Spider-Man 2 heeft naast de blockbuster-bioscoopfilm en de consolegames van vorig jaar nu ook een eigen spel op de Nintendo DS. De film en de PC-game vielen tegen maar is dat bij dit kleine broertje op Nintendo’s nieuwste handheld ook zo?
In Spider-Man 2 worstelt Spidey a.k.a. Peter Parker met zijn alter ego. Is hij nog wel de held die hij wil zijn? Kan hij New York nog wel verdedigen tegen criminelen, slechteriken en ander gespuis? En hoe moet hij vertellen hoeveel hij van Mary-Jane, zijn buurmeisje en model houdt? En als de slechte Doc. Oc ook nog eens opduikt om de wereld te veroveren wordt het bijna echt te veel. Spider-Man 2 voor de Nintendo DS volgt deze verhaallijn behoorlijk nauwkeurig en laat je spelen in levels die veel lijken op locaties uit de film. Naast Doc. Oc duiken ook Vulture en Mysterio op die functioneren als tussen- of eindbaas.
Zoeken
De levels in Spider-Man 2 zijn 2D en tegelijk ook 3D. Het is een sidescrolling platformer- en beat ‘em up-game, van links naar rechts dus, maar er zit wel diepte in. Je dient vooral mensen te redden, boeven te zoeken en te verslaan of plannen te saboteren. Naast Spidey’s huis-tuin-en-keukenvaardigheden zoals rennen, springen en kruipen kan hij natuurlijk ook webslingeren, aan muren en plafonds kleven en heeft hij naast een paar standaard trappen en stoten ook speciale aanvallen. Het normale vechten doe je met de A en Y knop en omdat de aanvallen niet erg gevarieerd zijn draait dat vooral uit op button-bashen. Wat wel tof is, zijn de speciale aanvallen. Deze selecteer je door er een te kiezen door er op het touchscreen op te drukken en ze vervolgens met de rechter schouderknop uit te voeren. Zo kun je bijvoorbeeld een Web Shot op iemand afschieten, ze vangen in een Web of ze ergens heen smijten. En als dat niet genoeg is kan je ook met de linker schouderknop Spider-Man’s Spider Sense aanzetten, waardoor alles in slow-motion gaat.
Niet dat je dat veel nodig hebt, want Spider-Man 2 is over het algemeen een erg simpel spel. Wat wel vaak lastig is, is het zoeken naar slachtoffers, criminelen of info wat ik eerder al noemde. In het eerste chapter moet je bijvoorbeeld 5 gijzelaars zoeken en 13 criminelen. In het tweede chapter zijn dat 23 ontsnapte gevangenen en in het derde hoofdstuk 12 slachtoffers en boeven en dat gaat 14 levels door. Waarvan er ook nog eens 5 levels eindbaasgevechten zijn zodat dit spel veel te kort is. En dat terwijl doordat je steeds hetzelfde moet doen, zoeken, de game in herhaling, verveling en frustratie valt.
Beeld en Geluid
Grafisch ziet de game er redelijk uit, maar de makers hebben niet al te veel moeite gedaan om het spel echt flitsend te maken. Naast de doelstellingen vallen ook de levels snel in herhaling omdat de ontwikkelaar het 2D New York gewoon net even anders heeft aangekleed en de bedoeling heeft veranderd. De levels zijn vaak chaotisch opgezet zodat het echt een hels karwei wordt om alles te zoeken en terug te vinden. En als je dan ook maar één slachtoffer/dief over het hoofd ziet, waar je meestal pas aan het einde van het level achterkomt, zul je het hele level weer uit moeten kammen. Het vijfde chapter spant daarbij werkelijk de kroon, daarin zul je bijna 40 objectives moeten vinden in een wirwar van kleine kamertjes en gangen.
Spidey en zijn bewegingen zijn wel lekker soepel en scherp, alhoewel de animatie van vuur en rook dan weer nergens op lijkt. De cutscènes zijn ook niet echt van al te hoog niveau, met wat stilstaande beelden en een tekst eronder.
Ook het geluid van de game is niet erg goed gedaan. De muziek valt, net zoals de rest van het spel dus, snel in herhaling. Zeker als je dik een kwartier in een level aan het rondlopen bent is dat irritante wannabe spannende muziekje het laatste wat je aan je hoofd wilt hebben. De geluidseffecten zijn ook niet van memorabel niveau, maar wel beter dan de muziek.
Dual Screen en Touch Screen
Spider-Man 2 maakt helaas niet optimaal gebruik van de twee schermen en het touch-screen. In de normale levels is het bovenste scherm het speelveld en is het de bedoeling om met de stylus of je thumbstrap een speciale aanval te selecteren. Ware het niet dat je met een thumbstrap op je duim moeilijk de ABXY knoppen kan bedienen en met de stylus is dat al helemaal niet te doen.
De eindbaasgevechten zijn wat dat betreft beter want hierbij moet je bij Doc. Oc bijvoorbeeld zijn lange mechanische armen aanklikken om deze te pareren. Toch nog een geluk bij een ongeluk dat het halve spel uit deze eindbaasgevechten bestaat.
Conclusie
Spider-Man 2 is maar een matige launchgame en zeker geen spel waarvoor je een Nintendo DS zou kopen. De levels zijn saai, vallen in herhaling en de enige tijd waarop je dit in je vakantie zal spelen is voordat je naar bed gaat of in de auto, om in slaap te kunnen vallen. Ik heb me best vermaakt met Spider-Man 2 op de consoles omdat het web-slingeren door het grote New York zo leuk was, maar dat zit niet in deze game. Wat je dan overhoudt zijn een aantal saaie missies die je wel kan overspelen om nieuwe dingen te unlocken maar je kan de zin niet opbrengen. Geen aanrader dus, dat Spider-Man 2.
