Deus Ex: Invisible War

Eindelijk, na drie maanden mogen wij hier in Europa ook Invisible War spelen. In die drie maanden hebben we gemengde berichten gehoord uit andere regio’s in de wereld. Wat is daar van waar en, nog belangrijker, is deze game de moeite van het spelen waard?

Aangenaam verrast
Ik was zeer blij toen ik Deus Ex: Invisible War in mijn handen kreeg, want de originele Deus Ex is wat mij betreft één van de beste games ooit gemaakt. Aangenaam verrast was ik, toen ik merkte dat de game in Europa op DVD wordt uitgebracht. CD’s swappen is namelijk niet één van mijn grootste hobby’s. Ik moet hier wel direct vermelden dat Invisible War in Europa niet ook, maar echt alleen op DVD uitkomt en dus niet op CD. Voor deze game heb je toch een super-PC nodig (daarover later meer) en wat mij betreft mag een DVD-speler daar niet in ontbreken.

Na het installeren en opstarten van de game merkte ik gelijk op, dat de game versie 1.2 van Invisible War was en dat ik dus geen patches meer hoefde te downloaden, zoals bijvoorbeeld de Amerikanen. Hebben die drie maanden toch nog iets positiefs opgeleverd…Toen was het tijd om het spel echt te beginnen. Na een introfilmpje stond ik in de wereld van Invisible War en net als in de demo was die wereld prachtig, met dynamische lichteffecten, goede physics en veel detail. En natuurlijk de nieuwe HUD.

De nieuwe HUD
Die nieuwe HUD is één van de neveneffecten van het nieuwe ontwikkeldpad van Ion Storm. Dit pad schrijft voor, dat de game voor de Xbox wordt ontwikkeld en tegelijkertijd naar de PC wordt geport. Van Deus Ex verscheen eerst de PC-versie en bij het porten van die game leverde dat nogal wat problemen op. Met de nieuwe manier van ontwikkelen wilde men dat tegengaan. De HUD heeft sinds hij op de eerste screenshots verscheen al behoorlijke tegenstand gehad. Dat is echt nergens voor nodig, na er eventjes mee gewerkt te hebben blijkt hij prima z’n werk te doen, ook al is ‘ie rond en ben je dat niet gewend.

Die HUD is echter wel een inleiding op een hoop andere veranderingen die wel voor terechte weerstand van de Deus Ex-community zorgen. Zo valt op dat de toolbelt nu nog maar zes actieve slots bevat, waar dat er in Deus Ex nog negen waren (de sleutelhanger zat in een gereserveerd slot). Dat is nodig, omdat de Xbox een controller heeft waarmee je naar het juiste item moet scrollen, in plaats van dat je zoals op de PC een numerieke toets kunt gebruiken. Op zich is deze beperking nog niet zo heel erg, met zes items die snel te gebruiken zijn redde ik me ook wel en de nieuwe besturing laat wel heel snel items tussen actieve slots en de rest van de inventory swappen.

Waar ik veel minder gelukkig mee ben, is dat dit ook voor de biomodslots geldt. Je kunt daardoor nog maar vijf biomods zelf kiezen (de zesde is gereserveerd voor licht) en dat is een flinke beperking van de negen die je in het eerste deel had. Het feit dat er per slot meer soorten biomods zijn maakt niet goed dat je er maar vijf tot je beschikking hebt. En dan probeert Ion Storm ons ook nog wijs te maken dat de Black Market biomods heel erg bijzonder zijn en een soort pleister op de wonde zijn. Hoe mooi ze het ook brengen: biomods zijn biomods, daar verandert een naam of zogenaamde afkomst niets aan.

Xbox-limited gameplay?
Nou kan ik met minder slots en minder biomods nog wel leven, maar er is een ander probleem wat waarschijnlijk op de Xbox is af te schuiven, dat de game werkelijk een stuk minder maakt dan Deus Ex deel 1: de maps zijn veel kleiner. Een voorbeeld: Ellis Island, de plaats waar je in Deus Ex begon, zul je in Invisible War ook weer bezoeken. Deze keer zijn er echter al twee maps nodig voor het eiland zelf, terwijl de schaal van alles ook nog eens kleiner is geworden, waardoor het eens vrij omvangrijke eiland nu meer een achtertuin lijkt qua oppervlak. Ook is het vervelend, dat tussen de twee helften van het eiland een laadscherm zit en je over het algemeen een stuk vaker naar laadschermen zit te kijken, dan in Deus Ex.

