Fable

Een maandje terug reviewde ik de role playing game Sudeki voor de Xbox, in de review verwees ik al meerdere malen naar die andere RPG, die drie dubbel zoveel aandacht heeft gekregen van zowel media als gamers de afgelopen jaren. Fable is nu eindelijk in de schappen verschenen, en na het maken van een preview een tijdje terug kon een review natuurlijk ook niet uitblijven.

Fable werd bijna tien jaar terug bedacht door meesterbrein Peter Molyneux, een gerespecteerde guru in de gameindustrie en geestelijk vader van gamestudio’s Bullfrog en Lionhead met games als Populous, Theme Park, Dungeon Keeper en Black & White. Molyneux creatie’s zijn vrijwel altijd innovatief maar vooral vernieuwend, omdat hij het brein achter een game is en meestal het uiteindelijke development werk laat doen door verschillende teams kan niet elke droom van hem verwezenlijkt worden en worden er soms interessante features geschrapt en beloftes niet nagekomen aangezien deze onmogelijk of nutteloos zijn. Zo werd door de beperkingen die Black & White had de game met gemengde gevoelens ontvangen.

Schreef ik in de preview van Fable nog over een co-operatieve modes waar je als alter-ego moest vechten om het hoofdpersonage te worden, in de tussentijd is deze mode komen te vervallen en ook andere beloftes die Peter gemaakt zou hebben zouden de game niet gehaald hebben. Vol spanning leefde ik dus naar de release van Fable toe. Omdat de game bijna een maand eerder in de Verenigde Staten uit zou komen hield ik de reviews die uitgebracht werden goed in de gaten en was dus aardig teleurgesteld dat ook daar de game met gemengde gevoelens werd ontvangen, vooral het feit dat ik zelfs een vier tegenkwam maakte mij ongerust. Zou de game dan geen beloftes waarmaken, en gewoon een doodnormale, zelfs slechte, rpg zijn? Maar de beste indruk krijg je natuurlijk wanneer je het spel zelf speelt, en ik was dus nog steeds dolblij toen Fable eindelijk in m’n Xbox zat.

Fable begint in het fleurige dorpje Oakvale, jij bent een doodnormale jongen van 12 en zonder te weten wat voor toekomst er in het verschiet ligt ga je in het dorp wat klusjes verrichten om zo goudstukken en dus een cadeautje voor je jarige zusje te verdienen. Hier begint direct al het goed en kwaad gebeuren, een klein jongetje wordt gepest door een echt bully en aan jou de keus wie jij gaat helpen. Ook gaat een man vreemd met een andere vrouw, vertel je het aan zijn echtgenoot of hou je de lippen op elkaar in ruil voor een goudstuk. Dit hebben we natuurlijk al meegemaakt in Star Wars: Knights of the Old Republic, daar koos je echter via een dialoog welke actie je wilde begaan terwijl je bij Fable zelf mag handelen. Sla jij bijvoorbeeld de gemenerik die het kleine jongetje lastig valt weg dan kun je er alsnog voor kiezen om ook het kleine jongetje een goed pak rammel te geven. Vrijheid werd beloofd, vrijheid krijgen we.

In de preview heb je al het verdere verloop van het begin kunnen lezen, bandieten dringen het dorp binnen en brengen chaos. Het dorp wordt in brand gestoken en er blijven maar weinig overlevenden over. Voor je woning is je vader vermoord en van je moeder en zusje is geen enkel spoor te bekennen, gelukkig komt een Held van de gilde je te hulp en geeft jou de mogelijkheid om je te voegen bij de gilde om zo ook een Held te worden. De gilde werkt als een soort tutorial en leert jou de fijne kneepjes van zwaardvechten, boogschieten en het gebruik van magie. Dit neemt al zo’n drie kwartier in beslag maar tussendoor kun je wel enkele kleine klusjes doen voor de inwonenden van de gilde. Je komt hier tevens gedurende de game keer op keer terug om quests te kiezen en je ervaringspunten te besteden.

Je vecht dus zo gezegt in de game met een handwapen, je maakt gebruik van een afstandswapen of laat de magie uit je handen sproeien. Aan de hand van welk soort aanvalsmanier je gebruikt zullen de gevallen tegenstanders groene blobjes achterlaten die je in de gilde om kan zetten in eigenschappen. Vecht jij dus veel met een handwapen zoals een zwaard of bijl dan krijg je veel ‘strenght’ blobjes die je kunt besteden in de gilde, je zult op die manier dikkere spieren krijgen of een langere levensbalk. Maak je veel gebruik van bogen dan verbeterd je handigheid met dit wapen, ben je meer de man van de magie dan kun je de ervaringspunten besteden aan nieuwe of vebeterde soorten magische spreuken. Verwacht dan echter geen overweldigende spiermassa.

Fable lijkt niet echt te verschillen van een andere RPG gezien deze ervaringspunten en statistieken, dit is echter verre van waar. Zoals ik al zei veranderd je uiterlijk als je de punten besteed, je groeit niet alleen in leeftijd maar zal ook spieren kweken of juist tenger worden. Loop je veel overdag in het zonnetje dan wordt je huid bruiner, betreed je de paden liever ’s nachts dan blijf je bleek. Verdedig je jezelf slecht in een gevecht dan loop je blijvende littekens op en ook de kant van het goed of het kwaad zal invloed op je uiterlijk hebben. Je kunt ook zelf invloed hebben op je uiterlijk, stap je de kapper binnen voor een kale kop of wil je liever een langere snor. Ook kun je tatoo’s op alle plekken van je lichaam laten zetten en is je outfit natuurlijk ook belangrijk. Kleren maken de man, en dat heeft Big Blue Box zeker door, over het hele land is er kleding te vinden, evenals kapper en tatoo kaarten die je kunt stelen, kopen of vinden. Op den duur zul je een uniek personage hebben die verschilt per gamer.

