemenswaardig. De wel grappig en leuk gemaakte intro filmpjes kun je ook gewoon skippen en zo kun je er dus voor kiezen om te luisteren of het gewoon op je af te laten komen tijdens het gamen. Je haalt zeg maar meer verhaal uit een middagje Dr. Phil kijken. Grafisch doet Serious Sam 2 echt niet onder voor de huidige games op de markt. Het ziet er zeer gelikt uit met de juiste spullen, uiteraard. Maar het moet gezegd dat de nieuwe Serious Engine een gouden randje heeft. De explosies, rook, reflecties en ga zo maar even door zien er zeer goed en vooral vloeiend uit… Met mijn Geforce 6600 GT heb ik geen één stotter kunnen vinden tijdens het gamen, zelfs niet met 40 tegenstanders tegelijk op mijn beeldscherm. En dat is niet alleen te danken aan mijn videokaart. Ondanks het grootste deel van het spel zich dus afspeelt in grote open velden, welke je ook daadwerkelijk nodig hebt om te overleven, blijft het spel tot de detail erg gelikt.

Er zijn verschillende werelden die je zult bezoeken, elk met zijn eigen unieke thema wat weer totaal niet lijkt op het andere. Je begint in de jungle bij de Mayan ruïnes wat enorm lijkt op de levels van Far Cry. Hoewel het nou niet echt zwaar origineel valt te noemen, zijn de levels wel enorm fantasierijk en dat maakt het weer enorm origineel. Ik noem maar een level waar je als het ware de films ‘Honey, I Shrunk the Kids’ en ‘Erik of het klein insectenboek’ naspeelt, zo klein als je bent.

Kleurtjes

Wat wel gezegd moet worden is dat eigenlijk tijdens het hele spel het een kleurrijk spel is, nog erger dan The Second Encounter. En gewoon nooit dat saaie donkere gebeuren wat je in elke shooter tegenwoordig tegenkomt. Uiteraard kun je denken: ‘pff wat een kindskutspel’, maar eenmaal eraan begonnen is het zeer verslavend en ook zeker lachwekkend door de humoristische opmerkingen van Sam Stone. De vijanden bloeden zoals het moet en zodra ze exploderen, exploderen ze ook nog eens geheel anders dan een ander character wat je in duizend stukjes blaast.

Enkele wapens die je in het eerste spel had zijn er nu weer, uiteraard wel wat verfraaid maar wel met dezelfde uitkomst. Hoe verder je in het spel komt hoe krachtiger de wapens worden. Opzich logisch, al kwam ik er wel achter dat je het best de kleine wapens ook daadwerkelijk het best kan gebruiken op de kleine ventjes zodat je de grote tegen de grote kunt inzetten. Naast dit alles kun je ook nog eens gebruik maken van verschillende voertuigen, die ook overgoten zijn met het Serious Sam-sausje.

Multiplayer

De enige Multiplayer mogelijkheid die beschikbaar is in Serious Sam 2 is de co-operative trip door het spel. En damn, dat is echt vet. Sowieso ben ik wel van het co-operative. Lekker samen fraggen en elkaar helpen. Deze co-op is mogelijk tot 16 spelers! Stel je dus even voor dat je op een veld staat wat zo groot is als zes voetbalvelden bij elkaar en je staat met 15 ‘vrienden’ te knallen tegen 400 vijanden die op je af komen gerend. Te dik dus gewoon. Serious Sam II is dus gewoon een game die je thuis moet hebben. Als het niet is om de leuke kleuren en de humor, dan is het wel om het heerlijke ragwerk.

p.s. wil je online spelen? Download dan de nieuwste patch: 2.064b.