Hoe kan ik dat op de Xbox afschuiven? Microsofts console heeft ‘slechts’ 64 MB RAM en met de vele grafische pracht en praal van Invisible War blijft er dan theoretisch gezien weinig ruimte over voor grote maps. Nou hadden die grafische effecten natuurlijk best omlaag gekund, Deus Ex 1 was immers qua beelden ook bepaald geen pareltje. Ook hier krijgt de Xbox van mij weer (gedeeltelijk) de schuld, omdat op die machine de ene na de andere titel met de mooiste graphics wordt uitgebracht en Ion Storm zich daardoor waarschijnlijk geroepen voelde dat bij Invisible War ook te doen.

Wat is het probleem met kleinere maps? Het versimpelt het spel te veel. Deus Ex ging om vrijheid. De vrijheid om een deur open te schieten met granaten, of een andere deur te zoeken die via hacken geopend kon worden of een met speciale krachten (biomods) bereikbare ventilatieschacht te gebruiken, om ergens te komen. Die vrijheid is gebleven in Invisible War, maar waar je in Deus Ex nog een flink eind moest zoeken om een andere ingang te vinden, zitten de meeste alternatieve ingangen vaak letterlijk naast de gewone ingang. Zo zitten ventilatieschachten soms pal naast een gewone deur, waarvan de sleutel naast je ligt en een hackbare console ook direct binnen bereik zit. Je hoeft daardoor vrijwel geen moeite meer te doen om verder te komen, iets wat Deus Ex soms zo spannend en uitdagend maakte.

Ook de AI heeft er onder te lijden. Als je in Deus Ex gesnapt werd, moest je tientallen meters lopen en je dan pas verstoppen, anders werd je geheid gepakt. Bewakers zullen je nu nog niet eens tien meter achtervolgen, omdat anders ontsnappen onmogelijk is. Je zit immers heel snel al tegen de rand van de map aan. De Hit & Run-tactiek worden daardoor in Invisible War veel minder afgestraft dan in het eerste deel en dat maakt dit deel ook weer simpeler en voor mijn gevoel soms zelfs iets te simpel.

Dumbed down, dus minder creatief
Ook op andere punten is de gameplay van Invisible War veel simpeler en daar is door Ion Storm bewust voor gekozen. Het skillsysteem is bijvoorbeeld helemaal verwijderd uit het Deus Ex-universum. Op zich is de reden wel logisch: biomods en skills overlapten elkaar hier en daar en dat is natuurlijk een beetje onhandig. Met minder biomodslots is het overlapprobleem echter ook verholpen. Nu houd je vijf biomods en geen skills over en dat zorgt ervoor dat puzzels ook niet te moeilijk worden gemaakt. Een mooi voorbeeld van minder eigenschappen is de nieuwe multitool, die nu als multitool en lockpick dienst doet. Dus waar je vroeger de ene deur kon openen door een codeslot met een multitool aan te pakken en een andere door lockpicks te gebruiken, heb je nu nog maar één deur die je met een multitool opent, ongeacht je skillniveau. De creativiteit die je in Deus Ex nodig had en die één van de krachtigste eigenschappen was van die game is daardoor een stuk minder.

Over creativiteit gesproken: in Deus Ex moest je ook creatief zijn met je inventory en kon je niet zomaar van alles meenemen. Je nam dus of een rocket launcher, of een vlammenwerper mee, samen pasten ze gewoonweg niet in je inventory. In Invisible War heb je een aantal slots, waar je in ieder slot elk willekeurig item kan plaatsen. Als je wilt kun je dus zes rocket launchers en zes vlammenwerpers meenemen. Het aantal slots is gelukkig nog vrij beperkt, zodat je niet letterlijk alles kunt meenemen en je dus nog een beetje creativiteit moet tonen, door hier en daar bepaalde items boven andere te verkiezen.