Natuurlijk heeft je uiterlijk invloed op de manier hoe mensen tegen je aankijken. Ben jij aantrekkelijk dan zullen mensen voor je vallen, ben je een sluwe vos dan lopen ze met een grote boog om je heen. Je kunt ook door middel van expressies de aandacht trekken, laat bijvoorbeeld een scheet in het gezelschap van ouderen dan zullen ze dit niet echt waarderen, doe je dit in een klaslokaal vol met kindertjes dan is het dolle pret voor de koters. Albion, de wereld van Fable, leeft op een manier die ik nog nooit in een game ben tegen gekomen. Overdag is iemand bijvoorbeeld verkoper in een winkel, wordt het avond dan sluit hij zijn shop en drinkt zich vol in het cafe om vervolgens zwaar dronken naar huis te wachellen en hier in bed te duiken. Je ziet mensen de lichten aandoen als het donker wordt, kinderen gaan ’s ochtends naar school en zie je ’s middags gezellig buiten spelen en klieren. Waar bij andere RPG’s het verschil tussen dag en nacht niet uitmaakt geeft Fable je het gevoel alsof je voetstappen zet in een echte wereld die leeft en veranderd.

Zoals ik boven al aangaf reageren karakters op je uiterlijk, jouw manier van doen en je prestaties. Uit gevechten met lastige tegenstanders komen vaak trofeeen die je kunt showen aan heel het dorp, de mensen gaan je bewonderen, doe je dit te vaak dan zullen ze echter denken dat je een patser bent. Je kunt dus zelf een proefballontje opgooien wat mensen wel kunnen waarderen, en vooral ook wat niet. Zo ook met liefde, een belangrijk aspect van de game. Als vrouwen of mannen al niet op je uiterlijk vallen dan kun je ze versieren door wat sexy expressies op ze uit te oefenen, of ze cadeautjes te geven. Op een gegeven moment kun je ze te huwelijk vragen, een leuk huisje kopen, en ook liefde bedrijven in bed. Ik kan uren door blijven praten over hoe interessant deze interactiviteit met Non Playable Characters is, Fable zet hiermee iets neer wat nog nooit vertoond was in een game, laat staan in een Role Playing Game.

Natuurlijk blijft naast de levende steden in deze RPG het vechten nog steeds belangrijk, we hebben het hier dan gewoon over een goed vechtsysteem met een niet al te complexe bediening. Daarnaast heeft de game ook een fijn verhaal die via de Main Quests wordt uitgelegd, deze kies je net als Side Quests in de gilde en kun je uitvoeren op een moment die jij zelf uitkiest. Kies wel het juiste moment voor de laatste Main Quest, na het ‘uitspelen’ kun je gewoon doorspelen met jouw karakter in de wereld van Fable, maar openstaande Side Quests kunnen niet meer gedaan worden. Een beetje jammer, maar je hebt wel de mogelijkheid om je karakter ouder te laten worden en ook om kleine klusjes te klaren die je nog niet had gedaan.

Fable heeft een groot aantal regio’s, het tweede minpunt is echter dat er veel een kleine omvang hebben en je dus vaak een laadscherm tussen regio’s zult zien. Ook weet je na een tijdje precies in welke regio’s je vijanden kunt verwachten, en welke regio’s ze niet hebben. Het laatste minpunt is dat de game niet erg lang duurt, met redelijk veel Side Quests gedaan te hebben was ik toch na 18 uur klaar, groot pluspunt is echter dat je direct geneigd bent om opnieuw te beginnen en je karakter juist het tegenovergestelde te laten worden. Heb je de eerste keer je als een goed iemand gedragen dan kun je dit keer de kant van het kwaad opzoeken, wat veel gesloten deuren van de eerste game zal openen.

Meestal begin ik eerder in een review over de visuele kracht van een game, en vooral als deze van een hoogstaand niveau is. Maar ik ben echter zo enthousiast over de interactiviteit met andere karakters en je eigen personage dat dit nu pas aan bod kan komen. En om maar gelijk met de deur in huis te vallen, Fable is fabelachtig mooi, de game is al jaren in ontwikkeling en ik had dus eigelijk verwacht dat deze grafisch achterhaalt zou zijn. Fable heeft een grote verscheidenheid aan omgeving en elke ziet er anders uit, van sprookjesachtige heksenwouden tot overvolle drukke dorpen waar er in elke hoek van het dorp wel wat prachtigs te zien valt. Op het gebied van audio weet de game ook hoog te scoren, de muziek is gecomponeerd door Danny Elfman die ook de soundtracks voor Mission Impossible en Batman schreef, en geeft dat fantastische fantasy tintje aan de game. Verder zijn alle dialogen met karakters ook ingesproken door tientallen stemacteurs en zijn tevens goed gesynchroniseerd.

Het moge duidelijk zijn, ik ben razend enthousiast over Fable, al mag het dan niet alle beloftes van Peter Molyneux waar maken, dit had ik echter ook niet verwacht. Zoiets zou nog vele extra jaren aan ontwikkeltijd kosten, en ook de hardware in de Xbox heeft beperkingen. Ook de tijd die sommige mensen in de game zullen steken zal misschien iets te kort zijn, maar echte gamers zullen de tijd ervoor nemen en uren plezier beleven met deze titel. Fable integreert een revolutionair systeem wat je het idee geeft in een levende wereld te spelen, het is absoluut een mijlpaal in de geschiedenis van het gamen en zal zeker verder uitgewerkt worden in opvolgers van deze game. Fable behoort in ieders gamecollectie een plaatsje te krijgen, het zal de gevoelens van je Xbox kwetsen als je hem niet een keertje gespeeld heb.