In het geval van de wapens wordt een deel van die creativiteit echter weer teniet gedaan, doordat ze meerdere functies herbergen. Een shotgun kan bijvoorbeeld gasgranaten afvuren en een machinegeweer kan flash grenades afvuren. Zodra je dus bijvoorbeeld een shotgun vind, kun je gelijk al je gasgranaten aan de kant gooien. Angst voor te weinig gasgranaten, waardoor je de gewone toch liever erbij houdt, hoef je niet te hebben, want elk vuurwapen in Invisible War gebruikt dezelfde munitie, of je nu granaten schiet of pijltjes met een slaapmiddel. Elke munitie die je nu vindt kan overal voor gebruikt worden, terwijl je in het eerste deel soms juist zuinig met bepaalde munitie moest omspringen, omdat je daar een bepaald doel voor had. Zo wisselde ik in Deus Ex vaak tussen de slaappijltjes en de prod stick, om vijanden op niet-dodelijke wijze tegen de vlakte te krijgen. Hier moest ik dan per slachtoffer plannen welke van de twee wapens ik zou gebruiken, om niet alle munitie van één op te maken, waardoor ik verderop in de problemen zou kunnen komen. Dus ook hier vraagt Invisible War weer een stuk minder creativiteit dan Deus Ex.

The Collapse
Maar genoeg over de gameplay, want Invisible War heeft meer te bieden. Een nieuw verhaal bijvoorbeeld. Invisible War speelt zich twintig jaar na Deus Ex af en onafhankelijk van het pad dat je aan het einde van Deus Ex koos is de wereld economisch en politiek gezien ingestort. Deze gebeurtenis wordt The Collapse genoemd en JC Denton en zijn broer Paul worden gezien als de aanstichters van dit alles. Ze zijn echter niet te vervolgen, omdat ze vlak na The Collapse verdwenen zijn. In de jaren na The Collapse zijn twee partijen opgedoken, die wereldwijd opereren: de World Trade Organization (WTO) en The Order. De een staat voor economie en bezittingen, de ander voor innerlijke rust en religie. Beide partijen zijn in een milde machtsstrijd verwikkeld, als opeens een onbekende partij Chicago met de de grond gelijk maakt.

Temidden van dit alles sta jij, Alex D. Jij bent een leerling aan de Tarsus Academy, een organisatie die mensen klaarstoomt voor het bestuur van morgen. Je bent trouwens niet zomaar een leerling, jij kunt jezelf namelijk voorzien van een nieuwe generatie biomods en dat maakt jou voor zowel de WTO als The Order bijzonder interessant. Tijdens de aanslag op Chicago ben jij zelf in die stad aanwezig, maar kun je net op tijd naar Seattle worden verplaatst. Je bent nog geen half uur daar en dan valt The Order aan om jou te bevrijden. Als je buiten staat, krijg je je eerste keus: ga je The Order helpen, of wordt je een lid van de WTO? Dat gaat de hele game zo door: op elk moment werk je voor één van meerdere partijen. Als je wilt, dan kun je vaak ter plekke voor een andere partij kiezen, zonder dat een andere partij je dat later echt kwalijk neemt. Dat voelt wat minder realistisch aan, aangezien veel daden op die manier ongestraft blijven en je dus feitelijk kunt doen wat je wilt. In Deus Ex golden tenminste nog regels. Aan de andere kant is de vrijheid natuurlijk wel groter.

Wat voor het hoofdverhaal geldt, geldt ook op kleinere schaal voor de verschillende subquests: ook hier zullen verschillende partijen gebruik van je proberen te maken. Ook hier geldt weer een grote mate van wetteloosheid, aangezien je bijvoorbeeld nogal vaak wordt gevraagd om iemand te vermoorden of iemand in één klap straatarm te maken. Mocht je in gewetensbezwaar komen, dan is dat niet erg: de meeste subquests leveren toch alleen maar geld op. Geld gebruik je alleen maar voor items die je toch wel her en der kunt vinden of om in gebouwen binnen te komen waar toch snel andere ingangen te vinden zijn. De subquests betrekken je verder ook niet zo bij de wereld zoals Deus Ex deed. Ik herinner me bijvoorbeeld de Renton’s nog uit deel 1, die je meerder malen moest helpen. In Invisible War zul je je nooit langer dan vijf minuten bezig houden met een karakter dat niet verbonden is aan het hoofdverhaal en daarom zijn ze allemaal ‘forgetable’.

Ik voelde me overall genomen ook een stuk minder betrokken bij de wereld van Invisible War, dan bij Deus Ex het geval was. De schuldige hiervoor is verrassend: Deus Ex 1. Vrijwel iedere bestaande conspiracy was daarin al gebruikt en dan moet je voor Invisible War wel een paar nieuwe conspiracies bedenken die voortbouwen op die uit deel 1. Die nieuwe conspiracies lijken daardoor minder realistisch. Ook lag een deel van de kracht van het verhaal van Deus Ex in het feit dat het in de ‘near-future’ plaatsvond en daardoor erg realistisch en haalbaar leek. Invisible War heeft ook weer die wereld als basis en moet daar een bepaalde toekomstvisie bij voegen, die niet met de toekomstvisie van iedereen overeenkomt en dan gaat er ook weer een stukje betrekking bij de game verloren.

Heftige graphics
Grafisch is Invisible War de sterkste titel van het moment. Daar is in de basis de nieuwste Unreal-technologie verantwoordelijk voor, maar Ion Storm heeft het daarbij niet gelaten. De meest in het oog springende verandering die is aangebracht is het dynamische lichtsysteem, waardoor lichtstralen en schaduwen dynamisch berekend worden en je ze dus zelf naar je hand kunt zetten. Heb je een donker plekje nodig om je te verschuilen? Zet dan een paar kratten voor een lichtbron en je bent een stuk moeilijker te zien. Die kratten die je moet neerzetten zullen ook nog eens heel natuurlijk op hun plaats terecht komen, omdat Invisible War ook gebruikt maakt van de Havok’s physicseEngine, zoals alle (grote) titels van het moment die physics natuurgetrouw willen weergeven. Hierdoor kom je ook weer ragdolleffecten en dergelijke tegen.

Het geluid van Invisible War is ook prima, met goede sound effects en een hoogwaardige cast die de mensen in de gamewereld van goede stemmen voorziet. Persoonlijk ben ik over de muziek wat minder te spreken, omdat deze afwijkt van de deuntjes die bij de originele Deus Ex gebruikt werden en waar ik aan gewend ben geraakt. Dit blijft echter smaak en daarover valt niet te twisten, toch?

Voor al dit grafische, fysische en hoorbare geweld is wel een bijzonder krachtige PC nodig, met ook nog eens de juiste grafische kaart erin. Voor het dynamische licht wordt bijvoorbeeld gebruik gemaakt van pixel shaders en daarom heb je niets meer aan bijvoorbeeld een GeForce 4MX. Dit spel is pas te spelen met minstens een GeForce 3Ti, maar die kun je beter gelijk vervangen en ook een GeForce 4Ti is niet echt aan te raden. Als je je zinnen op deze game hebt gezet, dan zul je toch echt een GeForceFX of liever een ATi RADEON 9700 of hoger moeten aanschaffen. ATi heeft de voorkeur, omdat RADEON’s net iets beter om kunnen gaan met pixel shaders. Ook zul je moeten investeren in megahertzen en RAM, waarbij ik 2,5 GHz en 512 MB minstens aanraadt. Wil je weten of jouw systeem goed genoeg is, download dan eerst de demo en probeer hem even uit. Mogelijk scheelt je dat een omruilactie van Invisible War later.

Conclusie
Waarschijnlijk heb je na het lezen van deze review het idee dat Deus Ex: Invisible War geen goede game is en bovendien dat ik iets tegen de Xbox heb. Dit is absoluut niet waar. De vrijheid, mogelijkheden en graphics die deze titel biedt zijn van een zeer hoog niveau en als dat soort gameplay je ook maar iets aanspreekt, zul je absoluut niet teleurgesteld zijn. Dat geldt echter niet voor de hardcore Deus Ex-fans waartoe ik mezelf ook reken, want Invisible War heeft eigenlijk (maar) één probleem: een betere titel ging hem voor. Het is voor mij en alle andere Deus Ex-spelers gewoon heel hard slikken dat om marketingredenen het vervolg op onze geliefde Deus Ex niet dat alles biedt, wat we gewend zijn. Dat neemt echter niet weg, dat ik uiteindelijk ook wel van deze game genoten heb.